De invasie van de Spar en anderen

De provinciale krant 5 de Septiembre in Cienfuegos meldt dat ‘de Spaanse firma Spar sinds maandag de belangrijkste leverancier van voedsel is in deze stad’. De winkel was drie maanden gesloten wegens verbouwing. Aldus een bericht van Fernando Ravsberg op de website Cartas desde Cuba. De eerste reactie onder zijn artikel is een correctie, namelijk ‘Spar is geen Spaans bedrijf maar Nederlands met het hoofdkantoor in Waalwijk’.

Spar in Cienfuegos

Supermarkt Spar doet goede zaken in Cuba. In Havana waren al enkele vestigingen, maar het bedrijf lijkt nu vastbesloten om uit te breiden naar de provincies. En ze is niet de enige. El Corte Inglés opende een winkel in Miramar, en het kledingmerk Springfield in Vedado. Tijdens een bezoek aan de winkel van Springfield kan men overigens zien dat de getoonde producten – shirts, broeken en truien – tweemaal zo duur zijn als in Spanje, hoewel de koopkracht in Europa groter is.

Doorbraak
Toch is er geen reden de komst van de Spanjaarden te bekritiseren als zij er tenminste in slagen een constante aanvoer te garanderen, een grote wens van de Cubaanse consument. En dan zou het prijsbeleid ook dichter bij de realiteit in Cuba moeten worden gebracht. Maak de prijzen even hoog als in Europa; dat zou een al doorbraak betekenen.

Bron
* Cartas desde Cuba, Fernando Ravsberg, 6 februari 2018

‘Rode ambassadeur’ Coen Stork overleden

De progressieve oud-diplomaat Coen Stork, die ook wel de ‘rode ambassadeur’ werd genoemd, is gisteren op 89-jarige leeftijd overleden. Stork was in zijn ruim dertig jaar lange diplomatieke carrière onder andere diplomaat in Zuid-Afrika en ambassadeur op Cuba en in Roemenië. Tijdens de opstand tegen de Roemeense dictator Ceausescu nam hij het openlijk op voor dissidenten.

Coen Stork

Stork, nazaat van de industriële Stork-familie, overleed in Amsterdam. Hij was al enige tijd ziek. Een van de hoogtepunten van zijn  diplomatieke loopbaan maakte Stork al in zijn jonge jaren mee.Hij was begin jaren zestig, samen met twee Amerikanen, officieel waarnemer bij het proces tegen de zwarte Zuid-Afrikaanse leider Nelson Mandela. De drie waren toen een paar van de weinige diplomaten die aanwezig waren bij het proces. De leider van het ANC werd uiteindelijk wegens samenzwering tegen het apartheidsregime veroordeeld tot levenslang.

‘A wonderful friend’
Mandela bedankte hem per brief voor zijn aanwezigheid. Die brief koesterde Stork decennialang, zo zei hij vier jaar geleden. Stork kreeg de brief op 11 juni 1964, op de dag van het vonnis in het zogeheten Rivoniaproces. ‘To Coen Stork, a wonderful friend’, schreef Mandela in zijn dankwoord. ‘Mandela bedankte mij voor mijn voortdurende aanwezigheid in de rechtbank’, zei Stork in 2013 tegen de Volkskrant. ‘Dat is het mooiste wat ik ooit heb gekregen in mijn buitenlandse carrière. We zaten daar om verdachten te steunen en te voorkomen dat er onregelmatige dingen zouden gebeuren. Buitenlandse Zaken had nauwelijks van Mandela gehoord. Godzijdank was de oude ambassadeur net vertrokken. De nieuwe keek normaal tegen de apartheid aan en van hem kreeg ik alle ruimte om het proces op de voet te volgen.’ Na zijn periode in Zuid-Afrika werd Stork als diplomaat uitgezonden naar onder andere Parijs, Madrid, Vietnam, Helsinki, Buenos Aires en Londen. In Madrid maakte hij de Franco-tijd mee en in Argentinië de periode van de militaire regimes. In 1982 schopte Stork het eindelijk tot ambassadeur, op Cuba. Hij bleef daar vijf jaar lang Nederlands hoogste diplomaat.

Actie op Schphol in verband met boeken voor Cuba, 26 maart 2004. Naast Coen Stork, de toenmalige voorzitter van het CNV, Doekle Terpstra.

