President Díaz-Canel ontmoet directeuren Google en Microsoft

Miguel Diaz-Canel is een van de vele regeringsleiders die deze week het woord voeren tijdens de Algemene Vergadering van de VN. De Cubaanse president voerde ook het woord tijdens een conferentie over de voormalige Zuid-Afrikaanse president Nelson Mandela en bekritiseerde in de Algemene Vergadering het Amerikaans embargo. Maandag ontmoette Miguel Diaz-Canel in New York directeuren van belangrijke Amerikaanse technologiebedrijven zoals Google, VaynerMedia, Connectify, Mapbox, McKinsey & Company, Virgin Group, AirBnB, Revolution, Twitter, Microsoft, Bloomberg en Cresta. Vandaag spreekt hij de Algemene Vergadering van de VN toe.

De ontmoeting tussen Amerikaanse ondernemers en president Díaz-Canel vond plaats ten kantore van Google

De Cubaanse president vertelde de Amerikaanse ondernemers dat ‘informatisering van de samenleving een prioriteit van de regering is.’ Het eiland staat op het punt om in de komende maanden mobiele internetverbindingen via een 3G-netwerk mogelijk te maken. Hij merkte verder op dat het Amerikaans embargo ‘het belangrijkste obstakel’ is voor de ontwikkeling van internet ‘met maximale capaciteit’. Maar de president wees ook op het waardevolle potentieel dat Cuba bezit om op dit gebied vooruitgang te boeken en op de mogelijkheden die er in andere sectoren bestaan zoals de biotechnologie. Van hun kant waren de directeuren van Amerikaanse bedrijven ‘geïnteresseerd in de richting die Cuba wil inslaan bij de informatisering van de maatschappij voor educatieve doeleinden en om de problemen van de maatschappij en de openbare diensten op te lossen,’ aldus de Cubaanse media. De constante economische crisis, het Amerikaanse embargo en de terughoudendheid van de orthodoxe leiders om de communicatie o.a. via internet met het buitenland vrij te geven, maken Cuba tot een van de meest afgesloten landen ter wereld op digitaal gebied. Wifi is tot nu toe beschikbaar op een aantal beperkte punten en tegen zeer hoge kosten en nog steeds ontbreken actieve mobiele netwerken.

Ingenieur
Diaz-Canel, de eerste Cubaanse leider geboren na de revolutie van 1959 en werkzaam geweest als elektronisch ingenieur heeft, sinds hij in april aan de macht kwam, gezegd de  informatisering van de Cubaanse samenleving te bevorderen. Afgelopen juni had hij een ontmoeting in Havana met Eric Schmidt, voormalig president en nu technisch adviseur van Google en vicepresident van Alphabet, die hem uitnodigde voor de bijeenkomst in New York. Google is een van de technologische reuzen die sinds het begin van de bilaterale dooi van Barack Obama de afgelopen jaren interesse toonde in de Cubaanse telecommunicatiesector, hoewel de aanwezigheid van Google tot nu toe zeer beperkt is. Het bedrijf bood de autoriteiten van het eiland drie jaar geleden aan om de toegang tot internet in Cuba uit te breiden, maar de Cubaanse autoriteiten reageerden nauwelijks op zijn voorstel.

Mandela
Op het diplomatieke front hield Diaz-Canel zijn eerste toespraak op de vredestop ter nagedachtenis aan Nelson Mandela. Hij waarschuwde dat verhoogde militaire uitgaven ‘een nieuwe wapenwedloop in de wereld zullen doen ontstaan’, met middelen die nodig zijn ‘om een wereld van vrede op te bouwen’. De president parafraseerde een van de beroemde zinnen van de voormalige Zuid-Afrikaanse president en Nobelprijswinnaar voor de Vrede om te stellen: ‘Cuba wil ook de meester van zijn lot zijn’. Díaz-Canel richtte zich tot de wereldleiders en waarschuwde dat ‘recente aankondigingen van verhoogde militaire uitgaven, zullen leiden tot een nieuwe wapenwedloop ten koste van de enorme middelen die nodig zijn om een wereld van vrede op te bouwen.’ President Trump had eerder gesproken over de wenselijkheid de militaire uitgaven te verhogen. Volgens de Cubaanse president ‘kan er geen ontwikkeling zijn zonder vrede en stabiliteit, noch vrede en stabiliteit zonder ontwikkeling’. En hij herinnerde aan de prioriteit van de bestrijding van ‘chronische honger, ongezonde leefomstandigheden, analfabetisme, hoge kindersterftecijfers en andere sterfgevallen die voorkomen kunnen worden.’ (…) ‘Om een wereld te bereiken waarin vrede en vreedzame oplossingen voor conflicten de overhand hebben, is het dringend noodzakelijk om deze oorzaken aan te pakken,’ zei Díaz-Canel.

