Yoani Sánchez: technologie creëert ‘ondergrondse’ revolutie in Cuba

De bekende Cubaanse blogster Yoani Sánchez maakt graag grappen over de oprichting van een fictief monument voor de vrijheid in de periode na de Castro’s. Sánchez denkt behalve aan een standbeeld ter ere van een democratisch leider of beelden van anonieme personen die de vrijheid begeerden en de tirannen weerstonden, vooral aan een monument in de vorm van een gigantische usb-stick. Deze kleine technologische uitvinding heeft de gehele Cubaanse samenleving in beweging gezet.

Yoani Sánchez

Sánchez: ‘Tientallen jaren konden de Cubanen enkel in kiosken van de staat kranten vinden, maar de usb-stick doorbrak het monopolie dat de regering bezat over alle soorten informatie,’ zegt Sánchez tijdens een lezing De ondergrondse revolutie in Cuba tijdens het Forum van de Vrijheid, dat afgelopen week in Oslo plaatsvond. Ondanks een minimale verspreiding van internet in Cuba (zelfs het arme Haïti heeft meer aansluitingen dan Cuba), verbinden sociale media dissidenten met elkaar en dragen zij bij aan de verspreiding van hun boodschap zoals nooit tevoren gebeurde. Yoani geeft het voorbeeld van de Cubaanse dissident Guillermo Fariñas die een veteraan is in de dissidentenbeweging, maar wiens ideeën nu pas circuleren in de straten van Havana en andere grote steden.

Reikwijdte
De oudere generatie van dissidenten had nooit zo’n groot bereik. Neem bijvoorbeeld de overleden dissident Oswaldo Payá, de voorvechter van het Varela Project, dat opriep tot het houden van een referendum maar zijn campagne bleef voor de meesten in Cuba onopgemerkt. ‘Wij hadden zeer waardevolle dissidenten die veel opofferden maar hun activiteiten hadden een beperkte reikwijdte om de nodige aandacht te krijgen voor hun programma’s en projecten.’ Haar generatie heeft de groei van de sociale media mogen meemaken en er gebruik van gemaakt. Zij noemt het triest veel dissidenten gekend te hebben die inmiddels zijn overleden maar nooit de mogelijkheid hadden hun werk op internet te plaatsen of op zijn minst beluisterd te worden door grote groepen op de wereld via internet.
Sánchez: ‘Ik kan wel zeggen dat ik geen enkele politieke opposant ken die geen mobiele telefoon, twitter, een blog of een facebook-account heeft,’ zegt zij. Internet heeft in Cuba echter zijn beperkingen. Cubanen kunnen enkel op 118 plaatsen door de overheid bepaald, gebruik maken van internet. Particuliere internetverbindingen zijn er alleen voor de belangrijkste leden van de Cubaanse Communistische Partij of de strijdkrachten. Maar Yoani en haar dissidente collega’s ontdekten een manier om onder deze beperkingen uit te komen. Hun strategie wordt ‘het boemerang effect’ genoemd. Op die manier bereikt de onafhankelijke informatie via een bericht op Twitter de buitenwereld en komt weer terug naar het eiland via diverse communicatiekanalen.

Afgelopen week stortte een woning aan Calle Concordia in het centrum van Havana in. Met dank aan Ernesto Garcia.

Snelle communicatie
Een dissident verzendt bijvoorbeeld een tweet over een ingestort huis in Havana naar de buitenwereld en beschrijft de exacte locatie van de ruïne. Dan leest iemand uit de Cubaanse ballingengemeenschap – drie miljoen mensen groot – deze boodschap en belt zijn vrienden of bekenden die dicht bij die plek wonen om te horen wat er precies is gebeurd. Zo verspreidt dit nieuws dat door de officiële media met opzet wordt verzwegen, zich door de buurt en verder.
Daarnaast geeft de technologie dissidenten het gereedschap om het repressieve apparaat van het Castro-regime te omzeilen of op zijn minst de onstuitbare propaganda te bestrijden en te reageren op de voortdurende vervolging. Als een politieagent iemand op straat in elkaar slaat, kan een inwoner dit via zijn mobiele telefoon vastleggen. Zeker, het aantal smartphones in Cuba is, gezien de beperkte omvang toegang tot internet, tot nu toe nog heel laag. Er zijn hooguit 2 miljoen van deze toestellen in omloop in een land met 11 miljoen mensen. Maar de mogelijkheid om  geweldsexplosies vast te leggen, weerspreekt het verhaal van de regering dat zulk geweld en machtsmisbruik niet bestaan.

