Hoogleraar, hispanist en schrijver Roberto González Echevarría (1943) is door het Cubaanse Ministerie van Cultuur onderscheiden met El Premio de la Crítica, de Cubaanse Prijs van de Literatuurkritiek 2013. Het is de eerste maal dat een Cubaan in ballingschap en woonachtig in de VS deze prijs ontvangt. Echevarría zei in een reactie dat ‘de toekenning erop wijst dat er mensen zijn die zich bewust zijn van het feit dat mijn werk de politiek overstijgt.’
Roberto González Echevarría
De prijs wordt met name toegekend vanwege zijn essay Lecturas y relecturas. Estudios sobre literatura y cultura / Lezen en Herlezen. Studies over literatuur en cultuur. Het boek verscheen in 2013 in een Cubaanse uitgave bij de uitgeverij Ediciones Capiro in Santa Clara. Het was ook het eerste boek van deze vooraanstaande hispanist dat in Cuba verscheen. De prijs wordt hem op 21 oktober uitgereikt.
Honkbal
Echevarría is ook de auteur van The Pride of Havana: a History of Cuban Beisbol (1999) waarvoor hij de Dave Mooreprijs kreeg en in 2002 een onderscheiding voor het ‘beste boek over honkbal.’
Hecehvarria en Obama in maart 2011
In 2011 kreeg hij uit handen van president Barack Obama samen met 10 andere vooraanstaande intellectuelen in de VS, de Nationale Prijs voor de Humaniteit. In 1977 publiceerde hij een boek over een van de bekendste Cubaanse schrijvers Alejo Carpentier, namelijk El peregrino en su patria / De pelgrim in zijn vaderland. Carpentier kreeg toen ook de kans op uitnodiging van González Echevarría een serie lezingen te geven aan de Yale-universiteit. Het boek zelf werd in Cuba nooit uitgebracht.
Orlando Padron, tabakshandelaar in de VS biedt Fidel Castro (links) tijdens de gesprekken over de dialoog (1978) een eigen sigaar aan. Orlando Padron behoorde tot de vooraanstaande Cubanen in ballingschap die met de Cubaanse leiders het gesprek aangingen
Reputatie
De reputatie van Roberto González Echevarría is in Cubaanse kringen buiten Cuba niet onomstreden; men verwijt hem dat hij ondanks zijn ballingschap vanaf begin jaren zestig steeds de dialoog met de Castro-dictatuur heeft gezocht. Zo was hij vanaf 1975 redacteur van het met Fidel Castro sympathiserende tijdschrift Areito. De vervolgde schrijver Reinaldo Arenas noemde dit blad destijds ‘het officiële orgaan van de Cubaanse geheime dienst in Miami’. Vanaf 1978 was hij lid van een comité ter normalisering van de relaties tussen de VS en Cuba. In 1978 maakte hij deel uit van de zogenaamde dialooggroep van een 60-tal vooraanstaande Cubanen uit de diaspora met Fidel Castro. Die gesprekken leidden o.a. tot de vrijlating van 3.600 politieke gevangenen. Ook werd het Cubaanse emigranten toegestaan om vanaf dat moment familie in Cuba te bezoeken.
Bron
* Diario de Cuba, Café Fuerte
CUBA 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.