Diaz-Canel en zijn vrouw Lis Cuesta (l) spreken met senator Ron Wyden (midden) (Democraat) van Oregón en zijn vrouw Nancy Wyden. (r)

Gesprekken
Díaz-Canel ontmoette ook leden van het Amerikaanse Congres en de Senaat waaronder Karen Bass, lid van het Huis van Afgevaardigden en senator Ron Wyden, beiden Democraat (zie foto). Ook ontmoette hij de Iraanse president, Rohani, de president van Ecuador, Lenín Moreno, de secretaris-generaal van de VN, Antonio Guterres, de burgemeester van New York, Bill Blasio en de Spaanse regeringsleider Pedro Sánchez. Vandaag spreekt Diaz-Canel opnieuw de Algemene Vergadering van de VN toe.

Bron
* Diverse persbureaus

Link
* Website Cubadebate, 24 september 2018 met de Spaanstalige rede van Diaz-Canel

Reisverbod voor pleitbezorger godsdienstvrijheid

Universitair docent Dalila Rodríguez González werd deze zondag verhinderd het land te verlaten, aldus de website 14ymedio. De vrouw is het derde lid van een familie die dit overkomt en die niet meer naar het buitenland mag reizen. Rodríguez, taalkundige aan de Universidad Central de Las Villas werd vorig jaar vanwege haar pleidooien voor godsdienstvrijheid ontslagen. Zij zou een slechte invloed op haar studenten hebben uitgeoefend. Rodríguez wilde in Uruguay een seminar over dit thema bijwonen, georganiseerd door het Centro para la Apertura y el Desarrollo de América Latina Cadal.

Dalila Rodriguez González

Zondag jl. werd Dalila Rodríguez González door een medewerker van het Ministerie van Binnenlandse Zaken op de luchthaven van Santa Clara staande gehouden bij het Immigratiekantoor. Een paar minuten later werd ze overgeplaatst naar een kamer waar een officier haar vertelde dat ze een reisverbod had. Net als bij andere mensenrechtenactivisten die dit eerder overkwam, weigerden de immigratiebeambten Rodriguez informatie over het verbod te geven. ‘Het leek wel een verhoor’, aldus Rodriguez, lid van het Patmos Instituut, een evangelische groep die de vrijheid van godsdienst en de eerbiediging van de mensenrechten op het eiland bevordert. ‘Ze hebben me niet van tevoren op de hoogte gesteld om extra schade aan te richten,’ voegt Rodriguez toe.

Recht land te verlaten
In een verklaring van CADAL herinnert de organisatie aan artikel 13, lid 2 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, waarin wordt erkend dat ‘Een ieder het recht heeft om elk land te verlaten, met inbegrip van zijn eigen land, en terug te keren naar zijn eigen land.’ De academica zou van 12 tot 14 september deelnemen aan de Zesde Latijns-Amerikaanse Top van Denktanks in Montevideo. Als onderdeel van haar agenda in de Uruguayaanse hoofdstad zou Rodriguez ontmoetingen hebben met José Gabriel González Merlano, specialist in godsdienstvrijheid aan de Katholieke Universiteit van Uruguay en in Buenos Aires met de autoriteiten van de Argentijnse Raad voor Religieuze Vrijheid. CADAL hekelde deze zondag het optreden van het regime in Havana en constateerde dat ‘Cuba het enige land in Latijns-Amerika is en een van de weinige in de wereld, dat willekeurig het verlaten van het eigen land verbiedt’. In april van dit jaar nam Rodriguez deel aan activiteiten van CADAL in Argentinië, Chili, Peru en Uruguay en was ze als spreker aanwezig op de alternatieve conferentie voor de VIIIe Top van Amerika. Zij hield toen een toespraak in het Instituto Libertad y Desarrollo in Santiago de Chile over Cuba voor de derde universele periodieke evaluatie in de VN-Mensenrechtenraad, samen met het Chileense congreslid Jaime Bellolio.

Willekeur
CADAL hekelde deze zondag het optreden van het Cubaanse regime en roept de regeringen van Latijns-Amerika en de Europese Unie op hun bezorgdheid uit te spreken bij de Cubaanse regering ‘voor de schending van dit grondrecht’ en ‘een einde te maken aan deze willekeurige praktijk, vooral in een land dat op het punt staat om twaalf jaar lid te zijn van de VN Mensenrechtenraad’.

Bron
*Website 14ymedio, 10 september 2018

Maduro blijft Cuba olie leveren

Ondanks de ernstige crisis die Venezuela doormaakt, stuurde de regering van Nicolás Maduro vorige week 500.000 vaten olie naar Cuba. Dat meldt de website Oilprice.com. De vaten hadden bestemming ‘Noordwest Cuba’.

‘Venezuela blijft Cuba dagelijks voorzien van ongeveer 55.000 vaten olie per dag, wat het land ongeveer 1,2 miljard dollar per jaar kost. Een bizarre gulheid als men bedenkt dat 9 miljoen Venezolanen zich maar eenmaal per dag een maaltijd kunnen permitteren,’ aldus het artikel. Deskundigen zijn van mening dat ‘dit geld kan worden gebruikt om de crisis in Venezuela zelf op te lossen, de inflatie te beteugelen en de broodnodige geneesmiddelen in te voeren die niet meer in lege Venezolaanse schappen te vinden zijn’. De verscheping van zoveel ruwe olie, op een moment dat de Venezolaanse olieproductie de laagste is sinds 30 jaar, verrast niet alleen analisten, maar ook de Cubaanse autoriteiten zelf, die al op zoek zijn naar olie uit andere landen.

