Klopjacht op ‘motorinas’

De zogenaamde motorinas of kleine electrische motoren zijn in veel steden in Cuba een effectief middel voor lokaal vervoer. Niet langer afhankelijk te zijn van stadsbussen, die vaak niet komen, is een hele opluchting, zeker op de korte afstanden. Maar het geluk van de Cubanen is van korte duur. De motoristas zijn in het vizier gekomen van de staat en volgens een reportage van America TeVé zijn er, vooral in Santiago de Cuba, al veel motoren in beslag genomen.

Volgens America TeVé worden ze inmiddels gebruikt door politieagenten en militairen. ‘Hoe durft de staat een motorfiets van een Cubaan af te pakken die meer dan 3.000 CUC heeft gekost? Hoe lang moet een Cubaan honger lijden om dat geld bijeen te krijgen? Hard werken en peso bij peso leggen om die te kunnen kopen. En dan wordt deze in beslag genomen,’ schreeuwt Archimedes Emnis Tamayo, een verontwaardigd slachtoffer van zo’n inbeslagname. Daarmee is het onrecht nog niet afgelopen. Hij moest ook een formulier ondertekenen waarin hij uitlegde dat het voertuig bestemd mag worden voor ‘een hoger doel.’ Slachtoffers kunnen geen advocaat inschakelen om hun motor weer terug te krijgen; advocaten is door de autoriteiten geadviseerd deze zaken niet in behandeling te nemen. De meeste berichten over inbeslagnames komen uit Santiago de Cuba, waar de situatie tot grote ontevredenheid en verzet tegen de autoriteiten leidde. De staatsmedia hebben tot nu toe niets over de klopjacht op motorinas gemeld.

Linken
* Reportage van 13 minuten uit Santiago de Cuba (Spaanstalig) en samengesteld door de oppositiegroepering UNPACU.
* Journaalreportage van 2 minuten van America TeVé (Spaanstalig)

Protest tegen politieoptreden vlooienmarkt La Cuevita

Dinsdag deed zich in de buurt La Cuevita, gemeente San Miguel del Padrón in Havana, een spontaan protest voor tegen het optreden van de politie tegen een bezoeker van de bekendste zwarte markt van Havana, La Cuevita.

Beeld van de markt La Cuevita

Volgens de website Cubanet werd Félix Ramos Alo, een bezoeker van deze markt aangehouden door het hoofd van de plaatselijke staatsveiligheidsdienst Mario die in burger, op gewelddaddige wijze de jongeman arresteerde. De officier, die weigerde zich te identificeren, trok daarbij zijn pistool toen de jongeman zich wilde verdedigen. ‘Hij trok hem aan zijn shirt en probeerde klappen af te weren. Maar er kwamen andere agenten in burger bij die hard op hem insloegen,’ aldus Kirsten Castillo Rodriguez, vrouw van het slachtoffer. De jonge man Félix Ramos Lao werd door de agenten naar een politiebureau Oncena Unidad meegenomen. Voor dat bureau verzamelden zich lokale marktlui, dissidenten en andere buurtbewoners.Zij schreeuwden ‘Laat hem vrij’ en ‘mensenrechten’ naar de politie. Aanwezigen klaagden over het optreden van de politie tegen het slachtoffer en verweten de agenten ernstig te kort te schieten tegen echt crimineel gedrag in de buurt. Zij noemden in het bijzonder een veronderstelde verkrachter die de buurt onveilig maakte en nog steeds op de vlucht is. Ramos Lao zal naar de gevangenis van Valle Grande worden overgebracht, in afwachting van zijn proces.

Beeld van het protest

Zwarte markt
La Cuevita is de bekendste illegale zwarte markt van Havana. Als op een vlooienmarkt worden er allerlei goederen en kleding verkocht. De politie houdt bijna dagelijks acties tegen deze informele markt en kopers kunnen worden beboet wegens ‘heling’. Verkopers worden gearresteerd en kunnen tot één jaar gevangenisstraf worden veroordeeld wegens ‘illegale economische activiteiten.’

