Begin jaren negentig hoorde Juan Juan Almeida voor de eerste keer de naam van Miguel Díaz-Canel, nu de meest genoemde opvolger van president Raúl Castro. Juan Juan Almeida, zoon van de vooraanstaande Comandante Juan Almeida Bosque hoorde toen dat tijdens een bijeenkomst van leden van de Staatsraad, op de vierde verdieping van het Ministerie van de Strijdkrachten (Minfar) gesproken was over de invulling van topfuncties. Raúl Castro had toen de kandidaat Miguelito Díaz-Canel afgewezen omdat hij te jong was en scholing zou nodig hebben. Juan Juan ontvluchtte in 2010 Cuba en woont nu in de VS. Hier volgt zijn column.
Midden: Díaz-Canel
Miguel Mario Díaz-Canel Bermudez, ingenieur en voormalig universitair hoogleraar, geboren op 20 april 1960, is inmiddels de meest presidentiële kandidaat en het veelvuldig vertonen van zijn beeltenis in de Cubaanse media, onderstreept dit. Miguel Diaz-Canel wordt de man die de huidige voorzitter van de Staatsraad van de Republiek Cuba zal opvolgen. Het is opvallend dat zijn naam binnen de gelederen van de Cubaanse Communistische Partij, onder oud-klasgenoten en zelfs binnen zijn eigen familie, een zeldzame mengeling van meningen en reacties oproept. Oud-studenten van de Centrale Universiteit Marta Abreu de Las Villas (UCLV), waar hij afstudeerde als ingenieur, herinneren zich hem als een hardwerkende student, maar ook als een student met een beperkte inventiviteit en weinig openhartig. Oud-collega’s beschrijven hem als een gereserveerde kerel die verzen schrijft die hij met niemand deelde. Sommigen die meer geneigd zijn om risico’s te nemen, merken op dat zijn strategie om de macht te veroveren bestond uit stilzwijgen. En een persoon die dicht bij zijn familie staat, drukt uit ‘dat velen van ons hun leven organiseren rond grote of kleine beslissingen. Dat is niet het geval met Díaz-Canel. Hij is anders omdat hij zich plaatst aan de zijde van hen die nog geen besluit hebben genomen om zo niet de aandacht te trekken of anderen tegen te spreken.’
Juan Almeida op 1 mei 2008. Hij is de vader van Juan Juan, de schrijver van deze column
Einde historische leiders
Ongeacht de meningen voor of tegen hem, is Miguel Diaz-Canel een leider geboren uit politieke noodzaak en het naderende einde van de houdbaarheidsdatum van de historische leiders van het regime. De huidige eerste vicepresident bleek alsnog een goede kandidaat die bovendien bereid bleek het hoofd te buigen voor Raúl Castro en zijn belangrijkste mentor, José Ramón Machado Ventura behaagde. Als hij Raúl opvolgt zal de mate van openheid van zijn bestuur in grote mate afhangen van de manier waarop de Verenigde Staten hierop reageren, maar de toekomst van het eiland zal echter niet enkel afhangen van wie de troon krijgt, maar wie de scepter krijgt en de troon kan veroveren.
Censuur
Diaz-Canel is een erkend leider, maar dat betekent niet dat hij een gerespecteerde man is. In augustus 2017 verscheen er een slechte video van hem op sociale netwerken. Het is een Diaz-Canel die goedkope taal uitsloeg tegen wat hij omschreef als ‘een lawine van ideeën en projecten van gezagsondermijnende inhoud.’ Hij noemde o.a. El Paquete, ansichtkaarten die de periode van voor 1959 verheerlijkten en hij beloofde de digitale glossy OnCuba te sluiten. Nu, in maart 2018, gaat OnCuba gewoon door en zien miljoenen Cubanen elke week weer uit naar het audiovisueel materiaal van het Pakket. Het gezag van deze heer, als eerste vicepresident van een dictatoriaal land, is twijfelachtiger dan de titel van stylist voor de kapper van Kim Jong-un.
Maatregelen
De agenda van de nieuwe leider vermeldt een serie belangrijke taken. Zij zullen niet alles oplossen maar zijn wel dringend. Zo is er de computerisering (3G) van de Cubaanse samenleving, zodat de bevolking een grotere toegang tot het internet heeft, het afschaffen van overbodige regels, de hervorming van het financiële stelsel van het land, de goedkeuring van een nieuwe wet op buitenlandse investeringen, de hervorming van de arbeidsmarkt en verbetering van de kwaliteit van Cubaanse werknemers, meer ruimte scheppen voor kleine zelfstandigen en bovenal de verbetering van de situatie van gepensioneerden. Kan Miguel Mario Díaz-Canel deze belangrijke maatregelen uitvoeren? Ik betwijfel het. Deze agenda is bedoeld om de publieke opinie om de tuin te leiden, een nieuw element toe te voegen aan het scenario van de relaties tussen Cuba en de VS en een spel te spelen met de onzekerheid van de mensen door vage hervormingen.
Juan Juan Almeida
Bron
* Weblog La Voz del Morro van Juan Juan Almeida, 23 maart
2018
Noot
* Juan Juan Almeida is de zoon van de in 2009 overleden Comandante en vicevoorzitter van de Staatsraad Juan Almeida Bosque. Juan Juan ageerde publiekelijk tegen het regime en verliet Cuba in 2010.
CUBA 