In Cuba vonden in december twee juridische feiten van belang plaats. Het eerste betrof de goedkeuring van Decreet 334/17 door de Staatsraad en de Decreten 334, 335 en 336 in de Ministerraad. De kwestie heeft ministers en Staatsraad veel hoofdbrekens bezorgd ter wille van ‘de continuïteit en versterking van het Cubaanse systeem voor bedrijfsbeheer’, aldus de onafhankelijke journalist Hildebrando Chaviano Montes.
Het tweede belangrijkste feit betreft de publikatie van de discussies in de werkgroepen van de Nationale Assemblee van de Poder Popular, waarin optimistische toespraken, positieve motiveringen en veroordelingen van de ‘imperialistische blokkade’, zoals verwacht, overheersen. Hoewel de meeste sprekers excelleren in ‘meer van hetzelfde’ was er één minister die de aandacht vestigde op ‘het gebrek aan discipline’ in het openbaar vervoer, waar reizigers geen kaartje meer kregen uitgereikt. Over welk buskaartje sprak deze minister eigenlijk? Wist hij niet dat in het stadsvervoer dit kaartje al tientallen jaren geleden was afgeschaft? Zo’n uitspraak wijst erop dat deze dienaar van de publieke zaak niet geïnteresseerd is in zijn werk, noch de aanwezige volksvertegenwoordigers en het instituut dat zij vertegenwoordigen, respecteert. Aan de andere kant is de minister niet de enige boosdoener, want geen van de aanwezigen leek zich bewust te zijn van de onzin die hij uitkraamde en alles verliep verder in de grootst mogelijke rust en gelijkmatigheid.
Staatsbedrijven
Vervolgens wordt het tijd te spreken over de decreten betreffende de rol en functie van bedrijven in de Cubaanse economie. Ook daar blijkt dat functionarissen vaak geen kennis hebben van de hen toevertrouwde taken om de problemen van ondernemingen in Cuba op te lossen. Socialistische staatsbedrijven zijn verre van perfect. Dat hebben de Chinese en Vietnamese kameraden al lang geleden begrepen en zij bewandelen gedecideerd de weg van de volledige uitschakeling van staatsbedrijven, bron van corruptie en meesterwerken van inefficiëntie. Alle documenten over dit thema die door Cubaanse instituten worden geproduceerd, zijn vanaf het begin vergiftigd door ideologische ballast. Ze belemmeren eerder de efficiëntie van de bedrijven dan deze te bevorderen. Bedrijfsleiders en managers houden er geen rekening mee tot dat zij in ongenade vallen en worden uitgeschakeld. Met de belangen van werknemers wordt geen rekening gehouden, noch met de belangen van de consument en de service die hij of zij verlangt.
De Richtlijnen
De inhoud van de Lineamientos / Richtlijnen en de Conceptualización / Conceptualisering (de termen waarmee Raúl Castro zijn economische hervormingen lanceerde, redactie) is afgezwakt door ideologische ballast. Het is tijd die te wissen in ruil voor echte juridische, economische termen uit het bedrijfsleven, gericht op ontwikkeling in het land. Regeringswoordvoerders zeggen dat het eiland in 2017 een bescheiden economische groei doormaakte, maar maken niet duidelijk dat volgens de cijfers van de CEPAL de groei van het BBP slechts 0,5% bedroeg. Dat wil zeggen dat we niet achteruit gaan, maar gewoon stil staan. Ondertussen applaudisseren de leden van de Nationale Assemblee als getrainde zeehonden bij elke nieuwe stroom aan informatie en documenten. Ze koesteren het feit, gerekend te worden tot de twee enige landen ter wereld waar met succes de weg van een gecentraliseerde en geplande staatseconomie wordt gerealiseerd. Verder blijven ze hopen op solidaire steun van de kapitalisten die spoedig moet komen.
Verworvenheden
Als het niet zou gaan om de toekomst van een land, zouden al deze documenten en convenanten als een afleidingsmanoeuvre beschouwd kunnen worden. Maar waar komen zonder economische groei de middelen voor gezondheid en onderwijs vandaan, de iconische verworvenheden van de Cubaanse Revolutie, of voor de wederopbouw van de 240.000 huizen die zijn verwoest door recente en eerder orkanen?
Bron
* Hildebrando Chaviano Montes, website Diario de Cuba, 29 december 2017
Linken
* De Lineamientos en de economische hervormingen in Cuba op een rijte gezet door de Cuba Study Group
* Video YouTube: Waarom Cubaanse jongeren niet voor de staat willen werken. Video uit Bayamo, 2.14 minuten, Spaanstalig.