Pan vol soep
Yoani vergelijkt de Cubaanse samenleving van dit moment graag met een pan vol soep. Hoofdingrediënt van deze ‘soep’ is de technologie die burgers heeft geholpen zichzelf te uiten. Tien jaar geleden waren de dissidenten een kleine groep van politieke activisten, maar de situatie is nu dramatisch veranderd. ‘Nu zijn we allemaal dissidenten, Er zijn bloggers, makers van videogames, hiphopartiesten, activisten die vechten voor de rechten van gays en lesbo’s en anderen die strijden voor raciale gelijkheid. Het is chaotisch, rommelig, nog steeds gefragmenteerd, maar het is ook een explosie van burgerinitiatieven.’

Nieuwe dictators?
De vraag is of Cubanen, gesterkt door vrije en niet-gecensureerde informatie, zullen opstaan tegen het regiem. Kunnen ze de straat opgaan om van de Castro’s te eisen de macht over te dragen? Mirta Ojito, auteur en voormalig docent aan de Columbia University in New York, vreest dat Cuba een dictatuur zal blijven ook als de Castro’s van het toneel zijn verdwenen. ‘Ik ben bang dat de Cubanen op het eiland, ook als de Castro’s verdwenen zijn een nieuwe dictator of autocraat zullen tolereren omwille van meer economische vrijheden,’ zei Mirta die in 1980 Cuba ontvluchtte en deze regimes omschrijft als ‘bananenrepublieken’. Yoani neemt de waarnemingen van Ojito serieus, maar ze gelooft dat het Castroregime in elkaar stort na de dood van de Castrobroeders. ‘Het Castroregime kan na de dood van de twee broers niet worden voortgezet. De Castro’s hebben altijd een sterk personalistisch bewind gevoerd, een systeem van hypnose veroorzaakt door deze man. Zonder hem, kan het regime niet overleven,’ zegt Yoani en zij voorspelt dat Raúl Castro over vijf jaar niet meer in staat is te regeren. Yoani Sánchez is ervan overtuigd dat de gebroeders Castro de strijd tegen de usb-stick hebben verloren. Tijdens haar lezing in Oslo zei ze dat  deze technologische revolutie verschilt van de revolutie van de Castro’s in 1959. ‘Deze ‘kleine’ technologische revolutie leidt niet tot dictatuur maar tot democratie. Ik heb geen wapens maar usb-sticks. Ik heb geen soldaten maar volwassen burgers.’

Bron
* Eduard Freisler, El Nuevo Herald, 24 oktober 2014
Link
* Interview met Yoani Sánchez in het Spaans met Engelse ondertitels, Oslo Forum, 2010, 13 minuten

Cuba onderschept informatie VS aan dissidenten

Cuba zegt documenten van de Amerikaanse overheidsorganisatie USAID aan dissidenten in het land te hebben onderschept. De documenten waren niet geclassificeerd als ‘vertrouwelijk’, maar bevatten gedetailleerde informatie over de steun van Amerikaanse overheidsprogramma’s aan dissidenten en mensenrechtengroepen in het land.

Het Amerikaanse U.S. Agency for International Development zond de documenten per vergissing aan diplomaten van de VS in Havana. Officials van USAID zijn kwaad over ‘deze verbazingwekkende stommiteit.’ In de documenten wordt informatie gegeven over de 6 miljoen dollar die de USAID besteedt aan niet-gouvernementele groepen (oppositionele groepen) in Cuba. Het document van 200 pagina’s bevat informatie over de werkzaamheden van de pro-democratieprogramma’s van de VS in Cuba en namen van personen en groepen die worden gesteund en getraind. De USAID zegt dat het Cubaprogramma niet geheim is. ‘We voeren de programma’s discreet uit om de veiligheid te garanderen van hen die er bij betrokken zijn’, aldus USAID woordvoerder. In het document zelf waarschuwt USAID voor mogelijke risico’s (‘politieke gevoeligheid van het USAID-programma) van betrokken Amerikanen bij activiteiten en stelt zich niet verantwoordelijk voor problemen waamee zij geconfronteerd worden in het land.  Een medewerker van USAID, Alan P. Gross, zit op dit moment een 15-jaar durende gevangenisstraf in Havana uit omdat hij de Cubaanse joodse gemeenschap van 3 satelliettelefoons had voorzien zodat zij direct en zonder tussenkomst van de Cubaanse censuur toegang zouden hebben tot internet. De USAID-woordvoerder geeft geen verder commentaar.