Coen Stork over zijn tijd als ambassadeur op Cuba
‘Misschien had ik kritischer moeten zijn. Ik vind het moeilijk daarop te antwoorden.’ Zijn laatste post was eind jaren tachtig in Roemenië. Stork maakte daar in 1989 de opstand en later de val mee van dictator Nicolae Ceausescu. Ook in deze periode liet Stork zien dat hij niet neutraal aan de zijlijn wilde staan. Zo nam hij het op voor tegenstanders van Ceausescu. De Roemeense veiligheidsdienst legde toen een vuistdik dossier over em aan.

De Rode Ambassadeur
In 2012 verschenen zijn memoires over de 35 jaar die hij diende in de diplomatieke dienst, onder de toepasselijke titel De Rode Ambassadeur. ‘In het begin vond ik het ook vervelend’, zo zei Stork in 2013 in de Volkskrant over de revolutionaire bijnaam die hij had gekregen. ‘Zo rood ben ik niet, al ben ik dan lid van de PvdA en is dat een zeldzaamheid in de Buitenlandse Dienst. Later kon het me minder schelen.’ Hij bekende toen, terugkijkend, dat hij als ambassadeur op Cuba wellicht wat kritischer had moeten zijn over het bewind van Fidel Castro. Stork: ‘In Havana heb ik ongelofelijk veel mensen over de vloer gehad, schilders, schrijvers, ook wel journalisten. Waar ik ook was, ik heb altijd kunstenaars opgezocht en ik vond het fijn dat ik mensen een plezier kon doen. Met de revolutie hadden de Cubanen hun cafés verloren. En dat zwembad lag er, de drank stond in de kast. Misschien had ik kritischer moeten zijn. Ik vind het moeilijk daarop te antwoorden.’

Bron
* De Volkskrant, 23 oktober 2017

Reactie ING

Gisteren publiceerde deze Cubaweblog een bericht over de blokkade door de Nederlandse bank ING op overmakingen naar Cuba. Vanochtend ontvingen we onderstaande reactie van een woordvoerder van de ING.

Foto van het inmiddels uit Cuba verdwenen filiaal van de ING

Op basis van een frequente evaluatie van alle business vanuit economisch, strategisch en risicoperspectief blijft ING van oordeel dat we met bepaalde landen geen zaken kunnen doen. ING heeft op grond daarvan beleid om geen nieuwe klantrelaties aan te gaan met klanten uit deze landen en we handhaven procedures om bestaande relaties met deze landen te beëindigen. Cuba is een van de landen die onder dit beleid valt. Voor meer achtergronden verwijs ik u naar onze website.

Critici regime vaker slachtoffer reisverboden

Opnieuw worden dissidenten in Cuba geconfronteerd met reisverboden. Zondag kreeg Yoandy Izquierdo, bestuurslid van het Centro de Estudios Convivencia (CEC), te horen dat hij niet naar Zweden mocht reizen waar hij zou deelnemen aan een internetcongres. Berta Soler, leider van de Damas de Blanco, kreeg vorige week ook te horen geen reis naar de VS te mogen maken; het is haar tweede reisverbod dit jaar.

Yoandy Izquierdo

De auto waarmee hij naar het vliegveld José Martí werd gebracht, werd door de politie onderschept. Zijn chauffeur zou zonder vergunning tegen betaling reizigers vervoeren. Izquierdo werd meegenomen naar een politiebureau. Daar kon hij nog enkele telefoontjes plegen om vrienden en familieleden op de hoogte te stellen. Hij zelf was daarna niet meer telefonisch bereikbaar.

Meer ‘ontvoeringen’
Kortgeleden overkwam de activiste Lia Villares hetzelfde toen zij op weg was naar het vliegveld José Martí om naar de VS te reizen. Zij werd door een politiepatrouille in de terminal vastgehouden tot het vliegveld opsteeg. Villares noemt het een ‘ontvoering’ en ‘een gedwongen verdwijning’. Een dag later kon zij alsnog per vliegtuig naar de VS vertrekken.  Izquierdo wordt vastgehouden in een politiebureau in Los Palacios, een gemeente in de provincie Pinar del Rio. Ook andere leden van de oppositie, te weten Claudio Fuentes en Ada López, werden slachtoffer van vergelijkbare maatregelen.