Olie uit buitenland
Afgelopen juni heeft het Venezolaanse staatsbedrijf PDVSA een operatie uitgevoerd om Russische olie naar Cuba te sturen. In mei onthulde Reuters dat Caracas in het buitenland olie kocht om deze onder ‘vriendelijke’ kredietcondities naar het eiland te sturen, vaak met verlies. Deze operaties vinden plaats ondanks een eerdere aankondiging van de voormalige Venezolaanse Minister van Industrie, Victor Alvarez, dat het land aan het eind van het jaar geen vaten ruwe olie meer heeft om te exporteren. Het land dat ooit 58 jaar geleden de Organisatie van de Olie-exporterende Landen (OPEC) oprichtte, zal dan gedwongen worden de OPEC te verlaten. Volgens InterAmerican Trend heeft ‘Maduro duidelijk gemaakt dat hij er de voorkeur aan geeft om supermarkten leeg te houden in plaats van de leveranties aan Cuba op te schorten’, aldus Antonio De La Cruz, uitvoerend directeur van het adviesbureau Inter American Trends in Washington in de Miami Herald.

De presidenten Maduro (rechts) en Diaz Canel, 15 april 2018.

Bondgenoten
Oilprice.com verklaart Maduro’s financiële steun voor Havana uit het feit dat het Cubaanse regime ‘een van de laatste bondgenoten’ van Caracas is. Antonio de la Cruz zegt dat ‘zonder de Cubaanse steun Maduro lang geleden zou zijn verdwenen. Havana voorziet hem van de instrumenten voor onderdrukking en de staatsveiligheidsdienst die hem in staat stellen aan de macht te blijven’, zei hij onlangs aan de Tribune News Service (TNS). ‘Cuba is vandaag de echte basis van zijn macht’, voegde hij eraan toe. De omvang van de nieuwe olieleveranties staat in schril contrast met de hoeveelheid olie die de afgelopen tijd aan het eiland werd geleverd. Uit gegevens die door verschillende bronnen worden gebruikt, blijkt dat zij sinds 2008 daalden. In dat jaar bereikten ze een piek van 115.000 vaten per dag.  Havana is al lang afhankelijk van de Zuid-Amerikaanse oliepartner Venezuela, die in ongeveer 70 procent van haar brandstofbehoeften voorzag. Sinds 2014 zijn deze leveranties met 40% gedaald. Volgens informatie van de regering Maduro leverde zij in de eerste helft van 2017 dagelijks gemiddeld 72.350 vaten ruwe olie en olieproducten aan het eiland, bijna 13% minder dan in dezelfde periode vorig jaar, zo blijkt uit de interne handelsrapporten van het staatsbedrijf PDVSA.

Bron
* Diario de Cuba, 20 juli 2018

Link
* Website Oilprice.com

126 Cubaanse artsen beroofd van dollars en mobieltjes

Een groep van 126 Cubaanse artsen die in Venezuela werken, is zondag overvallen door een groep van ongeveer 8 gemaskerde mannen. Zij verloren daarbij 152.000 dollar plus een onbekend bedrag aan nationale valuta. De groep Cubanen verbleef in Ciudad Caribia, even buiten Caracas.

Ciudad Caribia

‘Op 1 juli om 2.00 uur stormden acht gewapende mannen de loods binnen waar een delegatie van Cubaanse artsen overnachtte. Onder bedreiging met de dood, slaagden zij erin om de aanwezigen te beroven en te vluchten zonder te worden gearresteerd,’ aldus de website Efecto Cocuyo. Volgens de Venezolaanse politie waren de 126 Cubanen deelnemers aan de gezondheidsprogramma’s van de regering. Een deel van hen, 38 Cubanen, was net in Venezuela aangekomen.

Mobieltjes
Volgens het politierapport, hadden de onlangs aangekomen Cubaanse burgers elk $4.000 bij zich, totaal $152.000, plus mobiele telefoons. De rest van de gezondheidswerkers werd ook beroofd van nationale peso’s (30.000) en mobiele telefoons. Politieambtenaren hebben een man ondervraagd die het transport verzorgde voor de Cubaanse artsen en verplegers. Volgens hem vroegen de criminelen hun slachtoffers niet te schreeuwen, maar ‘rustig te blijven, omdat ze wisten waar ze mee bezig waren’. De ruimte waar de Cubaanse burgers verblijven, wordt nu bewaakt door twee soldaten die de veiligheid van de Cubanen moeten garanderen.

