Yoani Sánchez: Ras en identiteit

Hij is net geboren en binnen een paar uur zullen ze hem inschrijven met zijn zojuist gegeven naam. Er zullen een paar dagen voorbijgaan voordat de ouders zijn geboortebewijs ontvangen en vervolgens de zogenaamde “minderjarigenkaart”. Zonder identificatie heeft hij immers geen recht op producten van de gerantsoeneerde markt, kan hij niet ingeschreven worden op een school, werk krijgen, reizen per bus tussen provincies of zelfs zijn bezittingen in een bewaartas van een winkel deponeren. Iedere dag van zijn leven zal hij dat document, met aan de bovenzijde een unieke combinatie van 11 tekens, nodig hebben. Op het kleine kaartje zullen zijn tijdelijke en plaatselijke gegevens geregistreerd staan….. maar ook bepaalde fysieke details.

Achterzijde van de Cubaanse identiteitskaart, het vakje voor de huidskleur omcirkeld

Op de achterzijde van de identiteitskaart is vaag een letter te zien, maar dat is wel de beginletter van onze huidskleur. Die medeklinker brengt ons onder in het ene of het andere ras, deelt ons in in de ene of de andere groep. Terwijl regelmatig de roep klinkt om een einde te maken aan de discriminatie, houdt de Burgerlijke Stand van Cuba zelf de categorisatie naar ras van iedere burger in stand. Naast onze geboortedatum en het adres waarop we wonen wordt er ook vermeld of we blank, mesties dan wel neger zijn. De toewijzing van een B, M of N in een land met zo’n gemengde bevolking als Cuba hangt heel vaak af van de subjectieve beoordeling van een ambtenaar.

Te midden van zovele andere prioriteiten, van zoveel rechten die opgeëist moeten worden en zoveel onrecht dat moet worden tegengegaan, lijkt het een futiliteit om het schrappen van een letter in onze identiteitskaart te eisen. Echter, hoe klein ook aanwezig, aan de ernst ervan doet dat niets af. Vooral omdat er op het document zelf al een foto staat van de drager waarop men zijn fysieke trekken kan zien.

Geen enkele burger mag worden afgerekend op de kleur van zijn huid en mag ook niet ondergebracht worden in een categorie vanwege de hoeveelheid pigment die zijn opperhuid bevat. Een dergelijke bureaucratische achterlijkheid heeft meer weg van een gevangenisarchief dan van een Burgerlijke Stand. Het is geen kwestie van melanine, maar van principes.

Noot
* Deze tekst is van Yoani Sánchez en werd op 18 februari gepubliceerd op haar blog Generación Y.