Cubaanse media melden groei landbouw van 17,6%

De Cubaanse media melden voor het eerste trimester van dit jaar een groei in de landbouwproductie van 17,6%, vergeleken met dezelfde periode in 2013. Maar ‘interne en externe problemen’ blijven de productiestijging bemoeilijken.

De groente- en voedseloogst bedroeg 1,93 miljoen ton, maar bereikte daarmee nog niet de opbrengst van 1,95 miljoen van het topjaar 2007, aldus deskundigen van het Cubaanse Bureau voor Statistiek en Informatie (ONEI). De productiestijging werd bereikt ondanks de dalende aardappeloogst, de citrussector die zich niet herstelde en de tomaten en uien-oogst die onder de verwachting bleef. De media in Cuba wijzen op sectoren zoals rijst, bonen en maïs waar sprake was van een ‘een tendentie tot groei’.

‘De ware vriendschap’
Fragment uit het verslag van Fidel Castro over het korte bezoek dat de Venezolaanse president Maduro hem vorige week bracht. Ze maakten o.a. een autorit door de streek.
Citaat: ‘Terwijl we een autorit maakten in deze streek die veelbelovend is op het gebied van de voedselproducties, ontmoetten we twee compañeras. Ik vroeg hen of ze mijn gast kenden. Zij keken hem goed aan en zeiden: ‘President Maduro’, en ze lachten nieuwsgierig. Ik vroeg wat voor opleiding ze hadden genoten. De jongste zei: ‘Twaalfde graad.’ De ander, jonger en sterk zei dat ze was afgestudeerd in Lichamelijke Opvoeding en Sport, een sector waar ze ook jaren had gewerkt. Tenslotte vroeg ik hen of ze in Venezuela zouden willen werken en de twee antwoordden enthousiast: ‘Ja, natuurlijk.’

Oude en nieuwe fouten
Ze wijzen op de ‘interne en externe problemen’ waarmee de landbouwsector in deze periode werd geconfronteerd zoals de prijsstijging van materialen, machines, investeringen, veevoeder en brandstoffen en de onmogelijkheid om internationaal krediet te krijgen vanwege het Amerikaans embargo. Ook wordt het effect genoemd van ‘ontoereikende interne factoren zoals oude en nieuwe fouten, zowel op macroniveau als op het niveau van de productieplekken zelf.’ Voor de sterk gestegen voedselprijzen op het eiland, wordt gewezen naar de relatie met de productie die tot nu toe ‘onvoldoende’ is. Eén van de hervormingen van de regering van Raúl Castro betrof de overdracht van onbewerkte landbouwgrond percelen aan kleine boeren, maar tot nu toe blijven de gewenste resultaten daarvan uit

Fidel in gesprek met president Maduro, 19 augustus 2014

Bron
* Diverse internationale persbureaus
Link
* Volledige Engelse tekst van het verslag van Fidel Castro in o.a. de partijkrant Granma.
*  De productiecijfers zijn afkomstig uit een reportage van René Tamayo op de website en in de krant Juventud Rebelde met de titel ‘Het platteland schenkt leven’.  Daar vindt u ook officieel cijfermateriaal over de productie sinds 2007.

Cubaanse landbouwcrisis houdt aan

De crisis waarin de Cubaanse landbouw verkeerde houdt ook na de eerste vijf jaar van het presidentschap van Raúl Castro aan. Het land blijft voor 60% van zijn voedsel (vooral granen, rijst, tarwe, soja, bonen, kippen en melkpoeder) afhankelijk van importen en die kosten de Cubaanse regering 2 miljard dollar jaarlijks. Daarvan worden 500 miljoen dollar overgemaakt naar de VS om de importen uit dit land te bekostigen.

Slakweek op het Cubaanse platteland

Twee stijgers
De productie van rijst steeg in 2012 met bijna 50 % van 436.000 ton in 2008 naar 642.000 ton in 2012, het jaar waar Raúl officieel zijn broer Fidel opvolgde. De graanproductie steeg in die periode met 28% tot 127.000 ton. Het zijn de enige twee betekenisvolle stijgers in het overzicht afkomstig van de Cubaanse overheid. De steun die Brazilië de afgelopen jaren aan Cuba gaf bij de productie van soja ter vervanging van maïs staat niet eens vermeld in het officiële rapport van het Bureau voor de Statistiek en de maïsproductie steeg van 30.000 ton tot 360.000 ton in 5 jaar.

Decentralisatie
Castro decentraliseerde de besluitvorming, gaf land in bruikleen aan 180.000 boeren-in-spé, gaf toestemming aan boeren een veel groter deel van de oogst op de vrije markt te verkopen (47 procent in 2012) en verhoogde de prijzen die de staat aan de boeren voor hun producten betaalde. Maar de productie van wortelgewassen, groenten uit de tuinen en bananen stagneerde. In deze periode werd Cuba driemaal getroffen door orkanen die grote schade veroorzaakten, zeker ook omdat slechts 10% van de landbouwgebieden irrigatie en riolering hebben.

Stagnatie of daling
De staat bezit 80% van de bewerkbare grond en geeft 70% daarvan aan boeren en coöperaties. De andere 20% is in handen van particuliere boerengezinnen en hun coöperaties en zij zijn verantwoordelijk voor de productie van een aanzienlijk groot deel van het nationale voedsel. De oogst van exportproducten zoals koffie, citrus, tabak en suiker is de laatste vijf jaar, aldus het officiële rapport, gedaald. De productie van levende have vertoont een vergelijkbaar beeld: stagnatie en daling, behalve dan bij de melkproductie die steeg met 8% en wel met 604.000 ton.

Meer ondernemersvrijheid
In een tekst verspreid op een lokale conferentie van economen eerder dit jaar zei de Cubaanse econoom Armando Nova dat boeren vrij zouden moeten zijn zelf hun productiemiddelen aan te kopen, in plaats te wachten op de toestemming van de staat. ‘De hele productieketen zou moeten worden vrijgelaten, en niet alleen enkele onderdelen,’ aldus Nova. Afgelopen maand ging de eerste groothandel voor landbouwproducten open die niet door de staat wordt geleid. Castro’s eerste man voor de hervormingen, minister Marino Murillo, zei dat de regering een pilotproject zou starten op het Eiland van de Jeugd, ten zuidwesten van Cuba waar boeren direct landbouwgereedschappen, mest en andere zaken kunnen aankopen.

Bron:
* Marc Frank, persbureau Reuters, 30 juli 2013