Link
* YouTube: beelden van de onrust rond La Cuevita (5 minuten)

Eisen aan fietstaxi’s in Havana aangescherpt

De autoriteiten in Havana hebben nieuwe maatregelen afgekondigd om het openbaar vervoer in de hoofdstad te regelen. Ditmaal zijn de fietstaxi’s of bicitaxis het doelwit. Zij mogen niet langer personen vervoeren buiten de wijk waar hun voertuig is geregistreerd. De fietstaxi verlicht de bestaande transportproblemen in Havana. Het taxivervoer kampt met problemen (zie het bericht van gisteren), er is een groeiende krapte aan benzine en tekorten aan auto-onderdelen.

Pepecito: ’De zaken zijn verslechterd. Gisteren nam ik een stel mee dat naar de busterminal wilde, maar ik moest ze in de wijk Centro Habana bij het Plein van de Revolutie afzetten. Zij wilden niet betalen en ik moest uitleggen dat het niet mijn fout is, maar dat de regering het verboden heeft. Zij moesten zes huizenblokken verder lopen. Gelukkig hadden ze rolkoffers, anders hadden zij nog een andere bicitaxi moeten betalen om de terminal te bereiken,’ zegt hij. Yuniel (25): ‘Stel je voor dat ik niet verder mag gaan dan de grenzen van Centro Habana’. Hij heeft een fiets van eigen fabricaat.’Ik kan tot Belascoain komen, of tot de straat Carlos III, maar geen stap verder. Als ik door de politie word betrapt in de wijk Oud Havana of de wijk Plaza de la Revolución, kan ik een boete krijgen of kan mijn fiets zelfs in beslag worden genomen.’

Eisen autoriteiten
Armando, een andere bicitaxista, klaagt over de tegenwerking van de autoriteiten. ‘Er wordt een massa obstakels tegen deze eigen rijders opgeworpen,’ zegt hij. ‘Ze willen van ons af. Wie nu nog een vergunning wil krijgen moet een oneindig aantal papieren invullen en formaliteiten ondergaan, inclusief een medische check die o.a. een oogmeting, bloedtest en een röntgenfoto omvat. We moeten een cursus volgen die even zwaar is als voor iemand met een auto. En dan moet je ze vaak nog geld toestoppen want je staat met de rug tegen de muur bij die lui.’ Luisón woont in Playa en rijdt elke dag op straten als Zanja, Prado, Malecón en Infanta, plekken met veel klanten. ‘Maar nu mag ik niet langer de brug van Almendares oversteken en de ellende is dat bijna alle bicitaxista’s zonder vergunning werken. De ONAT (belastinginstantie) geeft geen nieuwe vergunningen meer af, verlengt de oude ook niet en legt niet uit waarom.’ Daarnaast heeft elke fietstaxi een stempel nodig met de codering van zijn voertuig. Dat kan alleen worden afgehaald bij een kantoor in Bauta, ver uit het centrum. ‘Ze zochten een plek ver weg van de stad in de hoop dat dit ons zou ontmoedigen,’ zegt Luisón. ‘En je moet je fiets meenemen want de technische staat moet worden getest. Het is een schande.’

Dag-en-nacht-beschikbaar
Manolo, een voormalige docent lichamelijke oefening die nu als bicitaxista veel meer verdient, wijst erop dat fietstaxi’s dag en nacht klaar staan. De ene keer om een patient naar de kliniek te brengen, een tv-toestel of matras te vervoeren en dat deze vorm van vervoer goedkoper is dan een taxi of vrachtwagen. ‘En we komen op elke plaats, tot en met ondergelopen buurten of straten met een verwaarloosd wegdek’.

