Land in bruikleen voor Cubaanse boeren verdubbeld

Cuba verdubbelt het aantal hectaren dat kleine boeren van de staat kunnen leasen. Ook de periode om een stuk land te leasen wordt verdubbeld. De partijkrant Granma zei dat de nieuwe maatregelen om land te pachten bedoeld zijn ‘om oplossingen te vinden voor de stagnerende landbouw.’ Cuba importeert meer dan 60 procent van het voedsel dat het jaarlijks consumeert en betaalt daarvoor ongeveer $2 miljard. Het gaat daarbij vooral om bulkgranen zoals rijst, maïs, soja en bonen, maar ook andere producten zoals melkpoeder en kip.

Een Cubaanse rijstboer en het Ministerie van Landbouw.

De staat bezit 80 procent van de grond en verhuurt het grootste deel daarvan aan boeren en coöperaties. De rest is in handen van zo’n 400.000 particuliere familieboeren en hun coöperaties. Ondanks de verpachting van kleine stukken land aan zo’n 200.000 aspirant-boeren in de afgelopen tien jaar, blijven enorme stukken land braak liggen. De partijkrant Granma zei dinsdag dat de nieuwe maatregelen om land te pachten bedoeld zijn ‘om coherente oplossingen te vinden voor de beperkingen die tot nu toe ontwikkelingen afremmen.’ Voormalig president Raúl Castro begon tien jaar geleden met het verpachten van braakliggend land, het decentraliseren van de besluitvorming en het invoeren van marktmechanismen in de sector. Maar opvallende resultaten bleven uit onder meer omdat de staat een hoofdrol bleef spelen bij het toewijzen van middelen, het bepalen van prijzen en het controleren van de distributie. Castro werd in april vervangen door president Miguel Diaz-Canel, maar Raúl blijft leider van de communistische partij.

Invoer
Volgens de nieuwe verordeningen, die dinsdag in de Staatscourant (www.gacetaoficial.gob.cu) werden gepubliceerd, kunnen boeren nu maximaal 26.84 hectaren pachten, dat waren er tot nu toe 13.42 hectaren. Coöperaties kunnen onbeperkt pachten. De looptijd van de pachtovereenkomsten wordt verlengd van de huidige 10 tot 20 jaar met de mogelijkheid tot verlenging en coöperaties kunnen braakliggende grond voor onbepaalde tijd pachten. Dat waren tot nu toe 25 jaar. De nieuwe pachters mogen huizen en andere faciliteiten bouwen op maximaal 3% van de gepachte grond, vergeleken met de huidige 1 procent, maar in de meeste gevallen moeten zij nog steeds bepaalde gewassen of vee produceren en mogen zij de grond niet pachten, kopen of verkopen.

Lage productie
De Cubaanse regering geeft vaak de schuld aan het slechte weer en een gebrek aan arbeid en kapitaal voor de lage productie van de landbouwgrond, terwijl critici beweren dat dit te wijten is aan een gebrek aan privé-eigendom en buitenlandse investeringen, een gammele infrastructuur en de geleide economie in Sovjetstijl. Cuba heeft tientallen miljoenen dollars in de teelt van gewassen geïnvesteerd met als doel de dure import ervan te verminderen. Ondanks deze investeringen meldt Granma dat in de afgelopen 10 jaar de rijstproductie met 6%, die van bonen met 8%, granen met 6% en de melk met 2,9% waren gestegen.

Bron
* Persbureau Reuters, Marc Frank, 7 augustus 2018

Einde VS-embargo verviervoudigt landbouwtransacties tot 1 miljard dollar

De landbouwsector in de VS wil dat dit land een einde maakt aan het al bijna 60 jaar bestaande embargo tegen Cuba. De National Association of State Departments of Agriculture of the United States (NASDA) zei dit afgelopen donderdag in Havana nadat een delegatie een week lang in Cuba verbleef om te overleggen met de autoriteiten en zij landbouwprojecten bezocht. Steven Reviczky, voorzitter van NASDA, pleitte tijdens een persconferentie voor normalisering van de bilaterale handelsbetrekkingen tussen Cuba en de VS.