Discretie bedreigd
Vier niet met naam genoemde Cubaanse ngo’s doen dat wel in de Miami Herald en zeggen de relaties met USAID te willen bewaren. Zij ontvingen geld uit het USAID-programma dat op 10 juli werd gepubliceerd en dat voorzag in 6 miljoen dollar over 3 jaren. Het programma had de bedoeling ‘de menselijke capaciteiten op het eiland te versterken door mogelijkheden te bieden aan leiders van de civil society reizen te maken buiten Cuba, hun technische capaciteit te versterken en hen te trainen voor ontwikkelingen in democratische zin en op weg naar een civil society. Meer dan 20 groepen in Cuba zouden in augustus een aanvraag tot steun hebben ingediend; de aanvragen bevatten gegevens over budgetten, het evaluatietraject, reisplannen en eerder in Cuba opgedane ervaringen. Namen van contactpersonen zijn niet vermeld. De projectindieners werden in augustus  geïnformeerd over de onveilige communicatie en de fouten die daarbij werden gemaakt. Een Cubaanse indiener zegt: ‘Wij denken dat de Cubaanse regering alle voorstellen heeft gezien.’ Hoewel de Amerikanen de groepen de mogelijkheid bood om zich terug te trekken heeft geen enkele ngo daar gebruik van gemaakt. Enkele weken later ontvingen allen alsnog een negatieve reactie van de zijde van de USAID op hun ingediend project.

In 2011 was de tweede secretaris van de Amerikaanse vertegenwoordiging in Havana (met bril) aanwezig bij een protest van de Damas de Blanco

Versterking democratie
De zes miljoen dollar worden door de USAID verspreid voor de versterking van het democratieprogramma in Cuba en het werd in 1996 ingevoerd als een gevolg van de Helms-Burtonwet. Veiligheid is altijd een belangrijk thema’s bij deze projecten geweest, zeker sinds Allan Gross in de gevangenis belandde vanwege zijn betrokkenheid bij USAID.  In 2011 weigerde een andere Amerikaanse hulporganisatie, Freedom House, een garantiebedrag van 1,7 miljoen dollar van USAID omdat de organisatie te veel informatie vroeg die projecten, reisplannen en Cubaanse medewerkers in gevaar zou brengen.

Bronnen
* Juan O. Tamayo Miami Herald, 17 november 2013
Link
* Cubaprojecten van de USAID

Honkballer José Dariel Abreu vermoedelijk buiten Cuba

Een van de beste Cubaanse honkballers, José Dariel Abreu, zou het eiland hebben verlaten en zich op dit moment ergens in de Cariben bevinden, aldus het dagblad El Nuevo Herald. ‘Lang leve Cienfuegos. Dit is de tweede honkballer uit Cienfuegos die weg gaat en ik ben daar trots op,’ liet collega-honkballer en stadgenoot Yasiel Puig (nu bij de Dodgers van Los Angeles)  weten. Regimetwitteraars beschuldigen ondertussen de VS ervan de honkballer te hebben ‘gekocht.’

Daniel Abreu in het midden

Zekerheid over de verblijfplaats van Dariel Abreu bestaat er niet, maar er zouden contacten zijn gelegd tussen honkbalagenten die regelmatig de zaken van (gevluchte) Cubaanse honkballers behartigen en Abreu. Een van hen bevestigt tegenover El Nuevo Herald dat Dariel Abreu niet meer in Cuba is. Hij voegt er aan toe: ‘Het is een zeer getalenteerde gast en hij zal de weg volgen van Yoenis Céspedes en Yasiel Puig’. De overheidswebsite Cuba Si citeert het bericht van El Nuevo Herald (door Cuba Si omschreven als het officiële orgaan van de anti-Cubaanse maffia in Miami) en spreekt van een ‘opkopen’ door de VS, maar bevestigt de inhoud van het bericht niet.

Dit weekend kwamen ook 10 veteranen van het honkbalteam Industriales uit Havana op het vliegveld van Miami aan om met een toernooi het 50-jarig bestaan van de club te vieren.