Veiligheid
Medewerkers van de website 14ymedio spraken met enkele Cubanen die deel uitmaken van de internationale missie in Venezuela. Een van hen zei: ‘Hoe lang laat ons land ons hier nog zonder bescherming. Dit is een complexe plek vol met onhebbelijkheden’, zei een van hen. Een andere medewerkster zei: ‘Ongelukkigerwijs maken berovingen deel uit van de routine bij Cubaanse medische missies in Venezuela.’ Zij eist respect en steun van de kant van de regeringen van beide landen. ‘Je loopt groot gevaar als je in dit shitland werkt en woont,’ zei een derde arts. Venezuela is een van de gevaarlijkste landen van de wereld. Elke 20 minuten wordt er een mens vermoord.

Cubaanse artsen op internationale missie

Inhouding salaris
Cubaanse gezondheidswerkers die in het buitenland werken, worden vaak behandeld als loonslaven. Zij kunnen zich niet vrij bewegen. Zeker in Venezuela is de waakzaamheid groot vanwege het geweld dat het land teistert. De Cubaanse regering houdt tot 75 procent in van de salarissen die de landen van bestemming betalen aan de professionals van het eiland. Deelname aan deze programma’s is echter aantrekkelijk voor Cubanen, wier salaris in Cuba niet hoger is dan $70 per maand.

Bron
* 14ymedio, Diario de Cuba, 22 juli 2018

Honderden Cubanen trekken naar Guyana

Frank Alvarez brengt zijn dagen in Georgetown (Guyana) door met het spreken van Spaans met de vele honderden Cubanen, die wekelijks Guyana bezoeken. Dit Engelssprekende land in Zuid-Amerika heeft al langer te maken met bezoekers uit Cuba. Cubanen hebben voor Guyana geen visum nodig en kunnen in Guyana goedkope T-shirts, schoenen en andere producten uit Azië kopen, die ze naar het eiland mee terugnemen om daar te verkopen. Sinds juni is het bezoekende publiek uit Cuba veranderd. Toen maakten de VS bekend dat een Amerikaans immigratievisum voor Cubanen, enkel kan worden aangevraagd bij de ambassade in Guyana.

De Cubanen keren terug naar het eiland vanuit de hoofdstad van Guyana met goederen die ze in Georgetown hebben gekocht. Nikes kosten er €4 en elegante slippers €2.

‘Ik denk dat er veel meer Cubanen naar Guyana komen en het aantal vluchten zal toenemen,’ zegt Frank Alvarez, afkomstig uit Santiago de Cuba. Hij kwam ook naar de voormalige Britse kolonie om goederen en kleding in te kopen, maar bleef hangen om als tolk de koopgrage Cubanen te helpen. Hij verdient €70 tot €100 dollar per week voor de dienstverlening aan zijn landgenoten. In de afgelopen twee jaar is Guyana uitgegroeid tot een belangrijke bestemming voor Cubaanse inkopers, samen met Panama en de vrijhandelszone daar en Miami, met de vele Cubaanse-Amerikanen en het grote aanbod aan artikelen. Ambtenaren schatten dat de afgelopen maanden wekelijks 600 tot 700 Cubanen zijn komen winkelen in Guyana. Een deel van hen bezocht daarvoor Ecuador, maar dat land scherpte de visumeisen voor Cubanen in 2015 aan. Bovendien kwam de luchtvaartmaatschappij EasySky uit Honduras eind 2016 met aantrekkelijke tickets voor de vlucht van Havana naar Georgetown. Nu zijn er dagelijks vluchten vanuit Cuba van luchtvaartmaatschappijen als Copa, Caribe en Aruba. De meeste Cubanen blijven vier tot zes dagen en besteden tussen de $2.000 en $3.000 per bezoek, inclusief winkelen, onderdak, voedsel en andere benodigdheden. De lokale ambtenaren schatten dat de bezoekende Cubanen jaarlijks minstens $85 miljoen aan de economie van Guyana bijdragen, een aanzienlijk bedrag voor een natie met een overheidsbegroting van $1,3 miljard dit jaar.

Tips voor Cubanen die naar Guyana gaan.

Immigrantenvisa
In feite zijn Cubanen op dit moment de belangrijkste groep bezoekers aan dit land, dat niet groter is dan de staat Idaho in de VS. De Verenigde Staten verstrekten maandelijks meer dan 800 immigrantenvisa aan Cubanen. Dat was voordat de regering van Trump het consulaire personeel op de Amerikaanse ambassade in Havana had ingekrompen, onder verwijzing naar vermeende ‘aanvallen’ op de gezondheid van Amerikaanse diplomaten daar en het onvermogen van Cuba om Amerikaans personeel te beschermen tegen mysterieuze incidenten die gehoorverlies, duizeligheid en hersenschuddingachtige symptomen veroorzaakten.