Protest op 11 mei 2016

Demonstratie
Het aantal fietstaxi’s in de hoofdstad is onbekend. Toeristengidsen spreken van 500 tot 600 voertuigen. Bijna allemaal werken ze zonder vergunning of hebben geen kans een vergunning te  krijgen. De herhaalde aanvallen en controles door inspecteurs van de staat en de politie tegen deze groene vorm van vervoer, die geen brandstof gebruikt, noch de lucht verontreinigt, leidden vorig jaar mei tot een demonstratie op het Plein van de Revolutie. Honderd eigenaren van fietstaxi’s protesteerden daar tegen de slechte werkomstandigheden van deze beroepsgroep. Maar de situatie  verbeterde niet. Integendeel de nieuw afgekondigde maatregel is een verregaande verslechtering.

Bron
* Diario de Cuba: Frank Correa, 1 maart 2017

Chauffeurs bicitaxi’s protesteren tegen corruptie en tegenwerking

Chauffeurs van bicitaxi’s klagen over de tegenwerking van arbeidsinspecteurs en de politie en over de bureaucratie waarmee ze bij hun werk in Havana te maken krijgen. Ondanks de cursus die ze verplicht volgen, geeft de overheid hen vervolgens geen vergunning.

Een bicitaxi die door de politie in beslag is genomen

De chauffeurs in de wijk La Lisa zijn van mening dat de lokale autoriteiten er bewust op aansturen dat zij ‘buiten de wet’ of illegaal hun werk moeten verrichten. Zij weigeren vergunningen af te geven zoals de wet dat vereist, o.a. door de belastingdienst Oficina Nacional de Acción Tributaria (ONAT). Politie en overheidsinspecteurs vallen hen voortdurend lastig en leggen zware boetes op wanneer zij worden aangehouden zonder vergunning. Volgens de slachtoffers is het voor de politie makkelijker bicitaxista’s lastig te vallen die in het onderhoud van hun gezinnen voorzien dan misdadigers en criminelen op te sporen.

Boetes
In een uitzending van Radio Martí zegt Orestes Placencia dat zij een cursus moeten volgen om een bicitaxi te kunnen besturen en vervolgens met hun diploma naar ONAT gaan, waar de vergunning wordt afgegeven. ‘Maar daar beginnen de problemen want zij zeggen geen vergunningen af te geven.’ Een bicitaxi kost tussen de 10.000 en 12.000 peso’s (400 dollar). De bestuurder moet zelf zorgen voor de bekleding, de banden en de carrosserie en ook voor de cursus betalen ze een bedrag. Dan kan de zaak pas gaan draaien en wat geld opbrengen maar als een vergunning wordt geweigerd, zien ze zich gedwongen in de illegaliteit te verdwijnen. ‘Dat levert een ander probleem op, namelijk de 500 peso’s boete als je gepakt wordt’.

Geen gehoor
Per dag verdient een taxista tussen de 100 en 200 peso’s per dag en als men je eenmaal per week beboet, komt de eigenaar van een bicitaxi in grote problemen. De taxista’s willen alleen werken en hebben zich daarom tot de overheid gewend maar ze stuiten slechts op onbegrip en op onrechtvaardigheden. Onafhankelijk journaliste Yudith Peraza van het Red Cubana de Comunicadores, concludeert dat het beeld van bekeurende politieagenten in het Parque de la Fraternidad in Havana en bicitaxista’s, die niet weten waar ze hun recht moeten opeisen, nog wel even zal voortduren.

Link
* Beelden Youtube (7 minuten) van het protest en gesprekken met bicitaxistas in Havana gemaakt door David Aguila Montero. De gesprekken zijn moeilijk te volgen vanwege het gebruik van Cubaans slang.
Bron
* Website Yusnaby Post

Ministers Koenders en Ploumen op missie naar Cuba

Begin volgend jaar gaat minister Lilianne Ploumen (Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking) met een handelsmissie (de tweede binnen één jaar!) naar Cuba. ​Op 7 mei a.s. vertrekt minister Koenders van Buitenlandse Zaken naar Havana. Dat is vrijdag in Den Haag afgesproken tijdens een ontmoeting van beide bewinsdslieden met de Cubaanse minister van Buitenlandse Zaken, Bruno Rodríguez. Voor zijn bezoek aan Cuba is Koenders op Aruba, Curaçao en Sint Maarten. Erna gaat hij door naar Guatemala en Mexico.

