De groeiende groep van kleine ondernemers of cuentapropistas heeft problemen bij de betaling van hun belasting. Meestal wordt de belasting bij een bankfiliaal betaalt, maar daar staan vaak lange rijen wachtenden en ‘ik kan niet een hele dag in de rij gaan staan om mijn belasting te betalen’, aldus een handelaar in een gesprek met onafhankelijk journaliste María del C. Quintana Hechavarría.
Banco Nacional in Havana
Sinds begin jaren negentig kent Cuba kleine ondernemers of cuentapropistas. Tijdens de economische crisis die ontstond toen de Sovjet Unie de subsidies aan Cuba staakte, werden kleine winkeltjes toegestaan voor de verkoop van textiel, koffie, frisdranken en andere goederen op straat en als taxichauffeurs. Deze kleine zelfstandigen werkten in de marge van een door de staat gecontroleerde economie, maar kregen meer ruimte nadat de Cubaanse Communistische Partij daartoe in 2011 besloot. Officiële cijfers spraken in februari 2015 van 490.000 cuentapropistas in heel Cuba waarvan 130.000 in de hoofdstad Havana. Tussen december 2014 en februari 2015 werden alleen al 11.000 nieuwe cuentapropistas officeel bij de overheid ingeschreven.
Twee schalen
De overheid besloot toen inkomstenbelasting te gaan heffen – vijftig jaar lang betaalden Cubanen geen inkomstenbelasting – en stelde twee schalen in. Wie in een lage schaal valt, betaalt geen belasting, maar enkel een bedrag voor de vergunning en een bijdrage voor de sociale zekerheid. Amauri Gómez, een 41-jarige Cubaan die landbouwproducten verkoopt, is zo’n iemand uit de eerste en simpele schaal. Hij betaalt 200 peso’s voor zijn cuentapropistavergunning en ongeveer 260 peso’s elk kwartaal voor sociale zekerheid. Samen zijn dat 3.450 peso’s per jaar of 135 dollar. Cubanen die meer verdienen betalen ook voor hun sociale zekerheid en zijn wettelijk verplicht tot betaling van drie soorten belasting namelijk omzetbelasting tot 10% van hun inkomsten, belasting via een glijdende schaal voor het inhuren van een of meer medewerkers en een particuliere inkomstenbelasting. Deze inkomstenbelasting bedraagt 15% van de netttoverdiensten vanaf 10.000 peso’s en 20% vanaf 20.000 peso’s. Dat percentage stijgt tot 50% bij verdiensten tot 50.000 peso’s of bijna 2.100 dollar. De eerste 10.000 peso’s zijn belastingvrij.
Ook pensioenen
De belastingen, vergunningen en de bijdragen aan sociale zekerheid worden via de filialen van banken betaald. De favoriete bank is de Banco Metropolitano, een van de negen commerciële banken in Cuba. Maar die banken betalen ook al de maandelijkse pensioenen uit en nu de belastingbetalingen zo omvangrijk worden is het aantal klanten per dag enorm toegenomen. Kleine ondernemers moeten nu soms uren in de rij staan en klagen dat ze dagen moeten opnemen om hun belasting te kunnen voldoen. Suyi Gutiérrez, een 32-jarige straathandelaar in brood en gebak: ‘Het duurt eeuwen om je belasting te kunnen betalen. Er staan rijen mensen en vaak zijn niet alle loketten open.’ Het kost haar minsten 6 dollar per keer, een groot bedrag in een land waar het gemiddelde salaris 20 dollar per maand. Als het de dag is waarop de pensioenen worden uitbetaald, proberen mensen als Gutiérrez het niet eens want dat is ‘tijdverlies.’ Indira Oropeza, bankmedewerker in de wijk 10 de Octubre met veel cuentapropistas, zegt dat haar bank belastingbetalingen niet eens kan verwerken omdat er al ‘pensioenen, salarissen, spaartegoeden en dergelijke moeten worden uitbetaald.’ Tijdens drukke perioden sturen zij en haar collega’s de cuentapropistas naar andere banken. ‘Er komen elke dag nieuwe zelfstandige ondernemers bij,’ zegt zij maar ze heeft gehoord dat de bankmanagers de service aan de cuentapropistas willen verbeteren maar ‘tot nu toe zijn dit geruchten.’
Bron
* Freelance-reporter María del C. Quintana Hechavarría op de website van IWPR, The Institute for War & Peace Reporting
CUBA 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.