De romantisering van Boeddha en van de Cubaanse revolutie

In De Volkskrant van gisteren verscheen een lang artikel over de soms idolate verering van het boeddhisme in onze streken. In elke straat in de eerste de beste vinexwijk kom je wel een Boeddhabeeld tegen. Journalist Olaf Tempelman vergelijkt de onaantastbaarheid van deze leer met de vroegere verering van de Revolutie in Cuba. ‘Op plekken waar wordt verafgood, wordt ook weggekeken.’

Mausoleum Che in Santa Clara

‘Ook had je fellowtravellers die naar Cuba reisden, zich in een socialistisch paradijs waanden en geen kwaad woord over Fidel Castro wilden horen. Er zijn overeenkomsten met contemporaine westerse reizigers die in boeddhistische landen spirituele paradijzen ontwaren. Wie het Tijgersnest-klooster in Bhutan bezoekt, ziet dezelfde extase bij toeristen als in Santa Clara op Cuba bij het mausoleum van Che Guevara.

Nog verder dan het idealiseren van bijvoorbeeld Bhutan gaat die van ‘het verloren paradijs’. Paul van der Velde – hoogleraar Aziatische religies – weet dat er geen enkele geschiedenis zo wordt geromantiseerd als de Tibetaanse, die van de Cubaanse revolutie wellicht uitgezonderd.

Bron
* Olaf Tempelman, De Volkskrant, zaterdag, 6 januari 2018