Het beleid van Washington ten aanzien van Cuba ‘is inconsistent met het beleid tegenover andere landen’, zei Steven Reviczky, wiens organisatie de landbouwsector in de vijftig staten van de V.S. vertegenwoordigt. ‘Open je geest en je hart om vrijhandel mogelijk te maken’, eiste de president van de NASDA in een boodschap aan de regering, het Congres en de Senaat van zijn land, op een moment dat de Verenigde Staten hun bilaterale banden met een andere historische vijand, Noord-Korea, herstellen. Het eind van het embargo zou de jaarlijkse handel in landbouwproducten tussen de twee landen verviervoudigen, van de huidige $250 miljoen naar $1 miljard dollar, aldus de vertegenwoordigers van NASDA.

Landbouwlobby
De minister van Landbouw van de staat Delaware, Michael Scuse, gaf aan dat normalisering van de handelsbetrekkingen een ‘wederzijds voordeel’ zou opleveren, aangezien niet alleen de Verenigde Staten graan, maïs of peulvruchten aan Cuba zouden kunnen verkopen, maar het eiland in de Verenigde Staten een brede markt aantreft voor tropisch fruit en biologische producten. Vertegenwoordigers van de Amerikaanse agrarische sector beloofden in het Congres en de Senaat te zullen blijven lobbyen voor het opheffen van het embargo dat voormalig president Dwight D. Eisenhower in 1960 tegen Cuba had ingesteld naar aanleiding van de gedwongen nationalisatie van Amerikaanse bedrijven door Fidel Castro.

Persconferentie van de landbouwdelegatie uit de VS in Havana

Relikwie
‘Bezoekers komen naar Cuba, zien de klassieke auto’s in Havana en geloven dat het een land is waar de tijd heeft stilgestaan, maar ironisch genoeg is het juist het Amerikaanse beleid ten opzichte van Cuba dat een relikwie van het verleden is’, aldus de afgevaardigde van Virginia voor landbouwzaken, Charles Green tijdens de persconferentie woensdag jl. Ook vertegenwoordigers van Delaware, Noord-Dakota, Minnesota en Washington namen aan de persconferentie deel. In 2014 begonnen de voormalige president van de VS, Barack Obama, en zijn Cubaanse tegenhanger Raúl Castro een proces van normalisering van de bilaterale betrekkingen, maar dit beleid werd door Donald Trump bij zijn aantreden in januari 2017 teruggedraaid.

Bron
* Persbureau EFE, 15 juni 2018

Amerikaanse landbouw profiteert van handel met Cuba

Uit nieuwe cijfers van de U.S.-Cuba Trade and Economic Council, blijkt, dat de Amerikaanse landbouw profiteert van de handel met Cuba, ondanks de verkilde diplomatieke relaties tussen beide landen.

De stand van Caterpillar en de Cubaanse dealer Rimco op de handelsbeurs van Havana vorig jaar.

In november 2017 werd voor een waarde van $ 21,2 miljoen aan voedsel- en landbouwproducten naar Cuba geëxporteerd. In november 2016 was dat $ 10,59 miljoen en een jaar eerder $ 6,24 miljoen. Ook de verkoop van landbouwapparatuur en producten voor hotels en luchtvaartmaatschappijen groeide sterk. Kip in allerlei vormen was het belangrijkste exportproduct, gevolgd door bestrijdingsmiddelen.

Meer producten
In 2015 en 2016 is de lijst met producten die naar Cuba mogen worden geëxporteerd uitgebreid, zolang de importeurs maar niet verbonden zijn met de Cubaanse regering. John Deere en Caterpillar openden landbouwdistributiecentra en zijn nu de grootste exporteurs van landbouwapparatuur. Geen van de twee  bedrijven verstrekt exacte cijfers over de resultaten van hun activiteiten in Cuba.

Bron
* Landbouwmediabureau NAFB News Service, 23 januari 2018

Zware regenval bemoeilijkt inzaaien tabak

De zware regenval van de afgelopen maanden dwingt de tabaksboeren in Cuba het inzaaien tot februari uit te stellen. Verwacht wordt dat dan 29.654 ha ingezaaid kan worden. Door de regenval gingen al 600 ha aan ingezaaide velden verloren, aldus het hoofd van het staatsbedrijf Tabacuba, Gonzalo Rodríguez, in een gesprek met het officiële persbureau Prensa Latina.

De regio Vueltabajo in de provincie Pinar del Río levert 65% van alle tabaksblad die in Cuba wordt geproduceerd. Ook in de provincies Pinar del Rio en Villa Clara wordt op grote schaal tabak verbouwd.