De politieke hervormingen op het eiland maken de missie mogelijk. De hervormingen leidden er onlangs al toe dat de Verenigde Staten en Cuba hun betrekkingen herstelden. Nederland is een van de grootste Europese handelspartners van Cuba. ‘De economie van Cuba is volop in beweging. Voor Nederland is dit het moment om te komen tot een volwaardige handelsrelatie met Cuba’, aldus Ploumen. Nederlandse ondernemingen die voor het eerst aan Cuba gaan leveren, krijgen nu ook ondersteuning van de Nederlandse overheid. Op de agenda staan onder meer de economische relatie tussen de twee landen en mensenrechten.

Samenwerking
Ministers Koenders zei na afloop van een gesprek met Rodríguez dat Nederland en Cuba de samenwerking willen versterken op terreinen als handel, landbouw en toerisme. Ook op sportgebied wordt meer samengewerkt. Zo geeft Feyenoord op dit moment voetbalclinics in Cuba. Nederland gaat ook Cubaanse diplomaten trainen. Koenders wil verder helpen met een snelle beëindiging van het Amerikaanse embargo tegen Cuba. Sinds 16 januari is export toegestaan van Amerikaanse landbouwproducten, bouwmaterialen en telecommunicatie. Cubaanse sigaren en drank zijn niet langer verboden in de VS en Amerikanen hoeven geen visum meer aan te vragen om naar Cuba te reizen. Formeel blijft het embargo van kracht, tot opheffing door het Congres. Premier Mark Rutte sprak eerder deze maand in Panama voor het eerst met de Cubaanse president Raúl Castro. De vorige minister van Buitenlandse Zaken, Frans Timmermans, bezocht Cuba in januari vorig jaar. Hervormingen in Cuba leidden er onlangs toe dat de VS en Cuba hun betrekkingen herstelden.

Bronnen
* ANP, NU.nl en NRC
* Het Persbericht op de website Rijksoverheid

Hongerstakende vakbondsleider voorwaardelijk vrij

Na bijna 100 dagen hongerstaking is vakbondsman Vladimir Morera Bacallao voorwaardelijk vrijgelaten. Dat meldt Iván Hernández Carrillo, voorman van de onafhankelijke Confederación de Trabajadores Independientes de Cuba, vanuit Santa Clara.

Bacallao is op dit moment in het ziekenhuis van Santa Clara vanwege de gevolgen van deze lange hongerstaking. Het was zijn tweede hongerstaking, de eerste beëindigde hij in maart nadat de autoriteiten hem toezegden zijn zaak te herzien. Toch verwierp de rechtbank uiteindelijk deze mogelijkheid omdat er onvoldoende nieuwe elementen, aanwezig zouden zijn. Morera Bacallao werd in november 2013 veroordeeld tot 8 jaar gevangenisstraf vanwege het ‘veroorzaken van publiek verzet, een aanval, beledigingen en schade’. Tegelijkertijd werd Jorge Ramírez Calderón, ook vakbondsman, veroordeeld tot 4 jaar gevangenschap. De feiten zouden zich op 14 februari 2013 hebben voorgedaan toen er een zogeheten acto de repudio* plaats vond voor het huis van Ramírez Calderón. Beide vakbondsmannen werden geslagen en gearresteerd. De vrouw van Ramírez Calderón, Nélida Lima Conde, werd ook hardhandig aangevallen en verwond en vervolgens tot drie jaar voorwaardelijke vrijheidsbeneming veroordeeld.

Bronnen:
* Website CID en Diario de Cuba

Noot
* Actos de Repudio zijn door de Cubaanse autoriteiten georganiseerde gewelddadige acties tegen leden van de oppositie of hun familieleden, vaak in de directe omgeving van hun huis. De knokpartijen worden door de overheid/partijorganisaties georganiseerd, maar gepresenteerd als uitingen van ‘spontane woede-uitbarstingen’ van het volk. Een voormalige voorzitter van de officiële Cubaanse schrijversbond noemde deze actos de repudio ooit ‘verbale lynchpartijen.’ 