Link
* De reactie van de website Cuba Si
* You Tube: Abreu tijdens World Baseball Classic 2013 (1 minuut)

Cuba exporteert meer sigaren

De Cubaanse export van sigaren is vorig jaar met 6% gestegen en bedroeg 416 miljoen dollar. Die stijging vond plaats ondanks de crisis in Europa, aldus een functionaris tijdens de opening van het 15^e Festival van Havana gewijd aan de Cubaanse sigaar. Nieuwe markten zijn inmiddels aangeboord en China is op dit moment de derde importeur van Cubaanse sigaren, na Spanje en Frankrijk.

Een detail van een doos Montecristo, uitgestald tijdens het 15e Festival van Havana, gisteren geopend in de Cubaanse hoofdstad

De economische crisis verzwakte wel de handel met het zuiden van Europa en vooral met Spanje, maar die achteruitgang werd gecompenseerd door verhoogde verkopen aan nieuwe markten in Azië en de Pacific. Ook de handel in sigaren met Noord-Europese landen steeg. In vier jaar verdubbelden de verkopen met China. China is nu de derde markt op de wereld voor Cubaanse sigaren, na Spanje en Frankrijk. Het Cubaanse staatsbedrijf Habanos S.A., dat sigaren exporteert naar 150 landen, bekritiseerde de gevolgen van het Amerikaans embargo tegen Cuba waardoor een markt van 220 miljoen dollar wordt misgelopen. Het prestigieuze festival biedt dit jaar voor de eerste keer een kookevent waarbij Tabak en Gastronomie samengaan. Drie Kroatische koks presenteren donderdag een schotel bereid in tabaksbladeren. Tot de genodigden behoren  Boris Becker, de Amerikaanse basketballers Gary Payton en Marcus Liberty en de Vlaamse televisiepresentatrice Goedele Liekens.

Bronnen
* EFE, El Nuevo Herald en Agence France

Censuur reggaetonner vanwege ‘dronkenlap’ José Marti

Er dreigt censuur voor de fameuze Cubaanse reggaetonner El Chacal omdat hij de Vader des Vaderlands, Jose Martí, een dronkenlap zou hebben genoemd. Dat blijkt uit een wat verwarrende discussie op sociale media in en buiten Cuba. Een recente videoclip van de twee artiesten is op officiele Cubaanse websites onbereikbaar ondanks de hoge noteringen op hitlijsten. 

El Chacal (links) en Yakarta

El Chacal zou zijn berispt en gecensureerd omdat hij een historische uitspraak van Jose Martí citeerde, die ooit schreef dat ‘kinderen worden geboren en dronken van geluk zijn.’ Yakarta, een collega van Chacal, liet via Facebook weten dat de voorzanger van de reggaetongroep wordt gecensureerd. Deze uitspraak leidde tot tientallen reacties op Facebook waaronder een van Guillermo Perez Sanchez, een functionaris van de Cubaanse Radio en Televisie, ICRT, die zei dat er sprake was van ‘een misverstand’ en dat alles spoedig zal worden opgelost.

Waarschuwing
Eind september publiceerde El Chacal / Jakhals al een boodschap over de dreigende censuur. ‘Het lijkt erop alsof  de muziekinstituten in Cuba ons willen weghouden uit elk medium hier. Dit is een SOS in naam van de Cubanen die van reggaeton houden,’ aldus Ramon Lavado Martínez, de ware naam van Chacal. Dinsdagnacht bleek de videoclip van Chacal en Yakarta, derde op een bekende hitlijst, onbereikbaar op de officiële website van de televisie.

Marti’s tijdgenoot en Amerikaans dichter Walt Whitman

Reacties
De reacties op de website van de Miami Herald en Diario de Cuba zijn uitgesproken kritisch over de uitspraken van Chacal en uiten begrip voor mogelijke censuur. Een bezoeker schrijft dat je privé natuurlijk grappen kunt maken over alles en nog wat, maar dat je van Jose Martí, de Cubaanse vlag, het Cubaanse volkslied, mannen als Agramonte, Maceo en Gomez moet afblijven want ‘zij vormen de Cubaanse staat en zijn heilig’ en wanneer iemand met kwalijke bedoelingen de kachel aansteekt ‘met onze nationale identiteit, reageren wij als tijgers.’ Een ander schrijft dat het niet belangrijk is of iemand alcohol gebruikt of een vrouwengek is: ‘Het gaat om zijn daden.’ Ook wijst een bezoeker op het feit dat Martí destijds een enthousiaste bezoeker was van buurten als Broadway en Soho in New York, waar hij in dezelfde kroegen kwam als de dichter Walt Whitman en andere kunstenaars uit die tijd. Het was een buurt waar opium en prostitutie om de hoek lagen. De bezoeker herinnert ook aan een lofzang van Marti op het gebruik van marihuana, maar ‘dat Martí alcoholproblemen had doet niets af aan zijn talent als dichter en zijn toewijding aan de zaak van de Onafhankelijkheid van Cuba.’