Rodríguez beklemtoonde echter dat ‘de situatie bemoedigend is en de producenten optimistisch zijn.’ Ruim 26.000 hectaren zijn al ingezaaid. Tabak staat op de vierde plaats qua bijdrage aan het BNP in Cuba; het leverde het land in 2016 via de verkopen door de Spaans-Cubaanse joint venture Habanos  445 miljoen dollar op. In 2018 hopen de tabaksboeren 32.000 ton tabaksblad aan de sigaren en sigarettenindustrie te kunnen leveren. De intense regen van de laatste maanden heeft ook andere landbouwsectoren getroffen; 70% van de suikerrietaanplant zou beschadigd zijn geraakt.

Bron
* Persbureau EFE, 18 januari 2018

Somber perspectief suikerrietoogst na droogte en orkaan

Zondag jongstleden kondigde de Cubaanse radiozender Radio Reloj aan dat de suikerrietoogst – jaarlijks van november tot mei – was begonnen in de suikerrietplantage Boris Luis Santa Coloma in het westen van de provincie Mayabeque. Men houdt rekening met een pover resultaat na 18 maanden droogte gevolgd door de schade die de oogst en de ingenios / fabrieken in september opliepen door de orkaan Irma.

Het werk op de suikerrietplantage Diana in de provicnie Villa Clara gebeurt deels machinaal met  oogstmachines.

Cuba produceerde tijdens de oogst van 2016-2017 1,8 miljoen ton aan ruwe suiker, een seizoen eerder was dit 1,5 miljoen ton. Volgens de Internationale Suikerorganisatie exporteerde het land in 2016-2017 1,1 miljoen ton suiker en stond daarmee op de 8^ste plaats op de ranglijst van suikerexporterende landen. De staatsonderneming Azcuba heeft weinig gezegd over de komende oogst, behalve behalve dat deze ‘ongewoon gecompliceerd’ zal zijn, tegen de achtergrond van suikertekorten en stormschade. Het staatsbedrijf riep de arbeiders en boeren op tot extra inspanningen. Wie afgaat op berichten en verslagen in Cubaanse media die verschijnen in de 13 suikerproducerende provincies in Cuba, schat de opbrengst van 2017-2018 op 1,5 tot 1,8 miljoen ton.

Ambities provincies
Het midden van Cuba werd door de orkaan Irma het zwaarst getroffen en er worden nu ambitieuze plannen gelanceerd om het verlies door hogere productie elders, te compenseren. In het verleden werden dergelijke voornemens niet gerealiseerd. De provincie Matanzas kondigt nu een stijging van 8% aan boven de vorige oogst van 150.000 ton. De provincie Mayabeque wil een groei van de ruwe suiker met 16% realiseren boven de 90.000 ton van vorig jaar, aldus Radio Reloj. En volgens de provinciale krant Periodico 26 wil Las Tunas meer dan 130.000 ton meer aan ruwe suiker produceren dan vorig jaar. ‘Las Tunas heeft het beste plan van het land,’ aldus Periodico 26. De totale opbrengst in de provincie Las Tunas, – wel getroffen door de droogte, maar niet door Irma – moet dan ongeveer 200.000 ton bedragen. De provincie Villa Clara werd met volle kracht door de orkaan getroffen. In 2016-2017 werd daar 273.000 ton aan ruwe suiker geoogst, nu rekent men op 73.000 ton. De naastgelegen provincie Ciego de Avila heeft aangekondigd dat de oogst 57.000 ton onder het productiecijfer van vorig jaar zal liggen. De centraal gelegen provincies Sancti Spiritus en Cienfuegos hebben geen uitspraken gedaan over de te verwachte opbrengsten van de oogst.

Wereld
Suiker was lange tijd Cuba’s belangrijkste industrie en exportproduct. In 1991 leverde de oogst 8 miljoen ton suiker op, maar deze sector is ruim ingehaald door sectoren als toerisme, tabak, nikkel en farmaceutica. Het land consumeert zelf tussen de 600.000 en 700.000 ton suiker per jaar en heeft een overeenkomst met China gesloten om 400.000 ton suiker per jaar te verkopen. De rest wordt verkocht op de open wereldmarkt.

Bron
* Marc Frank, persbureau Reuters, 27 november 2017

Stagnerende voedselproductie in 2017

De voedselproductie in Cuba stagneerde in de eerste helft van 2017, aldus een mededeling van de regering deze week. De productie kan dit jaar nog verder dalen vanwege de schade veroorzaakt door de orkaan Irma.