Ook Berta Soler kreeg een reisverbod

Vorige week kreeg Berta Soler, leider van de Damas de Blanco, voor de tweede maal dit jaar te horen, dat zij geen reis naar het buitenland mocht maken. Een luitenant-kolonel van de dienst Immigratie van het vliegveld Varadero deelde haar mee zij haar ‘limiet om te reizen’ had overschreden. Zij kreeg geen verdere toelichting te horen op haar vragen. In het pas verschenen apriloverzicht van de Cubaanse Commissie voor Mensenrechten en Nationale Verzoening (CCDHRN) werd dit beleid van de autoriteiten (‘preventieve repressie in de vorm van dreigementen door de politie en andere intimiderende acties’) in de vorm van reisverboden aangeklaagd.

Prijs Prins Claus
Het Centro de Estudios Convivencia /  Centrum voor Studie van de Samenleving (CEC) in Pinar del Rio is regelmatig doelwit van vervolging door de politie en geheime dienst. In januari werd het huis van de econoom Karina Gálvez in beslag genomen evenals al haar bezittingen vanwege ‘belastingontduiking’. Het CEC organiseert cursussen voor leden van de civil society in Cuba en opereert los van de staat en de kerk. Sinds 20008 brengt het CEC een tweemaandelijks tijdschrift Convivencia uit. In 2000 ontving de oprichter van Convivencia, Dagoberto Váldez, in Amsterdam uit handen van prins Claus een hoge onderscheiding.

Link
* Website Convivencia

Tegendraadse geluiden in hedendaagse Cubaanse literatuur

Cuba is geen communistisch openluchtmuseum, vindt Nanne Timmer. Ze stelde een bundel samen met werk van tegendraadse en humoristische auteurs, getiteld Twaalf verhalen en een revolutie. La Isla de Cuba. Zondagmiddag geeft Nanne Timmer een lezing in Boekhandel Van Stockum in Leiden. Het Leids Universitair Weekblad Mare interviewde Timmer.

Fidel Castro ontmoette in 1968 in New York een groep bebaarde kinderen

‘De Amerikaanse dichter Allen Ginsberg werd in 1965 Cuba nog uitgezet, toen hij Che Guevara een lekkere vent noemde en informeerde naar de geaardheid van Raúl Castro’, vertelt Nanne Timmer, universitair docent Latijns-Amerikaanse literatuur. Ze verzamelde twaalf korte verhalen van jonge Cubaanse schrijvers voor de bundel Twaalf verhalen en een Revolutie. La Isla de Cuba.

Verandering
‘Aan het verhaal van Pedro de Jesús, Het portret, zie je duidelijk hoe de maatschappij sindsdien veranderd is. De auteur speelt met Ginsbergs teksten. Zulke expliciete homoseksualiteit en erotiek, gevat in taalgebruik dat ook in het Nederlands choquerend is, dat kon eerder echt niet. In de pers en in boeken over politiek gaat het steeds over het einde: als je nog naar Cuba wilt, moet je nú gaan. Alsof het nog een communistisch openluchtmuseum is. Deze verhalen laten juist een heel tegenstrijdig en divers Cuba zien, dat echt al wel in beweging is, vooral op literair en cultureel gebied.’

Onafhankelijke cultuur
Dat verhaal van Pedro de Jesús is zelfs bij een staatsuitgeverij verschenen. ‘In de bundel staan ook enkele verhalen die eerder alleen online te lezen waren. Het is echter moeilijk om in Cuba iets te doen, onafhankelijk van culturele instellingen. Belangrijker nog dan wát je zegt, is de vraag: bij wie hoor je? Schrijvers zijn aangesloten bij de nationale schrijversbond, journalisten bij de journalistenbond, enzovoorts. Dat alles zo is onderverdeeld, brengt bepaalde beleidskeuzes met zich mee. Sommige schrijvers hebben toch zelf onafhankelijke online tijdschriften opgericht.’

Schrijver en blogger Lizabel Mónica o.a. van de weblog Cuba Fake News. Deze weblog brengt ‘apocrief nieuws’ over Cuba en plaatst ook teksten van andere auteurs.