Linken
* Cubanflow
* Facebook van Yakarta
* Artikel en reacties op Diario de Cuba
* Officiele clip van El Chacal en Yakarta: El Corrupción (4 minuten)
* Het gedicht van José Marti over marihuana: Haschisch de mi dolor ven a mi boca.

Dochter topfunctionaris naar Amerika gevlucht

De dochter van een van de zeven vicevoorzitters van de Cubaanse Raad van Ministers is via Mexico naar de Verenigde Staten gevlucht. Ze woont nu in Tampa in Florida. Haar vader is Alberto Murillo die van 2009 tot 2011 Minister van Economie en Planning was en nu de belangrijkste uitvoerder van het economische hervormingsprogramma van de regering van Raúl Castro.

In Cuba wordt de Raad van Ministers voorgezeten door Raúl Castro Ruz, die ook voorzitter van de Staatsraad is. De eerste vicepresident is José Ramón Machado Ventura. Daarnaast zijn er nog zeven vicevoorzitters van de Staatsraad. Marino Alberto Murillo is sinds 2009 een van hen.

Vader en dochter Murillo

Glenda Murillo Diaz (24) woont in Florida. Dat meldt de Spaanstalige Amerikaanse krant El Nuevo Herald. De desertie zou half augustus hebben plaatsgevonden. Diaz was via Mexico naar de Verenigde Staten gereisd. Zij woonde daar een conferentie bij. Eerdere visumverzoeken om haar familieleden in de VS te mogen bezoeken waren afgewezen. Haar grootvader is op dit moment voor familiebezoek ook in de VS.

Droge voeten
De regels bepalen dat Cubanen die eenmaal Amerikaans grondgebied betreden daar mogen blijven. Zij die niet verder komen dan de territoriale wateren en natte voeten maken, worden teruggestuurd naar Cuba. De wetgeving staat dan ook bekend als de droge voeten, natte voeten wet / pies secos, pies mojados. De reden voor Diaz’ overlopen is niet bekend. Maar de krant concludeert dat haar actie ‘een motie van wantrouwen is tegen de economische plannen van president Raúl Castro, die haar vader moet uitvoeren’.

Directeur Alimport
De meest recente overloopactie van een hoge Cubaanse functionaris was die van Pedro Alvarez, ex-directeur van een Cubaanse regeringsinstantie Alimport, belast met de handel van voedsel en landbouwproducten. Hij woont sinds eind 2010 met zijn gezin in Tampa, Florida. In Cuba werd hij gezocht voor fraude.

Bronen
* El Nuevo Herald, Diario de Cuba.

Cubaanse ex-spion en journalist biedt schrijvers excuses aan (2)

Alvarado Godoy valt ook het onafhankelijke Comité de Ciudadanos por la Integración Racial / Comité voor Raciale Gelijkheidheid aan, dat hij er van beschuldigt het thema discriminatie te manipuleren om zo ‘een vertekend beeld over de mensenrechten op het eiland’ te verspreiden. In een verwijzing naar het recente Festival Clic zegt hij dat de blogger Yoani Sánchez liegt over de herkomst van haar financiën en wijst op ‘betrouwbare bronnen’ die melden dat zij over fondsen beschikt ter grote van 15.000 euro’s voor de organisatie van het afgelopen bloggersfestival.

Foto van Orlando Luis Pardo van billboard in de straten van Havana met de tekst: ‘De vrijheid laat zich niet blokkeren.