De niet-suikerproducerende landbouwsector, die al tien jaar stagneert, heeft in juni ook te lijden gehad onder een ernstige droogte. Ook ontving deze sector die nauw verbonden is aan de staat, minder overheidssteun. De staat bezit 80 procent van de grond en verhuurt het grootste deel ervan aan landbouwers en coöperaties. De rest is eigendom van particuliere boerenfamilies en hun coöperaties. De teelt van groente daalde tot 1 juni van dit jaar met 1,1 procent hoewel het de meest productieve fase van het jaar betreft, aldus een rapport dat deze week werd gepubliceerd door het Nationaal Bureau voor de Statistiek (www.one.cu). De groei van de diverse graansoorten, met uitzondering van rijst daalde, evenals de fruitproductie met uitzondering van de citrusvruchten. De productie van eieren en melk daalde. Het rapport gaf enkel globale cijfers over de sector.

Import voedsel
Cuba importeert tussen de 60 en 70 procent van het voedsel voor een waarde van 2 miljard dollar per jaar. Voornamelijk granen, rijst, maïs, sojabonen en bonen worden ingevoerd maar ook poedermelk en kip. De Cubaanse regering zegt dat 80% van het voedsel dat het importeert, wordt gebruikt om de Cubaanse bevolking te voorzien van de producten die men via het rantsoeneringboekje of libreta ontvangt, voornamelijk rijst, bonen, suiker, kip en bak- en braadolie.  ‘Ik denk dat er dit jaar geen sprake van groei zal zijn, zelfs eerder van enige daling’, zegt een lokale expert in de sector, die anoniem wil blijven.

Staat
President Raúl Castro verhoogde de voedselproductie na zijn aantreden in 2008 toen hij zijn broer Fidel opvolgde. Hij begon met het verpachten van braakliggende gronden en introduceerde decentrale besluitvorming en marktmechanismes in de landbouwsector zijn ingevoerd. De staat heeft enkele ontwikkelingen op dit  terrein weer teruggedraaid, oefent een grotere controle uit op de geldstromen in de landbouw, versterkte haar rol bij het vaststellen van prijzen in de landbouw en de controle van de distributie.

Bron
* Marc Frank op de website Progreso Semanal, 20 oktober 2017
Frank is freelance journalist, woont in Cuba en werkt o.a. voor Reuters en de Financial Times. Hij schreef: Cuban Revelations.

Het jaar van de verloren mango’s

‘Overal hangt de stank van verrotte mango’s’, zegt Pascual Rojas, inwoner van de gemeente Manuel Tames in de provincie Guantánamo waar een groot deel van de mango-oogst, 2.600 ton groot, de laatste weken is weggerot. Ondertussen betaalt de consument in Havana een forse prijs voor dezelfde vrucht die er erg schaars is.

‘De regenbuien in mei en juni kondigden al aan wat ons te wachten stond,’ legt Pascual Rojas ons telefonisch uit. ‘Zo’n enorme oogst hebben we in jaren niet gezien maar alles veranderde tenslotte in fruitafval,’ klaagt hij. De overvolle mangobomen verontrustten de boeren. ‘Ik zei mijn broer dat het heel moeilijk zou worden om al die mango’s op tijd bij de klanten te krijgen,’ aldus Rojas. In deze streek komen verschillende soorten mango’s voor, maar het meest de mameyson, de manga en de bizcochuelo, deze laatste speelt vanwege zijn onsterfelijke zoete smaak een rol in een bekend Cubaans lied. ‘Maar nu is de zoete smaak veranderd in een zure, zijn de mango’s zwart gekleurd en vol vliegjes.’ De regenval van de laatste weken was een zegen voor de Cubaanse landbouw die grote droogte heeft gekend dit jaar. De boeren in de streek konden ook het hoofd bieden aan besmettelijke schimmelziekten als anthracnose, maar de ondersteuning door de staatsinstellingen was desastreus. De grootste verliezen leden de crediet- en dienstencoöperaties in de streek van Bayate (Consejo Popular de El Salvador) en Manuel Tames.