Markt in Guyana

Van Bogota naar Guyana
De Amerikaanse autoriteiten verplaatsten aanvankelijk de visumverwerking naar de ambassade van de VS in Bogota, Colombia, na de terugtrekking van het grootste deel van hun personeel uit Havana. Maar de Cubanen kregen daar te maken met obstakels omdat ze een Colombiaans visum nodig hadden. Voor Cubanen die een visum willen voor de Verenigde Staten, is de reis naar Guyana noch snel, noch goedkoop. Een vlucht van Havana naar Georgetown duurt bijna vier uur, maar de meeste luchtvaartmaatschappijen maken een tussenlanding, waardoor de reis langer duurt. Retourvluchten kosten gemiddeld tussen de $800 en $1.200, hoewel sommige Cubanen koopjes onder de $700 vinden. De visumaanvragers moeten ook een medisch onderzoek in Guyana ondergaan, dat ongeveer $90 per volwassene kost, zeggen medewerkers van de VS-ambassade in Guyana. Cubanen die in Guyana een visumaanvraag doen hebben ongeveer 2 weken nodig voor de procedures waaronder een afspraak op de ambassade. Kosten van overnachting variëren, maar een groep Cubanen biedt woonruimte aan voor 70 dollar per dag. Daar komen nog onkosten bij zoals die voor vervoer, bezoeken aan de Amerikaanse ambassade en de rit van 45 minuten van het vliegveld naar het centrum van de stad. Een reis kan zo gemakkelijk 2.000 tot 3.000 dollar kosten. Voor Guyana is sprake van een onverwachte inkomstenbron van tientallen miljoenen dollars groot. Er zijn ook obstakels. Zo is er een tekort aan vluchten naar Guyana. Cubanen die al een afspraak hadden gemaakt met de ambassade, konden weken lang geen vlucht boeken.

Fidel Castro in gesprek met Cheddi Jagan (wit overhemd) in 1975

 

Guyana – VS
De Minister van Buitenlandse Zaken van Guyana, benadrukt dat het besluit van de VS tot visumverstrekking aan Cubanen ‘een besluit van de Amerikanen’ is. Hij wijst erop dat de relaties tussen Cuba en Guyana ‘altijd vriendschappelijk’ zijn geweest. Sinds Guyana in 1966 onafhankelijk werd van Engeland, levert Cuba medisch personeel aan Guyana en trainde er artsen. Maar de band tussen Guyanezen en de VS is ook intensief. Amerikaans ambassadeur Perry Holloway wijst op de grote aantallen Guyanezen die in de jaren zeventig/tachtig naar de VS vertrokken ten tijde van de socialistische president Chedi Jaggan. Er wonen nu meer Guyanezen en hun nakomelingen in New York, Florida en elders in de VS, dan in Guyana zelf. Rond de 800.000 schat ambassadeur Holloway. Guyanezen in de VS, Canada en andere landen sturen jaarlijk honderden miljoenen aan dollars naar hun geboorteland, een kwart van de economie in Guyana.

Bron
* El Nuevo Herald, Doreen Hemlock, 28 juni 2018

CEPAL is de weg kwijt

Afgelopen week vond in aanwezigheid van VN-secretaris-generaal Antonio Guterres, in Cuba een bijeenkomst van de Economische Commissie voor Latijns-Amerika en de Caraïben, CEPAL plaats. Yoani Sánchez, eindredacteur van de digitale krant 14ymedio, constateert dat achter deze vijf letters tellende afkorting een VN-commissie schuilt, die ondanks het economisch falen van Cuba, uitermate vriendelijk en kritiekloos opereert tegenover gastheer Cuba en daardoor een ‘medeplichtige’ van het regiem in Havana lijkt te zijn. CEPAL, de Comisión Económica para América Latina, werd in 1948 opgericht als een van de Commissies van de VN.

Al veel jaren is CEPAL een bereidwillige reisgenoot van de Cubaanse regering, die de leiders van het land steunt, haar statistieken opwaardeert en elke kritisch geluid smoort. Deze houding levert de officiële lof op van Havana en maakte dat de rode loper werd uitgerold, zoals afgelopen week toen de 37e zittingsperiode van CEPAL op het eiland plaatsvond. De vergadering, die werd bijgewoond door secretaris-generaal Antonio Guterres van de Verenigde Naties, werd tijdelijk voorgezeten door Cuba zelf. Dat is ironisch voor een land dat een langdurige economische crisis doormaakt en waar echte gegevens over armoede worden vervalst of gecensureerd. Met Havana in een leidende positie, wordt van de CEPAL verwacht dat het de steun voor links populisme die het tot nu toe heeft getoond, zal voortzetten.