Kleine publicaties
Als je iets kritisch wil zeggen, biedt fictie natuurlijk veel mogelijkheden. ‘Vaak met humor. In het verhaal 9 en de Franse Revolutie speelt auteur Lizabel Mónica een allegorisch spel met de Cubaanse Revolutie. In plaats van bijeenkomsten met Kameraden, staan bijeenkonten centraal. Iets lichamelijks wordt zó uitvergroot, tot het net zo heroïsch en zinvol is als de Nationale Geschiedenis en de Revolutie.’

Lastig genre
Voor de vertalingen werkte Timmer samen met een aantal oud-studenten van Latijns-Amerikastudies aan de Universiteit Leiden. ‘Sommigen hebben al een carrière als gerenommeerd vertaler, anderen zijn net een paar jaar afgestudeerd. We kwamen samen om de verhalen te bespreken. Uitgeverij Marmer bleek gelukkig heel geïnteresseerd. Best bijzonder: verhalenbundels zijn al een lastig genre, en deze verhalen spelen zich af in een heel andere context. Bovendien zijn wij erg gewend aan realistische boeken en bestsellers. In Cuba is er juist ruimte voor kleinere publicaties, met meer experimentele teksten, die zich misschien niet staande zouden houden in een marktmaatschappij.’

Ironie
Wat de Cubaanse verhalen gemeen hebben, is ironie. ‘Een knipoog naar het Cubaanse verhaal van de revolutie, gecombineerd met de alledaagse werkelijkheid. Vooral de verhalen van de jongere auteurs komt veel absurditeit voor. Het verhaal ‘Vijftienduizend blikjes tonijn en niks om ze mee te openen’, van Jorge Enrique Lage, gaat bijvoorbeeld over een man die met zijn manuscript bij een uitgever aanklopt, die allang niets meer uitgeeft. In plaats daarvan heeft die zich toegelegd op smokkel van onderdelen. Onderdelen waarmee je van álles kunt maken, van een mitrailleur tot een chocoladereep.’

Bron
* De Mare, Leids Universitair Weekblad. De auteur is Marleen van Wesel

Noot
* Twaalf verhalen en een revolutie. La Isla de Cuba, samengesteld door Nanne Timmer, Uitgeverij Marmer, 208 pgs. €17,95.
*A anstaande zondag 9 april, 14.30 uur geeft de auteur een lezing in Boekhandel van Stockum in Leiden, de toegang is vrij.

Unilever maakt nieuwe start in Cuba

Het Nederlands-Engelse bedrijf Unilever is na jarenlange afwezigheid weer terug in Cuba. Vanaf 2018 zullen merkartikelen als Omo, Rexona en Lux in Cuba zelf worden geproduceerd. Unilever is een van de grootste buitenlandse ondernemingen, die zich vestigen in de speciale economische zone, Zona Especial de Desarrollo de Mariel (ZEDM), bij de haven van Mariel, 45 kilometer ten westen van Havana. President-directeur van Unilever, Paul Polman, legde vorige week samen met de Cubaanse Minister van Industrie, Salvador Pardo, de eerste steen. Nog elf andere ondernemingen hebben toestemming gekregen zich te vestigen in deze vrijhandelszone.

Links minister Pardo, rechts Paul Polman

Polman zei bij de eerste steenlegging van de fabriek dat het ‘een grote vreugde’ was voor Unilever weer terug te keren naar Cuba. Unilever was in de jaren negentig een van de eerste westerse bedrijven die toestemming kreeg om in Cuba een onderneming te starten na de val van de Sovjet-Unie. In 2012 verliet het Brits-Nederlandse bedrijf het eiland vanwege een dispuut over joint ventures. Op dat moment eiste de Cubaanse overheid een meerderheidsbelang in joint ventures met buitenlandse bedrijven. Inmiddels is het daarop teruggekomen. Unilever bezit 60% van de aandelen in de joint venture met het Cubaanse staatsbedrijf Intersuchel en investeert voor 35 miljoen dollar. In de vestiging worden artikelen voor de persoonlijke hygiëne (tandpasta, deodorant, shampoo) en schoonmaakartikelen voor vaat- en afwasmachine, geproduceerd, zowel bedoeld voor de verkoop in Cuba als daarbuiten. Deze fabriek levert 300 arbeidsplaatsen op en zal worden geleid door managers van Unilever.

