Ter voorbereiding van het bezoek op 21 en 22 maart aanstaande van president Obama aan Cuba, treft u de komende dagen artikelen aan waarin dit historische bezoek aan het Caribisch eiland vanuit diverse gezichtspunten wordt belicht.
De eerste bijdrage is van de blogger en kritische internetjournalist Yoani Sánchez.
=========================================
José de la Caridad Mendez, geboren in 1887, is een legendarisch speler uit het Cubaanse honkbal. Hij overleed op 31 oktober 1928 in Havana aan tbc. Hij had de bijnaam El Diamante Negro.
De laatste keer dat een Amerikaanse president Cuba bezocht, was het Capitool in Havana nog niet geopend, overleed de honkballer en werper El Diamante Negro (De zwarte diamant) en was mijn grootmoeder nog een klein meisje met verwarde haren en een doordringende blik. Er is niemand meer die zich deze gebeurtenissen herinnert en ons er in de ik-vorm over kan vertellen. Het bezoek van Barack Obama aan het eiland zal voor elke Cubaan een nieuwe ervaring zijn.
Reactie bevolking
Hoe zullen de mensen reageren? Met vreugde en opluchting. Hoewel er weinig is wat de president van een ander land kan doen om een land te veranderen waar wij burgers een dictatuur toestaan, zal zijn bezoek een sterke symbolische betekenis hebben. Niemand kan immers ontkennen dat de bewoner van het Witte Huis sympathieker en populairder onder Cubanen is dan de oude en niet-charismatische generaal die de macht via de bloedlijnen erfde.
Tegen het Imperium
Imperialisme NEE
Als het presidentiële vliegtuig op het eiland landt, wordt de taal van de barricaden – zo makkelijk aangeslagen gedurende meer dan een halve eeuw – een onomkeerbare stomp in het gezicht uitgedeeld. Het is niet hetzelfde wanneer we Raúl Castro en Barack Obama elkaar de hand zien schudden in Panama of deze ontmoeting meemaken op grondgebied waar het tot voor kort vol stond met officiële billboards tegen ‘het Imperium’ met spottende karikaturen van Uncle Sam. De pers van de Cubaanse Communistische Partij zal zich in allerlei bochten wringen om uit te leggen waarom er een officieel welkom plaatsvindt voor de Commander-and-Chief van de strijdkrachten van een ‘vijandelijk land.’ De meest recalcitrante militanten van de partij zullen zich verraden voelen en zij zullen blijven herhalen dat, achter een verscholen ideologie, enkel het vaste voornemen schuil gaat om de macht te behouden door middel van de typische strategieën van politieke kameleons.
Officiële toegefelijkheid
Op straat zullen de mensen deze onverwachte gebeurtenis met enthousiasme beleven. Voor zwarten en de gemengde bevolking zal de boodschap helder en direct zijn in een land waar een blanke gerontocratie de macht controleert. Wie een T-shirt of bord met het gezicht van Obama heeft zal deze dagen schitteren, profiterend van de officiële toegeeflijkheid. En Fidel Castro zal weer een beetje meer sterven in zijn bewaakte bungalow buiten Havana.
Bier uitverkocht
Bier van het merk Presidente raakt uitverkocht in de cafés waar mensen luid roepen om ‘nog twee Obama’s’ en het lijdt geen twijfel dat de burgerlijke stand pas geboren Cubanen zal inschrijven met namens als Obamita de la Caridad Perez of Yurislandi Obama. Van Pepito, het kleine jochie uit de bekende mopppen, zal een serie nieuwe moppen opduiken en de souvenirverkopers op straat zullen voorwerpen verkopen met de naam van Barack Obama, door veel Cubanen ondertussen omgedoopt tot vamos en bamos (Wij gaan).
Verandering?
Naast de holle woorden over het enthousiasme, zal de leider van de VS Cuba niet veranderen en het is ook beter dat hij dat niet van plan is want de nationale onrechtvaardigheid is onze eigen verantwoordelijkheid. Het effect van deze reis zal echter lang aanhouden en hij zou van de gelegenheid gebruik moeten maken staande voor de microfoons, een luide en heldere boodschap over te brengen. Zijn woorden moeten gericht zijn op die jongeren die op ditzelfde moment in hun hoofden uit wanhoop al de vlotten klaarmaken waarop ze hun land ontvluchtten. Hij moet hen laten weten dat de materiële en de morele ellende die hen omringt, niet de verantwoordelijkheid van het Witte Huis is. De beste manier waarop Barack Obama een rol kan spelen in de geschiedenis van Cuba is wanneer hij duidelijk maakt dat de schuldigen van het drama dat wij beleven aan het Plein van de Revolutie in Havana wonen.
Bron
* Yoani Sánchez schreef deze column op 18 februari 2016 voor 14ymedio, de eerste kritische internetkrant in Cuba
CUBA 
Een indrukwekkende blog.
Yoanna.sanchez heeft gelijk dat het bezoek van wie dan ook geen enkele bijdrage levert aan de ontwikkeling van het land,elke voor gestelde hervoming vanuit het westen wordt gezien als antirevolutionair,