De Cubaanse revolutie doet de medailles in de uitverkoop

Op de Plaza de Armas in Oud-Havana worden sinds kort behalve tweede handsboeken, postzegels, vlaggetjes, postzegelalbums, oude foto’s en munten uit de tijd van de Republiek, ook medailles en onderscheidingen verkocht. Onafhankelijk journalist Luis Cino (Havana) schreef er voor de website Cubanet het volgende artikel over.

Medailles en onderscheidingen te koop op het Plaza de Amas in Oud-Havana

Medailles en onderscheidingen te koop op het Plaza de Amas in Oud-Havana

Geen enkele munt kost meer dan 50 peso’s en ze zijn er in brons, messing en zink. Een klein dateert van vóór 1959, het jaar van de omwenteling en hebben een religieuze achtergrond of komen van sportclubs of particuliere scholen. De meesten komen uit de jaren zeventig. Het zijn de medailles van de massaorganisaties als de jongerenorganisatie UJC, de vakcentrale CTC, de vrouwenorganisatie FMC en de organisatie van kleine boeren, ANAP. Vaak met afbeeldingen van Lenin, Che Guevara, Julio Antonio Mella, Camilo Cienfuegos. En Fidel Castro. Met baret, pet, met bril en zonder. Een duif op een geweer. Of een geweer zonder duif. Of een machete, voor de suikerrietkap of voor de strijd. Of een tank, een raket, beiden uit de Sovjet Unie. En de hamer en sikkel, het Kremlin en de Rode Ster. Of de Cubaanse vlag. En de Sovjetvlag. Of beiden samen vanwege de eeuwige vriendschap die ons verbond met de Sovjet-Unie en die zelfs werd vermeld in de grondwet van 1976.

Dipolma voor bewezzen diensten in het buitenland met de handtekening van Fidel Castro

Diploma voor bewezen diensten in het buitenland met de handtekening van Fidel Castro

Speciale verdiensten
Deze medailles werden uitgereikt vanwege speciale verdiensten op het werk, de studie of het leger. Bij suikerrietoogsten, beloning voor bijzondere prestaties als werknemer, bij congressen en herdenkingen werden er ook uitgedeeld. Zij die ze ontvingen zetten een hoge borst op uit trots. De geëmailleerde prullen, in rood of groen werden met een speld aan de guayabera (Cubaans overhemd met korte mouwen en diepe zakken) of op een met vet besmeurde overall, het liefst van een militielid vanwege de proletarische uitstraling, bevestigd. Want zo beloonde de revolutie het zweet en de inspanningen van onze ouders en grootouders. Voor de Speciale Periode toonden de bezitters ervan hun trots. Men bevestigde ze allemaal op de borst wanneer de situatie zich voordeed. Men dacht er niet aan haar achterwege te laten. Nooit. Zelfs niet bij de dood want alles was voor de Revolutie en het Socialisme.

Flaneren met onderscheidingen
Ook de dwazen waren gek op medailles, Ik herinner me enkelen van hen die twintig jaar geleden door de wijk La Vibora liepen, zo bekleed met medailles dat ze wel leken op maarschalken uit het Rode Leger. Ze leden honger maar pochten een grote rol te hebben gespeeld ‘in deze Revolutie’, zodat niemand hen zou vergeten. Wij kenden hun namen niet, wel hun bijnamen: Napoleon, José de la Medallas (Jos van de Medailles, naar een personage uit een Braziliaanse telenovela) en Chapitas, die zichzelf marxist-leninist noemde.

Nostalgie
Nu zijn het niet langer de dorpsgekken die met de onderscheidingen en medailles op straat paraderen. De eigenaren van de medailles die nu nog leven zijn vergeten waar ze die hebben opgeborgen of misschien hebben ze deze wel weggegooid. Ze willen er niet aan herinnerd worden. Zij die nu handel drijven in deze nostalgie in Oud-Havana verzamelden de medailles bij de vuilnis of kregen ze uit handen van de neven en nichten van de gedecoreerden, die niet langer dingen willen bewaren die onbruikbaar zijn en maar in de laden liggen. Arme oudjes, dat God hen vergeve maar van de herinneringen kun je niet eten! En nu verdienen ze nog een paar peso’s. Niet veel want deze medailles worden alleen gekocht door aparte buitenlanders die naar ons land stromen om de puinhoop van de utopie nog te kunnen zien. Het zijn de verzamelaars van petten met een guerrillaster, shirts met de afbeelding van Che of een postzegel, gewoon iets wat nog over is van de revolutie van Fidel Castro. Voordat deze afloopt en veranderd is in iets heel anders. Zoals in Rusland gebeurde.

Bron
* Cubanet, 27 mei 2015 Luis Cino Álvarez
Noot
* Speciale Periode of Periode Especial begon in 1990 nadat in Oost-Europa het communisme was ingestort en de Russen besloten de omvangrijke hulp van gemiddeld 5 miljard dollar per jaar aan Cuba te stoppen.

Plaats een reactie