Verstopte waterleidingen en lekkages zijn schuld van Amerikaans embargo

Aan de vooravond van de rituele veroordeling door de Verenigde Naties van het Amerikaans embargo tegen Cuba, vullen de Cubaanse media zich met een lange lijst van ‘consequenties’ van het embargo. Hoewel het embargo een unanieme veroordeling verdient van de wereldopinie, dragen deze nieuwe verhalen bij aan een ridiculisering van het probleem.

Sinds kort zijn ook de beroerde woonomstandigheden van veel Cubanen te wijten aan dit embargo. Het Cubaanse persbureau Prensa Latina noemt ‘de verstopping van leidingen’ en ‘allerlei lekkages’ als euvels die voortkomen uit het embargo. ‘De bouw van woningen is een belangrijk doelwit van het economisch, commercieel en financieel embargo dat dit eiland door de VS is opgelegd en waardoor de ontwikkeling van het wonen van het Cubaanse families wordt belemmerd,’ aldus Roberto Vázquez, directeur Investeringen van het Nationaal Wooninstituut die er aan toevoegt dat ‘als gevolg van deze omsingeling het land niet in staat is toptechnologie (tecnologia de Punta) en materialen te krijgen die in dit buurland wordt ontwikkeld.’ (…) ’Als dit eiland toegang had tot zulke middelen zou de tijd om onroerend goed op te knappen ten voordele van de bevolking, enorm worden ingekort’, aldus Vázquez. Hij stelt het embargo verantwoordelijk voor ‘de wooncomplexen in staat van verval’ in de hoofdstad en in de provinciale hoofdsteden ‘die in zo’n slechte staat verkeren omdat technologie die we uit de VS zouden kunnen krijgen, ontbreekt.’ Mario Larrinaga, directeur van de onderneming Importadora y Exportadora de la Construcción, zegt dat de regering ‘uit andere landen bijna de helft van alle producten die nodig zijn voor de bouw moet invoeren’. Hij doelt o.a. op ‘sanitair meubilair, asfaltdek, elektrische materialen, voorzieningen voor warm- en koudwaterleidingen en bedekkingen van huizen.’

Het woningbouwcomplex Granma bij Havana bestemd voor loyale partijleden, uitmuntende militairen en trouwe medewerkers van de geheime dienst en het Ministerie van Binnenlandse Zaken

Reacties
Op de website van Diario de Cuba wordt met voorbeelden en al gereageerd op de uitspraken van de Cubaanse woningbouwautoriteiten. Zo vraagt een lezer zich af hoe het dan mogelijk is de luxe en prestigieuze golfbanen aan te leggen die de regering van Raúl Castro plant. Maar ook wijst men op een recent woningbouwcomplex Granma bij Havana, bedoeld voor Cubaanse hoge militairen en vooraanstaande partijleden waar ook bioscopen, zwembaden, ziekenhuizen, sportzalen en speellokalen voor hun kinderen werden gebouwd. En waar komt dan de technologie vandaan en de materialen om de hotels en toeristische voorzieningen of de vrijhaven van Mariel mee te bouwen? En over de gewenste tecnologia de Punta uit de VS, schrijft El Mongo: ‘De Rolex van Antonio Castro (zoon van Fidel) heeft toptechnologie (el Rolex de Antonio Castro tiene tecnologia de Punta)’.

Prutswerk
De uitspraken van de woningbouwautoriteiten zijn ook gepubliceerd door de regimegezinde website Cubadebate met een 40-tal reacties, ook kritische. Een lezer vraagt zich af: ‘Het knoeiwerk, het gebrek aan creativiteit en veeleisend zijn, is dat ook de schuld van de blokkade?’
En Kukito vertelt: ‘Sinds kort woon ik met mijn vrouw in een nieuw appartement vanwege mijn rol als ‘internationalista’. Het is een ramp; lekkages aan alle kanten, als het regent komt het regenwater door de buitenmuren, door de raamkozijnen, er is lekkage in de toiletten op elke etage, het knoeiwerk is ongelofelijk. Niets is afgewerkt en mijn appartement is dan nog redelijk vergeleken met de woningen aan de voorkant die pas zijn gebouwd en een jaar geleden opgeleverd en nu al uiteenvallen. Heeft dit met het embargo te maken? Wie zal er voor boeten en waar zijn de materialen gebleven die bedoeld waren voor de bouw van deze huizen?’
Juan Montero Lopez zegt: ‘De Amerikaanse blokkade is de voorbeeldige schietschijf om de inefficiënte, de slechte kwaliteit van elk gebouw dat men neerzet, het gebrek aan esthetiek, de armoedige ontwerpen van de gebouwen, het gebrek aan architectonische kwaliteit voor het onroerend goed, te rechtvaardigen. We moeten eerst deze problemen oplossen die al tientallen jaren duren en elke dag intensiever worden, voordat we onze mond open doen over de effecten van de blokkade.’

Bron
* Diario de Cuba, Cubadebate