Eerste steen in het landschap van Mariel

Importvervanging
Polman benadrukte ook dat het de wens is van het bedrijf ‘bij te dragen aan het verminderen van de importen’ van Cuba, door ook voor de interne markt te produceren. Cuba is op dit moment voor zijn bevoorrading sterk afhankelijk van dure importen en het is de bedoeling van de ingezette economische hervormingen van Raúl Castro deze te verminderen. De president van de staatsinstelling voor de lichte industrie, Grupo Empresarial de la Industria Ligera (Gempil), Roberto Cabrera, vertrouwt erop dat de vorming van deze joint-venture met Unilever ‘als voorbeeld dient om andere investeerders uit Engeland en Nederland aan te trekken.’ Behalve Unilever ging deze week nog een tweede project in de Marielzone  van start, namelijk de Cubaans-Braziliaanse fabriek Brascuba waar sigaretten van Cubaanse tabak zullen worden gemaakt. De investering bedraagt 100 miljoen dollar.  Cuba hoopt op meer buitenlandse investeringen en berekent jaarlijks meer dan 2 miljard dollar nodig te hebben. Voor 2016 ontbreekt nog de helft van dit bedrag.

Bronnen
* 14ymedio en persbureau Associated Press, 4 november 2016

Ondernemers eisen dat banken toch transacties met Cuba uitvoeren

Bedrijven die zaken doen met Cuba, hebben Den Haag gevraagd de banken onder druk te zetten om toch transacties met Cuba uit te voeren. De ondernemingen waarschuwen dat zij geen zaken kunnen doen in Cuba omdat de banken geen geld willen overmaken uit angst voor Amerikaanse represailles. Dit zeggen ondernemers die eind vorige week voor een gesprek met de Cubaanse minister van buitenlandse handel en investeringen, Rodrigo Malmierca Díaz, naar Den Haag waren gekomen. Frank Gersdorf, redacteur Economie & Politiek van het Financieele Dagblad, deed verslag. Hij ervoer de geringe transparantie  bij de leiders van Cuba-in-verandering. Malmierca, de Cubaanse minister van handel, wilde in Den Haag niet met de pers praten.

Hotel Florida in Havana

Nederland en Cuba hebben bescheiden handelsrelaties. De invoer bleef in de eerste zes maanden volgens het CBS steken op € 33 mln. De uitvoer was met ruim € 60 mln bijna dubbel zo groot en bestond vooral uit machines en transportmiddelen. Maar het diplomatieke en economische isolationisme waarvoor het socialistische regime na de revolutie in 1959 koos, is de afgelopen jaren wat afgebrokkeld. Ook het Nederlandse bedrijfsleven zou van de nieuwe openheid kunnen profiteren.

Handelsembargo zit in de weg
De ondernemers in Den Haag bij het bezoek van de Cubaanse minister bevestigen dat er meer dynamiek is, maar zij zeggen ook dat het zakendoen niet echt gemakkelijker is geworden. Het kost nog veel tijd en geduld om een weg door de bureaucratie te vinden en het betalingsverkeer blijft een groot obstakel. Het Amerikaanse handelsembargo zit de Nederlandse bedrijven duidelijk in de weg. Het embargo is in 1962 ingesteld en president Obama zou het liefste het verbod willen intrekken, maar het Amerikaanse Congres wil daar niets weten. Europese bedrijven kunnen vrij opereren in Cuba, maar zij lopen het risico in aanvaring te komen met de Amerikaanse autoriteiten als zij tegelijkertijd zaken doen in de VS. Amerikaanse toezichthouders hebben in het verleden meerdere Nederlandse bedrijven, waaronder banken, beboet die zaken hadden gedaan met onder meer Cuba. Het Amerikaanse embargo heeft de afgelopen jaren wel zijn scherpe kantjes verloren. Amerikaanse bedrijven profiteren volop van de kansen die hen nu geboden worden om in Cuba te opereren, weten de Nederlandse ondernemers, die vrezen dat hun Amerikaanse concurrenten via ontheffingen de markt in Cuba zullen veroveren voordat zij zelf in Cuba aan de slag kunnen gaan.

