De reisbeperkingen voor Cubaanse artsen die maandag 7 december ingaan, leidden tot verwarring en kritiek onder de beroepsgroep. Dat blijkt uit de reacties op een forum dat woensdagochtend 10 uur door het Ministerie van Volksgezondheid op de website Cubadebate van start ging. Artsen stellen vragen (‘vallen gepensioneerde artsen ook onder de speciale migratieregelingen?’ vraagt Rita) en leveren kritiek. Ramanoco noemt de speciale vergunning die artsen voor privéreizen moeten aanvragen carta de libertad / kaart voor de vrijheid, een verwijzing naar de tijd van het kolonialisme. Ruim 460 reacties en vragen verschenen op de site over de impopulaire maatregel, ondertekend door mensen die vaak een alias gebruiken.
Het ministerie antwoordde enkele malen dat ‘reizen van particuliere aard niet zijn verboden en dat ook vestiging in het buitenland mogelijk blijft’ en dat ‘de maatregel bedoeld is om te garanderen dat de dienstverlening in de gezondheidszorg van hoge kwaliteit blijft en verzekerd is voor de bevolking’. Sommige reacties zijn letterlijk overgenomen uit een eerdere verklaring die maandag in de partijkrant Granma verscheen. Het ministerie roept op ‘vertrouwen te hebben zoals altijd in hen die het beste willen voor allen’. Ook wordt duidelijk gesteld dat ‘de maatregel enkel geldt voor specialistische artsen en artsen die zich het laatste jaar hebben gevestigd als beoefenaars van deze specialismen en die geen integrale geneeskunde uitoefenen.’
Liever beter salaris
In reacties wordt er tevens op gewezen dat de verbetering van de salarissen van medisch personeel een betere maatregel zou zijn geweest dan de invoering van reisbeperkingen. ‘Men zou aanpassingen moeten invoeren van de materiële beloningen voor deze belangrijke spelers die zo bijdragen aan de economie,’ aldus Oro22 in een verwijzing naar de omvangrijke inkomsten voor de staatskas in Cuba van de internationale medische missies in het buitenland. Ook werd de vraag gesteld of artsen die inwoner van Cuba zijn maar nu met een onafhankelijk contract in het buitenland werken, wanneer ze het land bezoeken een vergunning moeten vragen als zij opnieuw in het buitenland willen werken. De vraag wordt herhaaldelijk gesteld waarschijnlijk omdat een groeiend aantal medewerkers in de gezondheidszorg als zelfstandige werknemer contracten tekende voor Ecuador, Zuid-Afrika en andere landen in Afrika of de Cariben. Uit het antwoord blijkt dat een dergelijke goedkeuring niet opnieuw nodig is omdat ‘deze artsen niet werkzaam zijn in het gezondheidssysteem in het land, en kunnen gaan en vertrekken zonder een document te overleggen.’
‘Moeder, ik heb toestemming om op missie in Venezuela te gaan.’ ‘Ach, jongen, wat mooi. Bel me als je in Miami aankomt.’ Cartoon van Garrincha
Forum-on-line
Er is ook kritiek over de kwaliteit van het forum waar een uur na aanvang en het verschijnen van een honderdtal vragen nog slechtst drie antwoorden verschenen. Een bezoeker bekritiseert het tijdstip van het debat online ’als de betrokken gezondheidswerkers aan het werk zijn om de noodzakelijke diensten voor de bevolking te verlenen.’ En México2 vraagt zich af tot wie men zich kan wenden als men het met de beslissing oneens is en of men zich tot de top van het ministerie kan wensen of tot het Hooggerechtshof.
Procedures
Ook wordt de onrust duidelijk onder artsen die reeds in het buitenland werkzaam zijn. Zo vraagt men zich af of deze bij terugkeer naar Cuba weer terug kunnen keren naar het buitenland, zonder dat er een eenzijdig besluit wordt opgelegd. Een andere bezoeker met de alias Doctor geeft alvast het antwoord: ‘Die garanties zijn er niet. Er zullen er velen zijn die liever de Cubaanse nationaliteit verliezen dan te worden vastgehouden in eigen land.’ De reactie van de autoriteiten luidt: ‘De procedure begint bij het verzoek van de werknemer aan de directeur van zijn afdeling, waarin het motief van de reis (tijdelijk bezoek of vestiging in het buitenland) wordt omschreven.’ Als deze eerste stap is gezet ‘beschrijft de directeur de garantie van continuïteit van de medische zorg aan de bevolking en hoe de dienstverlening wordt georganiseerd zonder dat zijn/haar vertrek deze nadelig beïnvloedt.’ Vervolgens wordt een ‘passende analyse gemaakt’ en ontvangt de betrokkene ‘een spoedige reactie binnen een termijn van 50 dagen.’
Slavernij
Dokter Lázaro Hernández Coteron laat blijken het oneens te zijn met de nieuwe maatregel: ‘Word ik als burger door mijn specifieke beroep niet in mijn rechten beperkt?’ En een ander commentaar laat weten met alias Ramanoco, dat de procedure om het land te verlaten hem doet denken ‘aan de tijd van de kolonie toen men sprak over een carta de libertad/brief voor vrijlating, een verwijzing naar de periode van slavernij. Die verwijzing is later op de dag spoorloos verdwenen op de site van Cubadebate.
Linken
* Op de website Cubadebate verschenen 460 vragen en reacties
* De antwoorden van het ministerie
CUBA 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.