Tekort aan tandpasta, shampoo en deodorants

De Cubaanse autoriteiten hebben beloofd de aanvoer van producten voor de persoonlijke hygiëne te verbeteren. De bevolking maakt zich zorgen over tekorten aan tandpasta, shampoo en deodorants. De officiële website Cubadebate meldt tientallen vragen van verontrustende burgers te hebben ontvangen. In Holguín kwam het tot botsingen met de politie toen de autoriteiten marktkramen van het centrale plein wilden verwijderen. Veel Cubanen wijten de oorzaak van de tekorten aan de rigide regels van de overheid waardoor steeds vaker straatverkopers hun activiteiten moeten beëindigen en de tekorten toenemen. Dat element wordt in de overheidsmedia niet aangeroerd.

Parque Central in Holguin

De website Cubadebate en de partijkrant Granma laten de vice-minister van Commerciële Handel aan het woord, Bárbara Acosta, die zegt dat ‘ondanks het feit dat de productiedoelen voor deodorants niet werden bereikt en deze verdwenen uit de schappen van de winkels, de verkoop van dit product aan de bevolking wordt hersteld want de grondstoffen bevinden zich in de fabriek.’  Roberto Cabrera, voorzitter van het staatsbedrijf Grupo Empresarial de la Industria Ligera, zegt in de krant dat ‘de plannen voor 2014 financieel onderbouwd zijn en er geen problemen zijn met de capaciteit van de industrie.’ De tekorten aan deodorants aan het einde van het vorige jaar, hebben volgens Cabrera te maken met een tijdelijk tekort aan grondstoffen.

Straathandel bemoeilijkt
De huidige bevoorradingsproblemen vallen samen met de sluiting door de autoriteiten van tientallen kraampjes op straat; daar werden ook deodorants en tandpasta’s verkocht die vaak uit het buitenland afkomstig waren. Volgens de officiële versie zijn deze verkopen illegaal en leiden tot speculaties en wil de Cubaanse overheid particulier ondernemerschap wel stimuleren, maar binnen ‘het kader van de wettelijkheid en de discipline.’

Holguín protest van straathandelaren
In Holguín gingen dinsdag enkele honderden mensen de straat op in een protest tegen de ontmanteling van de stalletjes van straathandelaren op het centrale plein in deze provinciestad. Dit leidde tot een harde reactie van politie en staatsveiligheidsdienst. Enkele honderden handelaren en andere bewoners van Holguín gingen naar het gemeentehuis met kreten als ‘Weg met de werkeloosheid’. Volgens Zuleidy Pérez Velásquez, landelijk voorzitter van de dissidente organisatie Cuba Independiente y Democrática / Cuba Onafhankelijk en Democratisch (CID), leidde dit tot een heftige botsing toen de politie het centrale plein wilde schoonvegen. De verkopers zeggen dat zij over alle noodzakelijke wettelijke documenten beschikken. De autoriteiten adviseren de handelaren hun marktstallen te verhuizen naar hun eigen woningen. Volgens een Tweet van Yohandry, blogger in overheidsdienst, was er geen sprake van een operatie van de ordetroepen en is er ook niemand gearresteerd. Yohandry benadrukt dat er slechts sprake was van gesprekken tussen de gemeentelijke autoriteiten en de straathandelaren.

Bronnen
* Diario de Cuba en Blog de Yohandry
*  Beelden van het protest inclusief een mislukte poging van de geheime politie de camera in beslag te nemen, 4 minuten

Protesterende rappers krijgen gelijk

Een dertig Cubaanse rappers hebben dinsdag in Havana actie gevoerd voor het gebouw Instituto Cubano de la Música.  Zij protesteerden tegen het stiekeme verbod van het muziekfestival Puños Arriba, dat op 12 december zou worden gehouden. De hip-hopmusici protesteerden ook ‘tegen de censuur’ en de bemoeizucht van het officiële Instituto Cubano de la Música (ICM). Na 24 uur actievoeren trokken de muziekautoriteiten hun verbod in.

