Pedro Campos: ‘Wij willen allemaal meer’

logo-obama-reis-cubaDe New York Times meldt vandaag dat Obama nieuwe maatregelen zal nemen om individuele reizen en bankzaken naar Cuba te vergemakkelijken. Twintig leden van het Congres vergezellen de Amerikaanse president op zijn reis naar Cuba. Ter voorbereiding van dit bezoek op 21 en 22 maart aanstaande, treft u de komende dagen artikelen aan waarin dit historische bezoek vanuit diverse gezichtspunten wordt belicht. Vandaag formuleert Pedro Campos, publicist en voormalig Cubaans diplomaat en pleitbezorger van een democratisch socialisme in dit land, zijn belangrijkste verwachtingen van een succesvolle reis van Obama. Her volgt zijn tekst.
======================================================================
Het aanstaande bezoek van de Amerikaanse president aan Cuba dat 21 maart begint, heeft in de internationale pers geleid tot veel speculaties. Zal hij wel of niet met dissidenten spreken, met de civil society en met Fidel Castro? Zal hij oproepen tot verkiezingen, zal hij het Stadion Latijns-Amerika bezoeken en ingepakt worden door het traditionele kinderkoor met de rode sjaaltjes en bekende liedjes?…. En wie weet zijn er nog meer plannen, allemaal bedoeld om het belang van deze reis ter discussie te stellen.

Protocol en veiligheid

U.S. President Barack Obama and Cuban President Raul Castro meet at the United Nations  General Assembly in New York

Obama en Castro ontmoetten elkaar op 29 september 2015 tijdens de Algemene Vergadering van de VN

Wat Obama wel of niet in Cuba gaat doen,  wordt goed afgesproken en gepland tussen de beide regeringen. De presidentiële geheime dienst en de persoonsbewaking zullen tot in detail het verloop van de reis coördineren zodat alles goed verloopt zonder ongelukkige voorvallen. De agenten, al dan niet in burger, van de staatsveiligheidsdienst zullen alle plaatsen aflopen en bestuderen die de leider van de VS zal bezoeken en die voor en na zijn passeren, scherp in de gaten houden. En zij weten heel goed dat de veiligheid van de president tijdens zijn reis door Cuba groter is dan in het Witte Huis. Tot het noodzakelijke protocol behoren de ontvangst in het presidentiële paleis, de gesprekken achter gesloten deuren tussen beide presidenten en hun gevolg, en het gesprek onder vier ogen van de twee staatshoofden en natuurlijk het fotomoment van deze gelegenheid. Al het andere behoort tot de mogelijkheden en speculaties.

Geen voorwaarden
Uit eerdere verklaringen van Obama blijkt dat hij tijdens zijn bezoek zonder enig voorbehoud de vrijheid wil hebben om activiteiten en bewegingen te kunnen ontmoeten naar zijn keuze. Dat is een aanwijzing dat hij zal doen wat hem passend lijkt binnen de doelstelling van dit bezoek en de betekenis ervan voor zijn mandaat en voor Cuba. Daarom gebeuren er voorafgaand aan dit bezoek dingen in Cuba die een prelude lijken te zijn om wat er kan gebeuren:

1) De onderhandelingen tussen de katholieke kerk en de Cubaanse regering over de vrijlating van én het vertrek uit Cuba van enkele politieke gevangenen hebben er toe geleid dat zeven van de elf ex-politieke gevangenen uit de Groep van 75, die weigerden in 2011 het land te verlaten, nu reizen mogen maken naar het buitenland wanneer zij dat willen. Zij zijn vrij dit te doen op het moment dat hen dit goed dunkt.** Dit wijst erop dat het thema van de mensenrechten en de vrijlating van politieke gevangenen daadwerkelijk op de agenda van president Obama staan en dat een van zijn activiteiten te maken zal hebben met de oppositie. Dit in tegenstelling tot speculaties dat dit buitenlands staatshoofd zich zal onthouden van dergelijke thema’s om de tegenpartij niet te beledigen.

raul-castro-selfies-santiago20022016

President Raúl Castro op 20 februari in Santiago de Cuba

2) De recente wandeling van Raúl Castro door de straten van Santiago de Cuba stond in scherp contrast met het traditionele protocol en de persoonlijke veiligheid, inclusief het ‘bad onder de bevolking’ met foto’s van hem die de bewoners konden nemen, bezoeken aan allerlei plaatsen en meer nieuwigheden. In de internationale pers wordt geschreven dat Obama populairder in Cuba is dan Raúl Castro. Was dat een poging om het verschil te verkleinen en zich voor te bereiden op een vergelijkbare activiteit van de bezoekende president? Het is waarschijnlijk dat een van de activiteiten van Obama in Cuba zal bestaan uit een ontmoeting met de bevolking in Cuba. Als deze twee verwachtingen worden vervuld, heeft de reis van Obama al iets positiefs bereikt, niet alleen voor de regeringsleider van ons buurland maar ook voor zijn gastheer, de regering en bovenal de Cubaanse bevolking.

De winstpunten
Dat een deel van de gevangenen van de Groep van 75, dat besloot Cuba niet voorgoed te verlaten bij hun vrijlating, nu reizen mag maken, dat Obama zich direct tegenover de Cubaanse regering uitspreekt over de situatie van de burger- en politieke rechten van het Cubaanse volk en een ontmoeting heeft met leden van de oppositie, dat de regeringsleider zich vrij (natuurlijk onder controle van de veiligheidsdienst) door de straten kan bewegen en zich kan onderhouden met de gewone man, dat zouden enkele winstpunten zijn van het bezoek, naast de akkoorden die op het niveau van beide regeringen worden getekend.

Wij willen meer

todos-queremos-mas-Contrastes Pulso y Pua Parla

Todos Queremos Mas in een uitvoering van Contrastes Pulso y Pua Parla

Ah, maar wij willen meer……ja, allemaal willen we meer, maar de reis moet de eetlust aanwakkeren. ‘Todos queremos más, todos queremos más, todos queremos más y más y más y mucho más…’(We willen allemaal meer, allemaal willen we meer en meer en veel meer) is het refrein van een oud en aanstekelijk lied dat in bijna heel Latijns-Amerika populair is en dat in Cuba misschien weer snel in de mode zal komen.

Bron
* Pedro Campos publiceerde op 26 februari 2016 deze tekst op de website 14medio en Havana Times

* Link
YouTube met het liedje ‘Todos queremos más, todos queremos más, todos queremos más y más y más y mucho más…’

** Link
De Spaanse krant El Pais melde op 22 maart 2011 de vrijlating van de laatste gevangen zittende dissidenten, behorend tot de Groep van 75. Zij waren in maart 2003 ( De Zwarte Lente) door het Castroregime na landelijke acties van leden van de geheime diensten, gevangen genomen en tot hoge gevangenisstraffen veroordeeld. Een groot deel van hen koos voor ballingschap in Spanje en de VS. Elf van hen weigerden hun geboorteland te verlaten en werden ‘gestraft’ met een reisverbod.

Plaats een reactie