Richt EU-fonds op voor investeringen in Cuba
Een ondernemer, Sebastiaan Berger van Ceiba Investments, een bedrijf in Guersey dat onder meer vanuit Nederland belegt in Cuba, suggereert dat er een EU-fonds moet komen voor investeringen in Cubaanse infrastructurele projecten die door Europese bedrijven worden uitgevoerd. Cuba is sinds 1964 geen lid meer van het Internationaal Monetair Fonds en kan dus ook geen leningen krijgen van het IMF, en evenmin van de Wereldbank. ‘Als Europa een Cuba-fonds in het leven roept, kan er veel gemakkelijker geïnvesteerd worden in projecten voor water, duurzame energie en andere zaken waaraan het land veel behoefte heeft’, zegt Berger. ‘Het IMF zou die leningen kunnen overnemen zodra Cuba weer is teruggekeerd bij het IMF.’

Lees verder
* Het Financieele Dagblad, 17 september 2016

Verbond van Caribische Staten ontwaart ‘imperialistisch tegenoffensief’

Cuba heeft vrijdag leiders van 25 Caribische landen in Havana verwelkomd vanwege de 7^e Top van het Verbond van Caribische Staten / Asociación de Estados del Caribe (AEC). De Cubaanse Minister van Buitenlandse Zaken, Bruno Rodríguez benadrukte dat de bijeenkomst plaatsvond op een moment dat sprake is van ‘een groeiend neo-liberaal offensief op het continent dat de verworvenheden van de afgelopen jaren in gevaar brengt.’ Nederland (namens Bonaire, Saba en St. Eustatius), Aruba, Curaçao en Sint Maarten zijn alle vier geassocieerd lid van de ACS. Naast minister-president Rutte nemen ook de ministers-presidenten van de drie overige landen van het Koninkrijk deel aan de top. In Havana is ook de gouverneur van Puerto Rico, Alejandro García Padilla aanwezig als speciale genodigde.

De Ministers van Buitenlandse Zaken gisteren bij de AEC

Resolutie Venezuela
De Cubaanse Minister van Buitenlandse Zaken, Bruno Rodríguez sprak van een ‘imperialistische tegenoffensief’ en van ‘oligarchische krachten die de golf van neoliberalisme willen restaureren en die funeste gevolgen heeft voor onze volkeren’. Hij opende de bijeenkomst van de verzamelde ministers van Buitenlandse Zaken, die vrijdag plaatsvond en die in een resolutie haar steun uitsprak voor de Venezolaanse president Maduro. De resolutie wordt vandaag voorgelegd aan de regeringsleiders waaronder premier Rutte.

June Soomer, ambassadeur van Santa Lucia werd verkozen tot nieuwe secretaris-generaal van de AEC. Zij is de eerste vrouw die de AEC leidt.

Complex
Minister Rodríguez sprak over ‘een complex moment voor de regio’, een verwijzing naar de terugtocht op het continent van autoritaire linkse regimes als Argentinië, Venezuela en Brazilië. President Maduro van Venezuela wordt vandaag in Havana verwacht waar vandaag de top van regeringsleiders plaatsvindt. Venezuela is de belangrijkste politieke en economische bondgenoot van Cuba in de regio.

Link
* Website AEC-ASC

Oproep aan Rutte: ‘Spreek in Cuba over vervolging Damas de Blanco’

Aanstaande donderdag vertrekt minister-president Rutte voor een kort bezoek aan Havana waar hij de bijeenkomst van de ACS, Associatie van Caribische Staten zal bijwonen. De stichting Glasnost in Cuba zond de minister-president vandaag een brief waarin aandacht wordt gevraagd voor de zeer ernstige positie van de mensenrechtengroepering Damas de Blanco en haar leidster Berta Soler. In de brief wordt aangedrongen deze kwestie in contacten met president Raúl Castro en de Minister van Buitenlandse Zaken, Bruno Rodriguez aan de orde te stellen. Hier volgt de tekst van de brief. 

Aan de Minister-president,
Minister van Algemene Zaken
Mark Rutte
Postbus 20001
2500 EA DEN HAAG

Amsterdam, 31 mei 2016

Geachte heer Rutte,

Naar aanleiding van uw bezoek deze week aan Cuba, maken wij van de gelegenheid gebruik uw aandacht te vragen voor de zeer ernstige positie van de mensenrechtengroepering Damas de Blanco en haar leidster Berta Soler. De Damas de Blanco vormen een vreedzame oppositiegroepering, die de vrijlating eist van alle politieke gevangenen en respect voor de mensenrechten in Cuba. In 2005 werd de groepering onderscheiden met de Sacharow Prijs van het Europees Parlement. Ondanks de ontspanningspolitiek tussen Cuba en de VS en Cuba en de Europese Unie komt er geen einde aan de vervolging van de Damas de Blanco in Cuba en dreigt nu een politiek proces tegen haar leidster Berta Soler,  die door de Cubaanse autoriteiten beschuldigd wordt van ‘verzet tegen aanhouding’ en die opdracht heeft gekregen het land niet verlaten. (EXP. No. 30-260 – 2016)