Rapper Michel Matos (links) van Matraka met La Alianza en Bárbaro Urbano Vargas.

Michel Matos, van de groep Matraka, en Soandry, van Hermanos de Causa, eisten een antwoord van ICM op de vragen over het verbod van het gala Puños Arriba. Het concert was al verplaatst van de bioscoop Riviera en América, naar een grote ruimte waar 2.000 mensen konden deelnemen, gelegen tussen Quinta en Tercera, in de wijk Playa; het enige dat ontbrak was een ondertekend contract van de staatsinstelling Agencia Cubana de Rap. Maar een week geleden besloten het Agencia en het Instituto de la Música het concert nogmaals te verplaatsen en wel naar bioscoop Avenida, met minder capaciteit en elektrische voorzieningen die tekort schieten. Het ICM sprak van een ‘veiligheidsprobleem’. Maar Soandry en Michel Matos waren ervan overtuigd dat de autoriteiten van het festival af wilden, net zo als dat eerder gebeurde met het Rotillarockfestival. Michel Matos zei zich te willen laten arresteren en vervolgens een hongerstaking te beginnen want ‘van deze mensen wil ik niks eten.’ Vervolgens wilde de vicepresident van ICM wel spreken, maar ‘alleen met de musici die lid waren van Agencia del Rap’, maar alle demonstranten verwierpen deze suggestie. Uiteindelijk ging ICM toch akkoord met het plaatsvinden van het concert en wel bij Quinta y Tercera in Playa op 12 december ’s avonds om 7 uur.

Bron
* María Matienzo Puerto, Havana, Diario de Cuba, 10 december 2013

Doodsbedreigingen tegen mensenrechtenactivisten in Ciego de Avila

Juan Carlos González Leiva, leider van een Cubaanse mensenrechtenorganisatie CRDHC, en zijn vrouw hebben doodsbedreigingen ontvangen uit de mond van aanhangers van het Cubaanse regime. Een andere mensenrechtengroepering CCDHRN meldt dat in oktober van dit jaar ruim 909 aanhoudingen om politieke redenen in Cuba plaatsvonden. Dit cijfer is de afgelopen 10 jaar nog nooit zo hoog geweest.

Juan Carlos Leiva van de CRDHC

Juan Carlos González Leiva, voorzitter van de Consejo de Relatores de Derechos Humanos de Cuba/ Raad van Mensenrechtenrapporteurs van Cuba (CRDHC), en zijn vrouw, woonachtig in Ciego de Ávila, konden 48 uur lang hun woning niet verlaten vanwege een zogeheten acto de repudio* die moest voorkomen dat zij naar Havana zouden afreizen. In de hoofdstad zouden zij de dood, twee jaar geleden, van Laura Pollán, de leider van de Damas de Blanco, herdenken. Amnesty International is een internationale bliksemactie gestart vanwege deze ernstige zaak en dringt er op aan protestteksten aan de Cubaanse autoriteiten te sturen. (zie link)

Verbod stad verlaten
Op 12 oktober was Juan Carlos Gonzáles Leiva op weg naar het busstation toen hij door een politie-officier werd tegengehouden die hem zei dat zijn naam voorkwam op een lijst van personen die Ciego de Ávila niet mochten verlaten. Leiva, die blind is, informeerde Amnesty International dat aanhangers van de regering begeleid door leden van de politie en de staatsveiligheidsdienst zich die dag voor zijn huis verzamelden. Drie leden van de mensenrechtengroep CRDHC die in de buurt wonen, slaagden er nog in de woning van Leiva en zijn vrouw te bereiken.  Allen in de woning werden gedwongen daar tot 14 oktober in de middag te blijven.