Uitbuiting
De nieuwe president van Cuba, Miguel Díaz-Canel, maakte gebruik van de aanwezigheid van zoveel officials en journalisten op het eiland en deed in zijn eerste toespraak in een internationaal forum, enkele retorische uitspraken, zoals de belofte dat de regering geen enkele burger dakloos zal maken en dat er geen economische ‘schoktherapieën’ zullen worden toegepast. Op het moment dat de president deze verklaringen aflegde, liepen duizenden Habaneros van de ene plaats naar de andere op zoek naar voedsel, in een natie waar de dagelijkse voedseltekorten toenemen en lonen steeds symbolischer worden. Enerzijds beloofde Diaz-Canel bescherming, anderzijds is er de realiteit van de ouderen, de zwarten en de plattelandsbevolking. Hun realiteit wordt bepaald door het motto ‘ieder voor zich’. Het is een systeem met gemiddelde salarissen van 30 dollar per maand of minder terwijl in de staatswinkels een liter olijfolie meer dan $2.50 kost. Een systeem waar veel burgers feitelijk dakloos zijn en dat zich vooral doet kennen als een onverzadigbaar roofdier van arbeidskrachten, een vraatzuchtige baas en een meedogenloze uitbuiter.

Alicia Bárcena, uitvoerend secr.-generaal van CEPAL

Professionaliteit verloren
Het zijn deze feiten die CEPAL het liefst verbergt, terwijl zijn uitvoerend secretaris, Alicia Barcena, alle objectiviteit uit het oog verliest die haar baan vereist, om opnieuw te onderstrepen dat Cuba een voorbeeld is dat ‘alternatieve wegen heeft gewezen’. Tegelijkertijd presenteert ze als realiteit enkele prestaties op het gebied van onderwijs en volksgezondheid, die ze niet zelf kan controleren. Het zijn de bekende thema’s gericht op buitenlandse toeristen en organisaties. Met een schandalige gedweeheid, is Barcena een woordvoerder geworden van het castrisme, die halve waarheden herhaalt, met desinformatiecampagnes en schrijnende weglatingen. Door het economische embargo van de Verenigde Staten tegen het eiland te veroordelen en de blokkade van de Cubaanse regering van de vrijheden van haar eigen samenleving niet te noemen, laat de functionaris zien dat zij niet de professionaliteit heeft die nodig is om zo’n belangrijke positie in te nemen.

Pijnlijke gevolgen
Waarom maakt zij niet gebruik van de gelegenheid om luid en duidelijk van Diaz-Canel te eisen,  de afgifte van vergunningen aan de particuliere sector, die sinds augustus vorig jaar zijn opgeschort, weer vrij te geven? Het is onbegrijpelijk dat de CEPAL zwijgt over het kwaad dat wordt veroorzaakt door het duale Cubaanse muntsysteem en de financiële storingen door het naast elkaar bestaan van de Cubaanse nationale peso (CUP) en de convertabele peso (CUC) voor de Cubaanse economie. Tussen overvloedige cocktails, glamourachtige welkomstceremonies en verfijnde recepties heeft CEPAL zich uiteindelijk verbonden aan de groepen die aan de macht zijn in plaats van aan de burgers. Ze heeft daarbij een voorkeur voor de optredeens van muziekgroepen in de regeringspaleizen boven de heksenketel van de straat. CEPAL heeft de autoritaire regimes als gastheer gekozen en stelt zich niet langer de vraag hoe pijnlijk de gevolgen zijn die gewone mensen ondervinden van het krankzinnige beleid van centralisme en nationalisaties van deze regimes. CEPAL, ooit een van die organisaties die Latijns-Amerika trachtte te verenigen, te representeren en te definiëren, is de weg kwijt geraakt.

Bron
* Yoani Sánchez op de website 14ymedio, 10 mei 2018

Billboard mensenrechten in Lima vernield

Een billboard dat oproept tot het beëindigen van onderdrukking, corruptie en straffeloosheid op Cuba is dinsdag in de Peruaanse hoofdstad Lima vernield en beklad. In Lima vindt deze week de VIIIe Top van de Amerika’s plaats. Het billboard stond in de directe omgeving van het vliegveld en was bedoeld voor aankomende bezoekers van de top.

Boven: het billboard voor de vernieling. Onder: na de vernieling met daarop de tekst Con Cuba no te metas / Van Cuba blijf je af.

De vernieling door de ‘vrienden van Cuba in Peru’ kon rekenen op de stilzwijgende goedkeuring van de Cubaanse ambassadeur in Lima, Juan Antonio Fernández. In het journaal van de Cubaanse televisie werden beelden getoond van het incident, enigszins gemanipuleerd omdat er applaus te horen was dat in werkelijkheid niet had geklonken. De officiële website Cubadebate zei dat met de vernietiging van het billboard ‘de vrienden van Cuba’ hadden aangetoond dat ‘geen provocatie van de contrarevolutionaire huurlingen onbeantwoord zal blijven’.

Dialoogtafel
De afgelopen dagen zijn er parallel aan de eigenlijke Top, fora georganiseerd. De Cubaanse regering leverde een delegatie met ruim 100 Cubaanse jongeren, die ‘de echte Cubaanse jeugd’ moet vertegenwoordigen. Havana verbood het vertrek naar Lima van meer dan twintig activisten uit onafhankelijke bewegingen. Ook beloofden de Cubaanse regering dat geen dissidenten of kritische stemmen getolereerd zouden worden en dat zij niet geduld werden aan dezelfde dialoogtafel als de officiële delegatie.