Elke zondag verzamelen de Damas de Blanco zich bij de kerk van Santa Rita in Havana

Elke weekend geweld
Afgelopen weekend vond een grootscheepse actie van de Cubaanse politie plaats tegen de woning in de wijk Lawton (Havana) waar de Damas de Blanco bijeenkomen en werden 13 vrouwen onder wie Berta Soler opgepakt en in politiewagens afgevoerd. Elke zondag worden op deze wijze leden van de Damas de Blanco tijdens een stille tocht bij de Santa Ritakerk in Havana en elders in Cuba, gearresteerd. Vaak krijgen zij al eerder huisarrest opgelegd om deelname aan deze stille tocht te verhinderen. Elke zondag gaat het optreden tegen de Damas de Blanco gepaard met geweld van de zijde van de politie of leden van de Cubaanse staatsveiligheidsdienst. Volgens de Observatorio Cubanos de Derechos Humanos (OCDH) werden tussen januari 2016 tot 30 april 2016 2188 arbitraire aanhoudingen geteld tegen vrouwen; de meeste van hen waren lid van de Damas de Blanco.

Universele mensenrechten
Wij dringen er bij u op aan tijdens uw aanstaande ontmoeting met de Cubaanse president Raúl Castro en de Cubaanse Minister van Buitenlandse Zaken, Bruno Rodríguez Parrilla de positie van Berta Soler en de Damas de Blanco aan de orde te stellen en te benadrukken dat volgens de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, artikel 20: ‘Een ieder recht heeft op vrijheid van vreedzame vereniging en vergadering.’

Wij verzoeken u ook aan te dringen op:
* de onmiddellijke stopzetting van het geweld en de agressie tegen de activisten van de Damas de Blanco en anderen die deel uitmaken van de politieke oppositie Cuba,
* de stopzetting en annulering van het proces tegen Berta Soler tegen de achtergrond van het vreedzame karakter van haar activiteiten,
* de ontbinding van gewelddadige groepen van burgers, (zoals de Brigades de Respuesta Rápida) die worden ingezet door de overheid tegen leden van de politieke oppositie en de mensenrechtenbeweging en hun gezinnen,
* de ratificatie en uitvoering door Cuba van het VN-Pact voor Burger en Politieke Rechten en het VN-Pact van Economische, Sociale en Culturele Rechten. Cuba ondertekende beide convenanten op 28 februari 2008 in New York.

Met hoogachting,
Namens de stichting Glasnost in Cuba
Kees van Kortenhof
Amsterdam. 

Mark Rutte naar Cuba

Premier Mark Rutte gaat eind volgende week naar Cuba waar hij aanwezig zal zijn bij een top van staatshoofden en regeringsleiders van de ACS, de Associatie van Caribische landen. Dat meldt de Rijksvoorlichtingsdienst (RVD) donderdag. Aan de top, volgende week zaterdag, nemen 32 landen deel. Het programma van de minister-president start op 3 juni met een welkomstdiner voor alle deelnemende regeringsleiders op uitnodiging van president Castro. Rutte zal er op 4 juni een toespraak houden.

Ontmoeting Castro en Rutte in Panama (april 2015)

Aruba, Curaçao, Sint Maarten en Nederland zijn alle vier lid van de Associatie. Nederland is geassocieerd lid namens Bonaire, Saba en Sint Eustatius.
Rutte had ruim een jaar geleden in Panama al een ontmoeting met de Cubaanse president Raúl Castro. Er werden toen afspraken gemaakt over nauwere samenwerking tussen Cuba en ons land. Het is voor het eerst dat Rutte naar Cuba gaat. De Rijksvoorlichtingsdienst (RVD) kon donderdag nog niet zeggen of hij ook de eerste Nederlandse premier ooit is die Cuba bezoekt.

Bron
* ANP, 26 mei 2016