Hoewel de Cubaanse televisie enkele maanden geleden van hogerhand toestemming kreeg ook honkbalwedstrijden uit de Amerikaanse Major League en andere internationale honkbalevenementen uit te zenden, zijn de miljoenen liefhebbers van deze sport nog verre van tevreden. De uitgeweken of ‘gedeserteerde’ Cubanen worden vakkundig buiten beeld gehouden. Op de website Café Fuerte vraagt Daniel Palacios zich af wanneer hij ooit de homeruns van Pito Abreu in het Cubaanse tv-programma over internationaal honkbal zal kunnen zien. Internationale wedstrijden waarin hij en andere uitgeweken spelers als Yasiel Puig of José Dariel Abreu triomferen worden geweerd, een enkele uitzondering nagelaten.
Wanneer zal de succesvolle José Dariel “Pito” Abreu op de Cubaanse televisie te bewonderen zijn?
‘Maar ze weten toch dat de mensen de prestaties van onze jongens kennen en toch zenden zij die niet uit. Hoewel ons dat pijn doet, zijn we toch trots op hen,’ zegt Yosuán Robles, universitair student en een van de aanwezigen in het Parque Central in Havana waar traditiegetrouw verhitte debatten over Cuba’s lievelingssport worden gehouden. Het televisieprogramma Béisbol Internacional/Internationaal Honkbal dat elke zondagavond wordt uitgezonden biedt honkbaltoernooien van het Amerikaanse continent, Azie en wedstrijden uit de Major League, maar de verrichtingen van tientallen Cubanen bleven daar onzichtbaar. Japan kwam in beeld, maar men zweeg over de uitstekende prestaties van Michel Abreu uit Matanzas. Tijdens wedstrijden in Nicaragua sprak men enkel over de prestaties van Lourdes Gourriel en Jorge Fuentes bij Chinandega of bij de Indios del Bóer, maar gezwegen werd over Francisco Santiesteban, de ongekroonde koning van 1996 of over de captain Alejandro Suaznábar die naar Nicaragua uitweken om grotere mogelijkheden te hebben. Er is grote aandacht voor de wedstrijd in de Mexicaanse zomerliga en leden van het Mexicaanse team worden uitvoerig aan het woord gelaten, maar er schijnt geen belangstelling te zijn in de programmering voor de sterke Aziatische Pacific League. Is het toeval dat daar een tiental Cubanen meespelen die voorheen toegejuicht werden als leden van ons nationaal team zoals Bárbaro Cañizares, Yadel Martí, Luis Yadier Fonseca, Hassan Pena? In heel uitzonderlijke gevallen zoals tijdens de Mexicaanse Liga wanneer Cubaanse ‘deserteurs’ spelen met landgenoten die toestemming kregen van de Cubaanse sportbond INDER, overkomt ons ‘het wonder’ dat we een triomferende landgenoot zien die in het buitenland speelt. En in een recente wedstrijd waar ook het team van Villa Clara deelnam kregen de ‘deserteurs’ van de commentatoren een nieuw etiket en werden zij omschreven als ‘de vrucht van de Cubaanse hogeschool van het honkbal.’
In januari 2013 mocht de eerder uitgeweken Cubaanse honkbalwerper José Ariel Contreras Cuba na elf jaar verblijf in het buitenland, zijn geboorteland bezoeken. In 2002 ontsnapte hij aan de Cubaanse selectie in Mexico en werd vanaf dat moment aangeduid als een ‘verrader’. Hier bezoekt hij de zogeheten Esquina Caliente/ Hete Hoek van het Parque Central in Havana waar Cubaanse honkbalsupporters elkaar dagelijks in woord en gebaar te lijf gaan.
Belediging
De grootste belediging voor de liefhebbers van het honkbal is dat slechts de zeer recente prestaties van de uitgeweken spelers door de commentatoren worden geduid alsof zij niet een grote nationale betekenis hebben gehad voor het Cubaanse honkbal in het verleden. Velen hebben hen gezien als hun helden en gehuild bij een homerun van spelers die nu worden behandeld als spoken. Het negeren van de Cubanen bij de Major League is een taak van de televisieproducenten. En een bron dichtbij het televisieprogramma laat de website Café Fuerte weten dat daarvoor een soort handleiding bestaat bij de leiding van het televisieprogramma. Wij zien dus tientallen wedstrijden, maar geen enkele van de White Sox uit Chicago, Dodgers uit Los Angeles, Marlins uit Florida, de Reds uit Cincinatti, Atléticos uit Oakland, Rays van Tampa Bay of de Marins uit Seattle, allemaal ploegen uit de Major League waar de aanwezigheid van Cubaanse spelers niet genegeerd kan worden. Met veel tegenzin hebben de Cubaanse honkbalofficials de kracht van het professionalisme in de honkbalsport erkend, maar de topspelers blijven persona non grata bij de officiele sportorganisatie INDER en zijn taboe op de Cubaanse televisie.
In 1941 vond een historisch treffen plaats tussen Cubaanse en Adiverse Amerikaanse honkbalteams
Taboe
In de toespraken van Higinio Vélez, baas van de Cubaanse Honkbalbond, hoort men de wanhopige roep om toegang te krijgen tot het niveau van de Major League en krijgen talentscouts, die voorheen zo gehaat werden, nu toegang tot teams in Cuba. Maar zij die eerder het land verlieten blijven taboe in het officiële taalgebruik en op de Cubaanse beeldbuis. Maar de fanatieke supporters in de Hete Hoek van Parque Central nemen geen genoegen meer met de broodkruimels die het tv-programma Béisbol Internacional hen toewerpt en zij spreken wél over de prestaties van hun helden en zij zien de prestaties via andere alternatieve wegen die de regering voorlopig nog niet ontmantelen kon, ondanks alle pogingen alles wat de Cubaan vandaag de dag ziet te controleren of te monopoliseren.
Bron
* Daniel Palacios op de website Café Fuerte, 26 mei 2014
CUBA 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.