Enkel al het feit dat de cijfers over de kosten van medische behandelingen, werden gepubliceerd in Granma, geeft aan dat er een verandering van denken plaatsvindt in Cuba over gezondheidszorg, aldus Nancy Burke, directeur van het Cuba Program in Health Diplomacy aan de Universiteit van California in San Francisco. Zij is medisch antropologe en maakte verschillende reizen naar Cuba om de gezondheidssector te onderzoeken.
‘Dat zegt veel over de markthervormingen van Raúl Castro en de ideologie erachter…. Het is een ware ommekeer in het denken over gezondheid en overheid.’ Zij signaleert dat de artsen die naar het buitenland worden gestuurd zoals naar Venezuela, voor Cuba een bijzonder belangrijke deviezenbron vormen. De internationalistas voeren humanitaire missies uit, maar zij vormen ook de betaling van een belangrijk deel van de 28.5 miljard dollar in de vorm van cash geld en gesubsidieerde olie, die Venezuela sinds 2005 aan Cuba levert,’ aldus Julio Borges, een oppositionele wetgever die zegt gebruik te maken van publieke cijfers.
Voorraadkast
Om de kosten te bestrijden hebben de media artsen opgeroepen hun ‘klinisch oog’ te gebruiken, verzoeken om dure laboratoriumtesten in te perken en de gewoonte van Cubanen te bestrijden om medicijnen te hamsteren voor het geval er tekorten kunnen optreden. In een televisiespot bezoekt een vrouw de dokter en vraagt om een lange lijst van pillen. Als de arts haar vraagt waarom ze er zoveel nodig heeft, antwoordt de vrouw: ’Oh, dokter dat is voor mijn persoonlijke voorraadkast.’
´Ik weet niet of ik moet lachen of huilen als ik deze reclamespot zie,´ schrijft blogger Greter Torres Vazquez op een website voor Cubaanse jongeren. ‘Misschien hebben de makers van deze spot nog nooit mee gemaakt dat je naar de apotheek ging en om medicijnen vroeg voor je moeder, tante of grootmoeder en de medewerker achter de toonbank, antwoordt: ‘Sorry, ik heb net de laatste verkocht.’
De kindersterfte is laag in Cuba
Corruptie
Sommigen grijpen de mediacampagne aan om te klagen over corruptie in de ziekenhuizen. ‘Ze zouden ook de salarissen van artsen eens moeten publiceren want die zijn schandalig laag,’ zegt Maria Soto, een 62-jarige inwoonster van Havana. ‘En dat is een serieus probleem dat allerlei andere problemen veroorzaakt. Je krijgt slechte service en zelfs nog erger, je moet zwart betalen voor betere dienstverlening.’
Lof voor preventiebeleid
De Cubaanse autoriteiten bluffen nog wel eens over de gratis gezondheidszorg ondanks de zwakke economische situatie van het land en het 50 jaar durende embargo. Deskundigen hebben lof voor het preventiebeleid in de Cubaanse gezondheidszorg, de relatie arts – patiënt, de behaalde levensverwachting en de lage kindersterftecijfers, zelfs in vergelijking met rijke landen. Op de medische opleidingen is het percentage geslaagden hoog en minstens eenmaal per jaar krijgen de elf miljoen Cubaanse burgers huisbezoek. Betalen voor medische zorg zou een dramatische verandering zijn, maar nu 15% van de Cubaanse begroting naar gezondheidszorg gaat, ziet Havana geen andere oplossing dan verhoging van de efficiëntie van de zorg. Terwijl de kosten vanaf 1959 in 50 jaar stegen tot 206 miljoen dollar in 2009, daalden deze vorig jaar tot 190 miljoen dollar, aldus cijfers van de Cubaanse overheid. Er zullen nog meer ingrepen volgen.
Hoge werkdruk, lage salarissen
De autoriteiten spreken op dit moment over ´onverantwoorde onkosten´ en hebben meer dan 50.000 minder geschoolden die werkzaam waren in de gezondheidszorg, ontslagen. Op deze manier ontdoet men zich van overtollig personeel in klinieken en op de ambulances met dubbele bemanningen. Er zijn Cubanen die nu al klagen over langere wachttijden in het ziekenhuis en een nijpend tekort aan medicijnen, apparatuur en zeep. De klinisch arts die door AP werd geïnterviewd, is het daarmee oneens hoewel hij zegt dat de werkdruk van artsen zeer zwaar is en hun salaris laag, namelijk $ 24 dollar per maand. Cuba bewandelt op dit moment een riskante weg omdat teveel veranderingen in sommige kringen kunnen worden gezien als een verraad aan het socialistisch beginsel. Maar te weinig veranderen zal de belasting op de zwakke economie niet voldoende verlichten, zegt Sergio Díaz-Briquets, een demograaf in de VS en schrijver van The Health Revolution in Cuba. ´Het is een algemeen fenomeen dat gezondheidssystemen overal kostbaar zijn,´zegt hij, ´maar Cuba kan zich misschien niet langer veroorloven te claimen dat zij dezelfde kwaliteitszorg en dienstverlening kunnen bieden als in het verleden.´
Bron
* Reportage Associated Press
Link
* Elio Delgado Leon schreef (Engelstalig) op de website Havana Times over de ‘niet te ontkennen resultaten van de Cubaanse gezondheidszorg.’
CUBA 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.