Geen blikjes
De conservenfabrieken in de omgeving geleid door de staat, konden de hoeveelheid mango’s niet verwerken. Meer dan een derde van de 6.794 ton mango die werd geproduceerd, moest als verloren worden beschouwd, aldus de lokale krant Venceremos die Ramón Sánchez Ocaña, fruitspecialist van de provinciale overheid aan het woord laat. Hij legt uit dat de fabriek in San Antonio del Sur 20 dagen later dan gepland met de productie begon. De andere fabriek in El Guaso kon slechts op halve kracht werken omdat blikjes voor de mangopulp ontbraken. Een medewerker laat aan de website 14ymedio weten dat er veel transportproblemen waren door de inefficiëntie van de staatsinstelling Acopio, o.a. verantwoordelijk voor het vervoer en de logistiek van het fruit. Een medewerker van deze instelling, Taller de la Base Provincial de Transporte de Acopio in Guantánamo die anoniem wil blijven, wijt de problemen aan complicaties die optraden bij de benzineleveranties. ‘Als we geen dozen hebben, hoe kunnen we de mango’s dan op en verantwoorde wijze naar de fabriek brengen,’ zegt de bron bij Acopio. Al deze factoren speelden een rol bij het ontstaan van deze ramp en vallen onder het kopje ‘slechte organisatie’.

Schulden
Manuel, boer in de streek van de Cooperativa de Créditos y Servicios Ángel Bouza, is een van de meest getroffenen. ‘Hier moeten de varkens ’s ochtends, ’s middags en ’s avonds mango eten. Want wat moeten we anders met zoveel mango’s.’ Hij merkt op dat dit elk jaar gebeurt, maar ‘nu kwam er een televisieploeg en sprak men erover in de Nationale Assemblee maar het is niks nieuws’, klaagt de boer. Weinig wordt er gesproken over de verliezen die de producenten leden. ‘Er zijn hier mensen die zich voor duizenden peso’s in de schulden staken omdat ze veel geld in deze oogst hadden geïnvesteerd,’ zegt Manuel. ‘Mijn schoonbroer verloor meer dan 5.000 peso’s en wie gaat hem betalen?’

Op de markt in Havana zie je op dit moment bijna geen mango’s; in het oosten rotten ze weg.

Verontwaardiging
Tijdens de laatste zitting van het parlement werd bericht over de grote verliezen door dit gebrek aan organisatie. Bij de afgevaardigden maar ook bij de klanten van de boerenmarkten in de stad die dit bericht op de televisie hoorden, leidde dit tot grote verontwaardiging. ‘In Havana moet je tussen de 3 en 5 nationale peso’s betalen voor een willekeurige mango, maar in het oosten rotten ze weg en kan niemand deze kopen,’ aldus de 71-jarige Clara Carvajal. De beelden op televisie deden haar pijn. De teelt van mango’s op het eiland heeft een helder verloop namelijk van het begin van de regenperiode in mei tot eind september, maar de staat lijkt er niet in te slagen op dit vaste ritme adequaat in te spelen.

de mango-oogst in Camaguey

Hoofdstad
Ver van Guantánamo, in de gemeenten Güira en Alquízar (Artemisa), waar groente en fruit voor de hoofdstad worden verbouwd, is de situatie ook verontrustend. ‘Als de zaak niet serieus wordt aangepakt, zal hier hetzelfde gebeuren’, verzekert een boer die met een mand vol mango’s op een karretje, getrokken door paarden door een wijk in Havana trekt. ‘Dit is het jaar van de verloren mango’s, terwijl hij wijst naar de bomen aan beide kanten van de weg vol smakelijke vruchten.’

Bron
* Marcelo Hernández, website 14ymedio, 18 juli  2017

Noot
* Acopio is de overheidsinstantie die o.a. de logistiek verzorgt voor het vervoer van voedsel en fruit naar steden en markten. Toen in 2011 president Raúl Castro een liberalisering van het landbouwbeleid afkondigde, werd de bewegingsvrijheid van Acopio enigszins aan banden gelegd. Acopio liet de boeren vaak op zich wachten waardoor producten bedierven. De president benadrukte toen al dat de maatregel niet het bestaande systeem zou vervangen, maar slechts een ‘additionele maatregel ‘ was.

Alabama wil Cuba pluimveeproducten blijven verkopen

Landbouwofficials en industriële leiders in Alabama hebben jaren achtereen gelobbyd voor de uitbreiding van de export naar Cuba. Cuba werd als een veelbelovende markt gezien voor o.a. pluimveeproducten uit deze staat. Nu vraagt men zich af wat de nieuwe beperkende maatregelen van Trump kunnen betekenen voor de honderdduizenden kippen en ander pluimvee die maandelijks vanuit Alabama richting Havana gaan.