Bron
* 14ymedio, 11 april 2018

Wie schreeuwt het hardst in Lima?

President Trump zal vrijdag 13 en zaterdag 14 de VIIIe Top van de Amerika’s bijwonen die in Lima, Peru zal plaatsvinden. Hij zal er o.a. spreken met de Peruaanse president Martin Vizcarra. Na deze Top zal Trump nog zijn collega Juan Manuel Santos in Bogota bezoeken. De Venezolaanse president Maduro is niet uitgenodigd door Peru. Over de aanwezigheid van president Castro bestaat geen zekerheid. Wel landde zondag een vliegtuig met ruim 100 Castrogezinden op het vliegveld van Lima. Zij willen initiatieven van leden van de Cubaanse mensenrechtenbeweging onmogelijk maken. Havana zelf heeft verschillende vooraanstaande dissidenten verboden naar Peru te reizen. De Top van de Amerika’s vindt elke drie jaar plaats en is een initiatief van president Clinton.

NB: Inmiddels is bekend geworden dat president Trump niet naar Lima gaat. In zijn plaats komt vice-president Mike Pence.

Aankomst officiële delegatie van de zogenaamde ware ‘civil society’, 8 april 2018 in Lima

De ruim 100 Cubanen, die actie voeren onder de leus Con Cuba no se metan / Van Cuba blijf je af zijn o.a. actief in de officiële organisatie van juristen Unión Nacional de Juristas de Cuba (UNJC), de staatsorganisatie voor jeugdcultuur Asociación Hermanos Saíz en de studentenvakbond Federación Estudiantil Universitaria (FEU). Yamila González Ferrer, vicepresident van de UNJC, benadrukte in maart jl. dat ‘de Cubaanse civil society geen ruimte zal delen met huurlingenorganisaties.’ De Cubaanse media schenken zeer veel aandacht aan de activiteiten van deze groepen die worden omschreven als ‘de ware civil society’. Zij ‘accepteren geen provocaties’ van de zijde van ‘huurlingen’ of figuren ‘met terroristische banden’ die trachten zich de naam en faam van Cuba ‘wederrechtelijk toe te eigenen.’ Het parallele forum voor groepen van de civil society vindt plaats tussen 10 en 12 april.

Spandoek in Lima tegen de schending van mensenrechten in Cuba

Reisverboden
De afgelopen dagen is het aantal reisverboden voor Cubaanse activisten, dissidenten en onafhankelijke journalisten sterk gestegen hoewel de staatsmedia in Cuba daar geen melding van maken. Zaterdag kregen Juan Antonio Madrazo Luna en Martha dela Tamayo González, beiden lid van het Comité Ciudadanos por la Integración Racial (CIR), een reisverbod. De onafhankelijke journalisten Ileana Álvarez en Pedro Manuel González, evenals de musicus Gorki Águila en de dramaturg Adonis Milán overkwam hetzelfde. Geen van hen ontving enige uitleg voor de weigering. Zij zelf zeggen dat de reisverboden werden opgelegd omdat de autoriteiten vrezen dat zij naar Lima zullen reizen om deel te nemen aan het Forum. Tijdens de vorige Top van de Amerika’s in 2015 in Panama kwam het tot heftige botsingen tussen de ‘officiële Cubanen’ en de (ballingen)vertegenwoordigers van mensenrechtengroepen.

Linken
* YouTube: Aankomst van de Castrosympathisanten in Lima, 9 april 2018, 2 minuten
* Website Havana Times: Cubans Citizens blocked from travel abroad, 6 april 2018
* Officiële Verklaring (Spaanstalig) van Cubaanse delegatie aan deelnemers parallelle Fora in Lima, 8 april 2018
* Lees ook op deze Cubaweblog, 8 april 2015: Obama en Castro einde deze week op top van Amerikaanse landen
* Mary Anastasia O’Grady in The Wall Street Journal If Trump Meets Castro. At the Lima summit, the president can tell Raúl what the State Department won’t, 8 april 2018.
* Persbureau Prensa Latina, 10 april 2018: Cuba will show its business capabilities at the summit of Lima.

Cubaanse diplomaat woedend over verwijzing naar Payá

In Lima (Peru) ontstak de Cubaanse ambassadeur bij de Mensenrechtencommissie van de VN, Juan Antonio Fernández Palacios, in woede, toen Jorge Vallejo, Peruaanse vertegenwoordiger namens een jongerennetwerk voor democratie, verwees naar de overleden Cubaanse oppositieleider Oswaldo Payá. De conferentie Diálogo Hemisférico in Peru gaat vooraf aan de Top van de Amerika’s die op 13 en 14 april in Peru wordt georganiseerd. Zowel president Trump als president Raúl Castro zullen daar aanwezig zijn. De deelname van de president van Venezuela is onzeker. Voor enkele Latijns-Amerikaanse landen is Maduro niet welkom in Peru.

