Celina González (86), een van de bekendste vocalisten van de Afro-Cubaanse muziek, is woensdag in Havana overleden. González mag dan minder bekend zijn in het buitenland, in eigen land was ze een topartieste. Tussen 1940 en 1964 trad ze samen op met haar man Reutillio Dominguez.
Celina González
Met de dood van Celina verdwijnt een legende uit de Cubaanse volksmuziek, waarin de Cubaanse boer of guajira centraal stond. Iedere Cubaan kent liederen van haar als Yo soy el punto Cubano* en A Santa Bárbara ook bekend als Que Viva Changó!, de orisha / god uit de santeria. In de periode vóór de Cubaanse revolutie ontwikkelde zich in een combinatie van vocale harmonie met gitaar en percussie, een plattelandsvorm van salsa.
Hiaat
De Cubaanse media schonken veel aandacht aan het overlijden van González en haar artistieke carrière, maar over de periode tussen 1964 en 1980 werd gezwegen. Bekend is dat het duo na de triomf van de revolutie in 1959 hun optredens voortzette maar geen toestemming kreeg om naar het buitenland te reizen. Blijkbaar vertegenwoordigden haar liederen onvoldoende de revolutionaire cultuur van de begindagen van de revolutie. Haar muziek werd in die periode ook niet meer uitgezonden door de Cubaanse radio. Haar enorme populariteit in Colombia en Peru, ook na het overlijden van haar duopartner Reutilio in 1971, maakte haar terugkeer in de Cubaanse media weer mogelijk. Muziekspecialist Ned Sublette omschrijft González in Billboard als de ‘belangrijkste Cubaanse stem die het Amerikaanse publiek nooit heeft gehoord.’ In 2020 kreeg González de Nationale Cubaanse Muziekprijs.
Linken
* Que Viva Changó A Sante Barbara 1949
* Loflied op Fidel Castro gebaseerd op Que Viva Changó
Noot
* Yo soy el punto cubano De muziekstijl van González wordt ook wel Punto Cubano of punto guajiro of kortgezegd punto genoemd; poëzie met muziek.
CUBA 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.