Onaangekondigd concert Pablo Milanés in Oud Havana

Volkomen onaangekondigd heeft de bekende Cubaanse zanger Pablo Milanés zaterdagavond met zijn begeleidingsband een concert gegeven in de wijk Jesús María in Oud-Havana. Politie en geheime dienst waren snel ter plaatse, maar grepen niet in. Volgens onafhankelijk journalist Vicente Morín Aguado woonden honderden Cubanen het concert op de hoek van Corrales y Cárdenas bij. De officiële media schonken na afloop geen aandacht aan het concert.

Zaterdagavond in Oud-Havana

Vicente Morín Aguado: ‘Zo slaagde de ongehoorzame voorzanger er uiteindelijk in wat men tijdens de gehele Twaalfde Biënnale van Havana aan de performancekunstenares Tania Bruguera had verboden, namelijk zonder toestemming van de autoriteiten de straat in bezit  nemen. Milanés maakte daarbij gebruik van zijn prestige als ‘heilige koe van de nationale cultuur’. Op de weblog La Santanilla beschrijft de onafhankelijke journalist Mario Hechavarría Driggs de verrassingsaktie van Milanés waar tientallen politieagenten, patrouilleauto’s en leden van de geheime dienst op af kwamen die de weg probeerden af te sluiten. ‘Maar ondanks dat klonken de bekende liedjes van Pablito, het geluid was slecht, maar dat deed er niet toe. De mensen kwamen om de zanger van hun leven te zien, die al enkele jaren weggehouden wordt uit de staatsmedia,’ aldus Morín Aguado.

Revolutionair
Hoewel Milanés zich omschrijft als ‘revolutionair’ uitte hij de afgelopen jaren harde kritiek op het regime. Nog recent eiste hij ‘excuus’ voor de hardvochtige behandeling die hij en anderen in de beginjaren van de revolutie kregen in de strafkampen of UMAP’s, Unidades Militares de Ayuda a la Producción*. En toen de dissident Guillermo Fariñas in 2010 doelwit werd van een campagne van het regime vanwege zijn hongerstaking, zei Milanés: ‘Dat soort dingen doe je niet. Ideeën bediscussieer je en je bestrijdt ze, maar je neemt geen mensen om hun opvattingen gevangen.’ Later wees hij als schuldige voor de lange economische crisis in Cuba op de ‘leiding van de regering’ die nooit het volk heeft vertrouwd bij ’de ontwikkeling van het land.’ Volgens Morín Aguado heeft ‘de regimegezinde pers niet over de belangrijkste culturele gebeurtenis van de afgelopen week geschreven, maar kunstenaar en bevolking hebben het recht opgeëist om bezit te nemen van de straat’, zonder toestemming vooraf, aldus deze onafhankelijke journalist.

Bron
* Diario de Cuba
Link
* Weblog La Santanilla, 24 juni 2015: Pablo Milanés toma la calle por sorpresa
* Op deze Cubaweblog, 26 februari 2015: Pablo Milanés noemt opening in Cuba ‘een façade’.
Noot
* UMAP (Unidades Militares de Ayuda a la Producción).
In deze strafkampen moesten tussen 1965 en 1968 onder directe verantwoordelijkheid van o.a. Fidel en Raúl Castro, 25.000 voornamelijk jonge mensen, onder wie kunstenaars, Jehova’s Getuigen, priesters, dominees en homoseksuelen (door het regime destijds om schreven als uitschot, parasieten en anti-socialen) dwangarbeid verrichten.