Acto de repudio voor de belegerde woning van Laura Pollán in 2011

‘Ratten en wormen’
Op 12 oktober werd daar 8 uur achtereen luide muziek afgespeeld en werden de leden van de CRDHC uitgescholden voor ‘ratten’ en  ‘wormen’ en een lid van de staatsveiligheidsdienst dreigde traangas te gebruiken. Aanwezige supporters van het Castroregime schreeuwden We gaan jullie doodmaken’/ les vamos a matar gusanos. Een van hen drong het huis binnen en viel Tania Maceda Guerra aan. Een uur nadat deze acto de repudio was afgesloten, verliet Juan Carlos zijn woning met twee vrienden; zij werden opgewacht door twee aanhangers van het regime die de doodsbedreigingen tegen Juan Carlos González Leiva en Tania Maceda Guerra herhaalden. Tania Maceda Guerra is journaliste en lid van de Damas de Blanco.

Groei politiegeweld ‘onacceptabel’
Een andere mensenrechtengroepering Comisión Cubana de Derechos Humanos y Reconciliación Nacional /Cubaanse Commissie voor Mensenrechten en Nationale Verzoening CCDHRN publiceerde deze week het maandrapport over oktober en meldde dat deze maand 909 arbitraire en politiek gemotiveerde aanhoudingen plaatsvonden. Het is een van de hoogste cijfers van de afgelopen tien jaren en aldus de CCDHRN een aanwijzing dat de repressie in 2013 nog niet eerder zo hoog was. De mensenrechtengroep meldt ook dat er zich ‘een onacceptabele groei’ voordeed van politioneel en para-politioneel geweld (zoals de actos de repudio). ‘Wij zijn slachtoffer van een hoog niveau van politieke en sociale repressie die gelijk op gaat met een verslechtering van de economische situatie, de stijging van de armoede en de wanhoop onder grote groepen die moeten overleven met een gemiddeld inkomen van 20 dollar, een van de laagste van de planeet,’ aldus deze oppositiegroep.

Link
* Bericht van Amnesty International over de bliksemactie in het Engels
* Het maandrapport van de CCDHRN in het Spaans

Noot
* Actos de Repudio zijn door de Cubaanse autoriteiten georganiseerde gewelddadige acties tegen leden van de oppositie of hun familieleden, vaak in de directe omgeving van hun huis. De knokpartijen worden door de overheid/partijorganisaties georganiseerd, maar gepresenteerd als uitingen van ‘spontane woede-uitbarstingen’ van het volk. Een voormalige voorzitter van de officiële Cubaanse schrijversbond noemde deze actos de repudio ooit ‘verbale lynchpartijen.’

Lange gevangenisstraffen geëist tegen dissidentenechtpaar

De openbaar aanklager in Cuba heeft 10 jaar gevangenisstraf geëist tegen Sonia Garro Alfonso, lid van de Damas de Blanco en 12 jaar tegen haar man, de activist Ramón Alejandro Muñoz González. De dissident Eugenio Hernández zou tot 11 jaar worden veroordeeld. Muñoz González heeft dit meegedeeld vanuit de Combinado del Este gevangenis in Havana.

Sonia Garro

Over de hoogte van de geëiste straffen  bestaat in kringen van dissidenten onduidelijkheid; sommigen spreken over 12 jaar voor Sonia Garro en 14 voor haar man. De drie dissidenten zitten al sinds maart 2012 in preventieve hechtenis. De straffen die nu worden geëist, zijn de hoogste sinds het regime in maart 2003 75 dissidenten binnen 48 uur gevangen nam. De drie nieuwgestraften werden in maart 2012 gevangengenomen vlak voordat paus Benedictus XVI Cuba bezocht en honderden dissidenten werden opgepakt of huisarrest kregen. Sonia Garro werd gearresteerd nadat de politieke politie een aanval op haar woning had uitgevoerd en haar met rubberkogels had verwond. Ook in de beruchte vrouwengevangenis van El Guatato is zij regelmatig geslagen.

 Link
* Zie ook het bericht op deze Cubaweblog van 3 augustus 2013