Volgens Alvarado Godoy is Yoani Sánchez ‘de meest gevaarlijke en ervaren contrarevolutionaire’ en dat de bewijzen dat zij ‘een handlanger van de CIA en de Amerikaanse vertegenwoordiging in Havana is, zich opstapelen. Godoy eindigt zijn tekst met de waarschuwing dat de Cubaanse instanties elk detail kennen van de inmenging in binnenlandse aangelegenheden van de VS in Cuba ‘zo zelfs dat elk van deze projecten gedoemd is te mislukken. Wij weten meer, veel meer, maar voor dit moment, is dit voldoende.’ Alvaro Godoy heeft in al zijn teksten een polemische en beschuldigende stijl, die meestal resulteert in de vaststelling dat de tegenstander een onderdeel is van de anti-Cubaanse campagne vanuit de VS. Vorige week publiceerde hij een artikel over de uitbraak van cholera in Cuba en constateerde dat deze ziekte ‘aanleiding was voor een nieuwe mediacampagne tegen ons land. Vooral afkomstig van de traditionele vijanden van de revolutie, zoals het kwaadaardige dagblad El Nuevo Herald en de radiozender Radio Martí, beiden in Miami, diverse bloggers die behoren tot de anti-Cubaanse bloggersfeer en de huurlingen vermomd als ‘onafhankelijke journalisten. Natuurlijk ontbreken ook enkele internationale persorganen niet, zoals de kranten die behoren tot de Interamerikaanse Persvereniging SIP of het dagblad Universal de Caracas,’ aldus Gody. .

Linken
*  De weblog van Alvardo Gody Descubriendo Verdades / De waarheid ontdekken
*  De website Observatorio Critico met kritische reacties van Cubaanse bezoekers die o.a. benadrukken dat de excuses van Alvaro Godoy en het tijdschrift Por Cuba halfslachtig zijn. De beweging Observatorio Critico streeft naar een socialisme met zelfbestuur en zonder de huidige bureaucratie.

Belangrijkste adviseur Alarcón al twee maanden in voorarrest

De belangrijkste medewerker van de Cubaanse parlementsvoorzitter Ricardo Alarcón, Miguel Alvarez en zijn vrouw zitten al twee maanden in voorarrest. Aldus anonieme bronnen in Havana waar de Amerikaanse krant El Nuevo Herald over bericht. De Cubaanse staatsmedia hebben de aanhoudingen niet gemeld.

Ricardo Alarcón tijdens een bijeenkomst van de Kiesraad op 6 januari 2010

Miguel Alvarez en Mercedes Arce, beiden ouder dan 50, werden op 3 maart aangehouden en verdacht van mogelijke corruptie. Arce was jarenlang de rechterhand van  Alarcón over internationale zaken en maakte in die functie veel reizen in het buitenland. Van 1977 tot 1983 was verbonden aan de Cubaanse vertegenwoordiging bij de VN in New York. Volgens de weblog Penúltimos Días in Spanje zou Arce zich via bonussen hebben verrijkt. Bronnen in Havana vragen zich af of het doel van het onderzoek wel het echtpaar is: ‘Ik geloof niet dat Miguel en Mercedes het hoofddoel van het onderzoek zijn, maar dat er een politiek doel achter schuilgaat namelijk Alarcón,’ aldus een van de anonieme bronnen. Alarcón (75) wordt gezien als een van de machtigste mannen op het eiland en is sinds 1993 voorzitter van de Asamblea Naciona / Nationale Assemblee. Dertig jaar lang was hij ambassadeur bij de VN en tussen 1992 en 1993 ook Minister van Buitenlandse Zaken. Hij kan echter niet beschouwd worden als een intieme vriend van de huidige president Raúl Castro. De laatste heeft zich sinds hij in 2008 officieel de macht overnam vooral omringd door hooggeplaatste militairen. De Cubaanse pers die de laatste maanden soms melding maakt van belangrijke corruptieschandalen heeft over de aanhouding van Alvarez en Arce geen woord gemeld en Alarcón liet de eindredacteur Ernesto Hernández Busto van de blog Penúltimos Día weten ‘absoluut niets ’over de zaak te willen zeggen.

Werkzaam voor Cubaanse geheime dienst
Bronnen melden nog dat het echtpaar aanvankelijk tussen 1970 en 1980 werkzaam was voor de Cubaanse geheime dienst als analisten, maar in 1992 in ongenade viel nadat de algemeen secretaris voor ideologie van de Cubaanse Communistische Partij, Carlos Aldana, en toen de derde man aan de Cubaanse top, werd afgezet. Het echtpaar en Aldana waren vrienden. Alarcón nam Arce onder zijn hoede, hij werkte voor Mexicaanse investeerders en volgde een studie aan de universiteit van Mexico.

Link
* Meer informatie website Human Rights in Cuba