Ambassadeur Juan Antonio Fernández Palacios

De diplomaat sprak van ‘clowneske’ activiteiten van het jongerennetwerk Juventud Lac dat geleid wordt door Rosa Maria Payá, dochter van Oswaldo Payá. Hij omschreef de groep als ‘een sekte van samenzweerders’. (…) ‘Ik wil niet dat ik de naam hoor van degene die u net noemde’, aldus Palacios tot de Peruviaanse jeugdleider. ‘Ik vraag u geen geintjes met Cuba uit te halen, de dwaas uithangen is in Cuba niet toegestaan en deze toon mag u niet aanslaan. Dit is genoeg, stop met de provocaties en houd u bij wat u moet zeggen’.
Vallejo reageerde onmiddellijk: ‘‘Ik meen dat we deelnemen aan een forum en u zelf sprak over dissidenten en debat. Wat u nu vraagt is onjuist en een fout. We zijn in Peru en dit land garandeert democratische ruimte, we garanderen dat de deelnemers aan dit forum kunnen spreken en van mening kunnen verschillen.’

Linken
* YouTube: Woedende Cubaanse diplomaat, 21 maart 2018, 30 seconden
* Het Cubaanse persbureau ACN over ‘Counterrevolutionary Maneuvers in Peru’

Visum voor VS is lijdensweg (deel 1)

Voor Cubanen die een familiebezoek aan de VS willen brengen is het aanvragen van een visum een ware lijdensweg geworden. De ambassade van de VS in Havana verstrekt zulke bezoekersvisa niet langer omdat president Trump een 20-tal leden van het ambassadepersoneel evacueerde. Zij kregen gezondheidsklachten vanwege geluidstoringen in hun werkomgeving waarvan de oorsprong onbekend bleef. Een visum moet nu worden aangevraagd bij de Amerikaanse ambassade in Colombia. Mario J. Pentón van de website 14ymedio doet verslag vanuit Bogota. Soms lopen de kosten om een visum te krijgen voor de VS op tot $ 6.000,- .

Cubanen bij de ingang van de ambassade van Colombia in Havana

Het signaal van een mobiele telefoon onderbreekt de monoloog van Maydelin Alfonso Vázquez in de lobby van het Hotel Montecarlo, ongeveer zes blokken verwijderd van de Amerikaanse ambassade in Bogotá. Een deel van de Cubanen verblijft daar in afwachting van een bezoekersvisum voor de Verenigde Staten. Maydelin Alfonso vergast me op een litanie van moeilijkheden en tegenslagen bij het vervullen van de formaliteiten. ‘Waarom ik schreeuw? Ik kan het gewoon niet meer aan en lijk gek te worden,’ roept ze dramatisch. Ze heeft ‘hemel en aarde bewogen’ om het visum voor Colombia in Havana te krijgen. Nu resten haar nog slechts 2 dagen van de 20 die zij officieel in Bogota mag verblijven, maar de formaliteiten voor het bezoek aan haar dochter in Miami zijn nog niet rond. Zij heeft haar al acht jaar niet gezien. ‘Het was een lijdensweg. Vanaf het moment dat mij in Cuba werd verteld dat ik een visum moest aanvragen in Colombia totdat ik hier aankwam,’ zegt Maydelin Alfonso. Het gebrek aan informatie over de visumprocedure, de kostbare formaliteiten en de spanningen bij het reizen naar een derde land hebben de hereniging voor veel Cubaanse gezinnen nog moeilijker gemaakt.

Chaos
Om naar Colombia te reizen, moeten Cubanen die op het eiland verblijven een oproep van het Centro Naciónal de Visas de EEUU / Nationaal Centrum voor Visa voor de VS kunnen overleggen. Ook is een pasfoto nodig en een fotokopie van het reisdocument (heen en terugreis). Colombia wil geen economisch risico lopen en eist een document waarin is vastgelegd dat de aanvrager per visum over een periode van 6 maanden 2.000 dollar op zijn bankrekening had of een vergelijkbaar document, afkomstig van een notaris. De aankondiging van de VS leidde tot chaos bij de Colombiaanse ambassade in Havana. Meer dan 300 mensen stonden daar in de rij. ‘Er was geen enkele organisatie’, vertelt Maydelin Alfonso die zelf vijf maal vanuit haar woonplaats Santa Clara naar Havana reisde om een visum voor Colombia te krijgen. Dat lukte pas drie dagen voor haar vertrek naar Bogota.

900 visumaanvragen
Eind januari had de ambassade van Colombia in Havana volgens het Colombiaanse Ministerie van Buitenlandse Zaken meer dan 1.100 visa afgegeven aan Cubanen. Daarvan waren er bijna 900 bestemd voor mensen die in Bogota een visum willen aanvragen voor de VS. Tussen 2 en 12 maart is de verstrekking van visa opgeschort vanwege de verkiezingen in Colombia. Cubanen moeten dan hun eerder gemaakte afspraak met de  Amerikaanse ambassade in Bogotá weer verzetten. Een zoveelste tegenvaller.

Bron
* Mario J. Pentón, website 14ymedio, 7 maart 2018