Kip te koop. Dood of levend.

De eerste verantwoordelijke in Alabama voor de landbouw is John McMillan. Hij zegt dat de export naar Cuba beïnvloed kan worden door het nieuwe beleid van Trump en de reactie van de Cubaanse overheid erop. ‘Zeker met het terugtreden in 2018 van Raúl Castro. Wij zijn heel benieuwd naar het beleid van de Cubanen als reactie hierop.’ Hij denkt dat als er al problemen zullen ontstaan, dat aan de Cubaanse kant gebeurt, maar ‘wij hopen dat dit niet gebeurt.’ De Cubaanse Minister van Buitenlandse Zaken verwierp de verandering van beleid onder Trump en zei dat ‘Cuba nooit onder druk of onder dreigementen zou onderhandelen.’

Zeven miljoen ton per maand
Tussen 2012 en 2016 ging 0,2% van de Amerikaanse landbouwexport naar Cuba. In Alabama ging het om 4,6%. 3 procent van alle Amerikaanse pluimveeproducten ging naar Cuba. In Alabama was dit 12%. Elke maand wordt 7 miljoen ton aan pluimveeproducten vanuit de haven van Mobile in Alabama naar Cuba geëxporteerd. Maar Cuba heeft andere opties om landbouwproducten te importeren en McMillan wijst op Mexico, Zuid-Amerika en Canada.

Commissaris voor Landbouw in Alabama, John Mc Millan

Keuzes
Volgens McMillan kunnen de Cubanen kiezen: ‘Sommige van die keuzes zijn duurder. Dat kan in ons voordeel werken,’ aldus McMillan die enkele reizen maakte naar Cuba en een pleitbezorger is geworden van uitbreiding van de landbouwexport naar dit land. Over de mensenrechten, merkt hij op: ‘Er zijn mensenrechtenschendingen in China, maar niemand zegt de handel met dit land stop te zetten. De beste manier om veranderingen te stimuleren is het voortzetten van de handel met hen’.

Tegenstander
Armando de Quesada, een Cubaanse-Amerikaan in Alabama, is het niet met hem eens. Hij steunt Trump. ‘Elke dollar gaat automatisch naar het Castroregime. Het is niet als bij ons, de overheid is eigenaar van alles.’ Hij was 10 jaar toen hij in 1962 Cuba ontvluchtte. De groei van de particuliere ondernemingen is beperkt en Quesada denk niet dat het openen van de relaties tussen de landen effect zal hebben voor de veranderingen. ‘Ik geloof niet dat de machtigen verrijken, zal leiden tot vrijheid. Het helpt de mensen niet.’

Gegrilde kipfilet met rijst

Omslachtig
Landbouwexporten maakten geen deel uit van het Obamabeleid van versoepelingen met Cuba. In 2000 gaf het Congres al toestemming voor de export van landbouwproducten naar Cuba. Handel drijven met Cuba is echter steeds een omslachtig proces geweest. Volgens de wetten van het Amerikaans embargo mag men Cuba geen krediet geven. De Cubanen moeten daarom via een tussenpersoon de producten contant te betalen. Een zakenman uit Alabama die ook al enige keren in Cuba was, zegt dan ook dat ‘normalisering van de handel het allemaal veel gemakkelijker zou maken. We hebben de hoogste kwaliteit, aantrekkelijke prijzen voor pluimvee en liggen maar 100 kilometer verwijderd van Cuba.’ Hij hoopt dat men de goede relaties met de Cubanen kan voortzetten.

Bronnen
* Mary Sell Montgomery Bureau, 26 juni 2017
* American Farm Bureau Federation

Minder suikerriet in 2017 dan gepland

Deze maand wordt de suikeroogst in Cuba afgesloten met een resultaat dat 85% is van het geplande resultaat. De autoriteiten wijten dit resultaat aan de droogte, de inefficiëntie in het productieproces, onvoldoende scholing van de arbeiders en technologische problemen. Bronnen uit de suikersector schatten tegenover journalisten van de website 14ymedio de productie op 1,8 miljoen niet-geraffineerde suiker. Het staatsbedrijf Grupo Azucarero Azcuba verstrekt geen absolute cijfers. De vice-president van dit staatsbedrijf, Noel Casañas Lugo, benadrukte dat de oogst van dit jaar 20% hoger is dan die in 2016; toen werd iets meer dan 1,5 miljoen ton suiker geoogst, aldus Granma.

Suikerriet wordt ook gebruikt om garape te maken, een zoetig drankje dat op straat wordt verkocht

De ernstige droogte die Cuba trof, heeft de productie aangetast, aldus de functionaris. Door het tekortschieten van de organisatie van de oogst en het transport van de rietsuiker ontstonden productieonderbrekingen in de suikercentrales, aldus de vicepresident van Azcuba. Ook werd de toestand verergerd doordat materialen en onderdelen met grote vertragingen werden afgeleverd. De functionaris noemde ook nog de onregelmatigheden in het transport via de spoorwegen en de storingen van het elektriciteitsnet Sistema Eléctrico Nacional. Casañas Lugo verzekerde de officiële media dat op alle niveaus van de Grupo Azucarero de oogst wordt geëvalueerd ‘om de oorzaak van de tekortkomingen en de gemaakte fouten te ontdekken en te analyseren ‘ten gunste van een ‘betere oogst in 2018.’ Tijdens deze oogst waren 54 suikerrietcentrales in gebruik, 4 meer dan het vorig jaar en 42 van deze centrales produceerden meer dan het jaar daarvoor. Villa Clara was de enige provincie waar het streefgetal werd bereikt; de  productie groeide daar met 53% vergeleken met 2016.

Suikeroogst tussen 1985 en 2010

Import suiker
In het algemeen kan worden vastgesteld dat de suikersector een kleine opleving doormaakte na een dieptepunt in 2009, met niet meer dan 1,1 miljoen ton suiker, het slechtste resultaat in 105 jaren. In 1970 werd met 8,5 miljoen ton suiker een historisch succes behaald. Het belang van suikerriet als inkomstenbron voor Cuba is de laatste jaren echter afgenomen ten gunste van het toerisme, de verhuur van professionals uit de medische sector aan het buitenland en de dollaroverboekingen door Cubaanse-Amerikanen. Volgens het Cubaans Statistisch Jaarboek exporteerde Cuba in 2015 voor een waarde van 417.180 miljoen peso’s en voerde het land voor een waarde van 17.772 miljoen peso’s aan suiker (inclusief honing) in. Het achterblijvende resultaat dwingt Cuba om suiker in te voeren om aan de internationale verplichtingen te voldoen en te kunnen voorzien in de suikerbehoeften van de eigen bevolking. Cuba consumeert ongeveer 700.000 ton suiker per jaar en heeft een akkoord met China gesloten om jaarlijks 400.000 ton suiker te leveren.

Bron
* 14ymedio, 30 mei 2017

Hoogste eierproductie sinds 24 jaar

De Cubaanse media melden dat de eierproductie in Cuba in jaren niet zo succesvol was; in 2016 werden de meeste eieren sinds 24 jaar geproduceerd.

Eieren in de staatswinkel, verkrijgbaar op basis van bonnenboekje

Vicevoorzitter Carlos Vladimir Ortiz Mursulí, van de staatsinstelling voor de veeteelt, deelde mee dat sinds 2012 de eiersector er niet in geslaagd was de gestelde doelen te behalen. Maar in 2016 werden 2.020.700.000 eieren geproduceerd. Dat zijn er 42.300.000 meer dan in 2015, een stijging van 2,14%. Hij constateert dat een kip in Cuba gemiddeld 236 eieren legt waarmee de afzet van eieren o.a. op basis van het bonnenboekje dat in Cuba wordt gebruikt, gegarandeerd is. Van de 19 kippenbedrijven behaalden die in Guantánamo, Santiago de Cuba, Artemisa en Mayabeque de beoogde doelstellingen niet. De sterk gestegen productie van eieren hangt samen met de uitvoering van Operatie Victoria waarbij de gebouwen in de pluimveesector werden vernieuwd en de arbeidsomstandigheden verbeterd. In 2017 wordt gestreefd naar een productiestijging van 2,24% oftewel 45.300.000 eieren.

Lage productie
De voedselvoorziening is al jaren achtereen een zwak punt in Cuba omdat de productie in de landbouw laag blijft. Begin dit jaar riep de tweede secretaris van de partij, José Ramón Machado Ventura, de Cubaanse boeren opnieuw op de productie te vergroten ‘om te kunnen voldoen aan de interne productie en de groeiende vraag van het toerisme’.

Bron
* Diario de Cuba, 30 maart 2017